Λαμπάντα

Όχι, δεν θα μιλήσω ούτε για τον λατινοαμερικάνικο χορό, ούτε θα σας παρουσιάσω γυμνές οπτασίες... ίσως μερικές γυμνές οπτασίες... θα κοιτάξω να πάρω άδεια... ξέφυγα από το θέμα...

Θα μιλήσω για τη διαδικασία αποχώρησης. Ποιός πρέπει να το μάθει και γιατί; Το μόνο σου μέλημα είναι να την κάνεις, αλλά χωρίς να δώσεις σημάδια της αποχώρησης, ειδικά στους προϋσταμένους. Γιατί; Με μία λέξη "εκδίκηση". Γνωρίζοντας ότι θέλεις να φύγεις θα σου δώσουν μία σπρωξιά για να πέσεις. Όπως μου λέει πάντα ο πατέρας μου: Πάτα γερά το πόδι στο επόμενο βήμα πριν σηκώσεις το άλλο.

Τελικά όμως ποιός πρέπει να το μάθει; Ποιός είναι φίλος και ποιός το παίζει φίλος; Εν τέλει ποιόν μπορείς να εμπιστευτείς; Απάντηση δεν υπάρχει. Όσους και να ρωτήσεις θα σου δώσουν και μία ελαφρώς διαφορετική απάντηση, αλλά στο τέλος υπάρχει μία πάρα πολύ διακριτή απάντηση:

Δεν το λες σε κανέναν.

Και είναι λογικό. Αν το μάθει κάποιος παύει να είναι μυστικό και αν πάψει να είναι μυστικό θα το μάθει κάποιος μάναχερ [σσ. Και πάντα το μαθαίνει αυτός που δεν πρέπει.]. Κάθεσαι λοιπόν και χορεύεις λαμπάντα. Από το ένα πόδι στο άλλο κάνεις ακροβατικά / χορευτικά / κινήσεις μπρέικντάνς [σσ. Ναι, υπήρχε και τέτοιος χορός... Τα 80's και τα 90's δεν έβγαλαν μόνο τον Μιχαλάκη και τη Μαντόνα...] για να αποφύγεις το προφανές. Ψέμματα για το που πας και που βρίσκεσαι καθώς τρέχεις για την επόμενη συνέντευξη. Κρυφά email και κλείσιμο της οθόνης κάθε φορά που πλησιάζει κάποιος για να μην δει ότι κοιτάς αγγελίες. Σπασμοδικές κινήσεις και στρες για ένα μεγάλο διάστημα [σσ. Εκτός και αν είσαι ο κωλόφαρδος που βρήκε με τη πρώτη συνέντευξη δουλειά.].

Κατά τη γνώμη μου υπάρχει και άλλη λύση. Ανέφερέ το. Πες το στους συναδέλφους που θεωρείς φίλους. Στα άτομα που πιστεύεις ότι μπορείς να εμπιστευτείς. Χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Τι κερδίζεις από αυτό;

• Πληροφορίες για το τι σκέφτεται ο κόσμος. Κατά πάσα πιθανότητα θα μάθεις ότι δεν είσαι ο μοναδικός τρελός που θέλει να φύγει.
• Απόψεις [σσ. Θα πρέπει να τις σκεφτείς φυσικά και όχι να τις πάρεις σαν ευαγγέλιο...] για το πως να κάνεις τα επόμενα βήματά σου.
• Καταλαβαίνεις ποιός είναι ο φίλος σου. Αν μαθευτεί παρά έξω (πέραν του κύκλου των εμπίστων δηλαδή) ξέρεις ποιός σε "πρόδωσε". Και αυτομάτως απομακρύνεις τον Ιούδα.

Και αν το μάθει ο μάναχερ; Τότε ΕΣΑΜ. Χωρίς κανένα δισταγμό. Το παίζεις και έκπληκτος. "Εγώ; Που κάθομαι και κάνω υπερωρίες για να βγούμε live;" "Εγώ; Που μόλις σήμερα το πρωί σου έστειλα την ανάλυση για το πως να βελτιώσουμε το σύστημα;" "Εγώ; Που είμαι διαθέσιμος οιαδήποτε ώρα στο τηλέφωνο σε περίπτωση προβλήματος; [σσ. Τηλεφωνική πουτάνα με άλλα λόγια, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα...]" Και μετά το γυρνάς και τούμπαλιν. "Μάλλον αυτός που διαδίδει τέτοια ή θέλει να την κάνει και σου αποκρύβει με τέτοιο τρόπο το σκοπό του ή ζηλεύει για την άψογη συνεργασία μας [σσ. Εδώ μπορείς να δανειστείς και ένα κουταλάκι να τον μαζεύεις γιατί μάλλον έχει λιώσει από καύλα.]!"

Εσύ τι κάνεις; Χορεύεις λαμπάντα ή εμπιστεύεσαι τους φίλους σου; Εγώ πάντως πάω να σκάσω τη βόμβα :-)!