Επίσκεψη στο ΙΚΑ - Ημέρα 2η

Μετά από την πρώτη ψυχρολουσία προσπάθησα να ηρεμήσω. Τα νεύρα μου κάγκελα να ακολουθούν τις... αρχαιότερες στο επάγγελμα. Το ήξερα ότι έπρεπε να ξυρίσω γάμπα. Ο Dr. Φρανκεστίν θα με είχε δεχθεί με τα χίλια. Αν δεν στήσεις στην εποχή μας δε καταφέρνεις τίποτα!

Με το πουρνό ξεκινάω την επιχείρηση "Ξεφλουδίζω τη μπανάνα", γνωστή και ως "Δελφινομαστιγώματα".

Ημέρα 2η - Το ξεμονάχιασμα
Τηλέφωνο στο 184 για εκ νέου ραντεβού:

Τηλεφωνήτρια ΙΚΑ - Καλημέρα σας. Θέση 69. Πώς να σας εξυπηρετήσω;
ΕΣΑΜ - (Χμμ... 69... Πώς άραγε;...) Ε, ναι... Καλημέρα σας. Ένα ραντεβού για ορθοπεδικό.
ΤΙΚΑ - Αριθμός Μητρώου;
ΕΣΑΜ - 12345678910-φτουκαιβγαίνω.
ΤΙΚΑ - Υπάρχει ένα κενό στις 17:27:32 το απόγευμα με τον Dr. Ξαλαφρωστετιςτσέπ...
ΕΣΑΜ - Εεε... Αυτό είναι στο ΙΚΑ Χαλανδρίου;
ΤΙΚΑ - Όχι, στο ΙΚΑ Αμαρουσίου που ανήκετε.
ΕΣΑΜ - Μήπως γίνεται να κλείσουμε στο Χαλάνδρι ραντεβού; Ξέρετε είναι δίπλα στο σπίτι και θα με διευκόλυνε...
ΤΙΚΑ - [Με ύφος αρχικαρδιναλίου που μαθαίνει το τετέλεστε του Πάπα] Κύριέ μου αυτά δε γίνονται! Υπάρχουν κανονισμοί που πρέπει να τηρούνται! Είναι για το δικό σας καλό για να περνάτε στην ώρα σας [σσ. Τι είπε το ζόμπι!]!
ΕΣΑΜ - Μα δεσποινής... Δεσποινής δεν είστε; Με τέτοια ωραία φωνή δε μπορεί να είστε πάνω από 23-24, σωστά;! Σας καταλαβαίνω απόλυτα. Έχετε δίκιο. Πάνω από όλα οι κανόνες. Μία εξυπηρέτηση ζητούσα γιατί και εγώ τρέχω από τη μία δουλειά στην άλλη και ήθελα να πάω στο ραντεβού, να τελειώσω γρήγορα για να κάνω και εγώ τη δουλειά μου. Δε μπορούμε να κάνουμε κάτι;
ΤΙΚΑ - [Γελάκι τσαπερδόνας που ανακάλυψε ότι ο Γιωργάκης θέλει να παίξει το γιατρό μαζί της...] Ε... Ναι... Δεν είμαι πια 24 [σσ. Θεώρημα 385: Σε τηλεφωνική συνομιλία με γυναίκα πολλαπλασιάζουμε με 2√2 την ηλικία που μας λέει.]! Κοιτάχτε. Είναι παρατυπία, αλλά νομίζω πως θα μπορέσω να σας περάσω [σσ. Ένα χέρι;] λόγω "υπερπληρώτητας" στο υποκατάστημα Αμαρουσίου.
ΕΣΑΜ - Μπορείτε να το κάνετε αυτό;! Θα σας ήμουν αφάνταστα ευγνώμων!
ΤΙΚΑ - Τέλεια. Λοιπόν. Σας βρήκα ένα ραντεβού για την άλλη βδομάδα...
ΕΣΑΜ - Την άλλη βδομάδα;
ΤΙΚΑ - Μάλιστα. Ξέρετε, σήμερα και αύριο δεν υπάρχει κάποιο κενό.
ΕΣΑΜ - Και μεθαύριο;
ΤΙΚΑ - Εεε... Μη το πείτε, αλλά θα έχουμε 48 απεργία οι υπάλληλοι του ΙΚΑ και από Δευτέρα 24 απεργία οι γιατροί. Φαντάζομαι έχετε ακούσει ότι τους κόβουν το φακελάκι. Το ραντεβού σας είναι για την Τρίτη, στις 10:00:07 το πρωί με το Dr. Σπουδασαργεντίνη Καιδεσηκωναστείο.
ΕΣΑΜ - Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! Και ό,τι χρειαστεί έχετε τα στοιχεία μου και μπορείτε να με πάρετε τηλέφωνο [σσ. Αξίωμα Χωρισμού/Απαλλαγής 32: Θα βρίσκομαι στην Ανταρκτική κάνοντας φυσιοθεραπεία σε πολικές αρκούδες με ηλίαση και δε θα το σηκώσω.].
ΤΙΚΑ - [Επανάληψη γέλιου με μικρές παύσεις αναστεναγμού...] Χε... Ευχαριστώ... Καλή σας ημέρα.
ΕΣΑΜ - Καλή σας ημέρα!

Χμμ... Λες να πιάνει η ευγένια; Να το κοιτάξω. Μπορεί να αρρωσταίνω. Είναι σύμπτωμα η ευγένια; Και κόβουν και το φακελάκι στους γιατρούς! Από εδώ και πέρα δεν έχει φάκελο. Μόνο ό,τι χωράει σε φάκελο ταχυδρομίου στο στάνταρ μέγεθος αλληλογραφίας. Ώρα για επιταγές; Χμμ... Καλύτερα να πάω να μαλώσω ποταπούς αναλυτές μη μου μείνει κουσούρι... Καλά μου το έλεγε ο Ράσταμαν...

Επίσκεψη στο ΙΚΑ - Ημέρα 1η

Έχετε πάει τελευταία στο ΙΚΑ; Αν όχι είσαστε από τους λίγους τυχερούς. Μη κάνετε τη μαλακία και αρρωστήσετε ή χτυπήσετε. Σε περίπτωση που χρειάζεστε χειρουργείο προτιμήστε τον χασάπη της γειτονιάς. Πείτε του να σας βάλει και μισό κιλό αμελέτητα (φρέσκα βέβαια), γιατί ούτως ή άλλως μόνο αυτά θα πάρετε όπου και να πάτε.

Εγώ είμαι από τους τυχερούς-άτυχους. Τυχερός γιατί θα έπαιρνα μερικές μέρες αναρρωτική άδεια. Άτυχος γιατί μετά από όσα πέρασα και είδα προτιμώ να βρίσκομαι στη δουλειά [σσ. Ναι... Τόσο χάλια...]. Αλλά τι να κάνεις. Όταν αρρωσταίνεις υποφέρεις. Με πολλούς και ποικίλους τρόπους.

Ημέρα 1η - Η εκπαρθένευση
Φτάνω 15 λεπτά πριν το προκαθορισμένο ραντεβού (θα είχα φτάσει μισή ώρα νωρίτερα, αλλά όποιος έχει προσπαθήσει να παρκάρει στο Μαρούσι σε ώρα αιχμής και βρήκε κατευθείαν τη θεσούλα του να του καεί το DVD) και κατευθύνομαι προς τη γραμματεία. Μέσα σε 2 λεπτάκια (κάποιο λάκο έχει η φάβα) έχω έτοιμο το πολυπόθητο χαρτάκι/ραντεβού για το γιατρό και ανεβαίνω χοροπηδώντας τα σκαλάκια για την αίθουσα εξέτασης (το χέρι πονάει... όχι το πόδι...).

Φτάνω σε ένα θέαμα που είχα εντελώς ξεχάσει. Της ___ το ___ από σπασμένα πόδια, χέρια και λαιμούς. "Τελικά δεν είμαι και τόσο σοβαρά" σκέφτομαι και πάω να κάτσω σε μία άδεια θέση.

Ασθενής 1 - Τι ώρα έχετε ραντεβού;
ΕΣΑΜ - Σε 3, 2, 1... Τώρα...
Ασθενής 2 - Α, θα περιμένετε, γιατί έχω πριν από εσάς.
ΕΣΑΜ - Ε, καλά. 10 λεπτάκια δεν είναι θέμα.
Ασθενής 3 - Θα πρέπει να περιμένετε και εμένα όμως γιατί έχω έρθει πριν από το κύριο από έκτακτο.
Α1 - Ναι, αλλά εγώ έχω χαρτί από τη διευθύντρια.
Ασθενής 4 - Και ο κύριος που περιμένει από το Πάσχα στη γωνία;
Α2 - Δεν υπάρχει πρόβλημα. Είναι μετά από εμένα γιατί περιμένει από το Πάσχα...
ΕΣΑΜ - Το Πάσχα;;;
Α2 - Ναι. 2006...
ΕΣΑΜ - ...!!!...
Α1 - Είστε καινούργιος εδώ...

Εκείνη τη στιγμή βγαίνει ο γιατρός από το εξεταστήριο και την κάνει προς την έξοδο. "Θα επιστρέψω αργότερα..." λέει και εξαφανίζεται.

ΕΣΑΜ - ...; Αργότερα;
Α1 - Δε νομίζω να αργήσει αυτή τη φορά.
Α3 - Πράγματι. Έφαγε πριν από καμιά ώρα.
Α2 - Ε, καιρός ήταν. Ισχύει το στοίχημα ότι πήγε τουαλέτα;
Α1 - Μέσα.
Α4 - Εγώ πάσο. Ούτως ή άλλως δε μπορώ να βγάλω το πορτοφόλι με το νάρθηκα.

Η ώρα περνάει και το έχω ρίξει στην αξιοποίηση του κινητού μου. Επιτέλους κατάλαβα γιατί έχει παιχνίδια! Η "Ευγενική Προσφορά του ΙΚΑ" σε όλο της το μεγαλείο! Τελείωσα 4 πίστες στο Sudoku μέχρι να σκάσει μύτη ο αρχι(δι)ατρος. Μου βγήκαν τα μάτια. Να θυμηθώ να κλείσω και ένα ραντεβού με τον Οφθαλμολόγο για τους Ολυμπιακούς του Πεκίνο.

Περνάει η ώρα, περνάνε και οι "προηγούμενοι". Περνάνε και ένα δύο "έκτακτα" της διευθύντριας. Έρχετε επιτέλους η σειρά μου! Μπαίνω στο εξεταστήριο όπου ο Dr. Ξαλαφρωστετιςτσέπες με κοιτάζει από πάνω μέχρι κάτω (ευτυχώς φορούσα το κουστουμάκι από τη δουλειά μιας και δεν είχα περάσει από το σπίτι) και με ξεκινάει:

DrΞ - Δώστε μου το χαρτί από το νοσοκομείο.
ΕΣΑΜ - Ποιό χαρτί από το νοσοκομείο;
DrΞ - Σας παρακαλώ! Δεχόμαστε μόνο έκτακτα από νοσοκομείο!
ΕΣΑΜ - Μα έχω ραντεβού μαζί σας! Εδώ και 3 ώρες!
DrΞ - Σήμερα δεχόμαστε μόνο έκτακτα. Σας παρακαλώ. Ο επόμενος!
ΕΣΑΜ - Με έχετε εδώ να περιμένω 3 ώρες με ραντεβού για να μου πείτε ότι δε δέχεστε;
DrΞ - Έχεις περάσει από το νοσοκομείο;
ΕΣΑΜ - Από το Ερρίκος Ντυν...
DrΞ - Τότε να πας στους γιατρούληδες εκεί κ...
ΕΣΑΜ - Και εσείς γιατρούλης είστε;
DrΞ - Ναι. Και εγώ γιατρούλης είμαι;
ΕΣΑΜ - Ωραία, τότε θα έχετε πάρει και εσείς το όρκο που πήραν οι συνάδελφοί σας.
DrΞ - Για χαλάρωσε νεαρέ...
ΕΣΑΜ - Ρε δε μπας στο διάολο που θα με πεις και νεαρό; Πληρώνεσαι κάθε μήνα από τα λεφτά μου και μου λες και μαλακίες με ειρωνικό ύφος;
DrΞ - Θα καλέσω την ασφάλ...
ΕΣΑΜ - Να σε μαζεύουν; Γιατί ζωντανός από εδώ δε φεύγεις. Άντε και γαμήσου Δόκτορ Μαλάκα...

Κλείσιμο πόρτας με δύναμη αρκετή για να κουνηθεί η κάσα.

Καινούργιο τηλεφωνικό ραντεβού σε άλλο ΙΚΑ... Δύο μέρες αργότερα... Αν είχα εξέταση εγκεφάλου (αν είχα και εγκέφαλο λέμε) τι θα γινόταν; Χμμ...

ΣΥΓΓΝΩΜΗ!

Θα ήθελα να κάνω μία μικρή κατάχρηση του χρόνου σας αγαπητέ αναγνώστα.

Ζητώ ταπεινά συγγνώμη για την (ελπιζω προσωρινή) έλλειψη έμπνευσης που με διακατέχει. Οι υποχρεώσεις στη δουλειά και στη προσωπική μου ζωή έχουν αρχίσει να κυριαρχούν με αποτέλεσμα να μην έχω το χρόνο ή τη διάθεση για γράψιμο.

Σε συνδιασμό με αυτά, η ψυχολογική κούραση από τη συνεχή γκρίνια με έχει φτάσει σε σημείο που να νομίζω ότι επαναλαμβάνομαι χωρίς νόημα, οπότε και έκρινα ότι δε θα πρέπει να γράψω για κάποιο διάστημα.

Και πάλι συγγνώμη.

[σσ. Αγάμητος είναι ο ΕΣΑΜ και το έχει ρίξει στις φιλοσοφίες...]

Παρτάκι Αποχωρισμού!

Άλλη μία εποχή ήρθε στο τέλος της. Η Mystique μαζεύει τα κουβαδάκια της και την κάνει για άλλη παιδική χαρά. Θα μας λείψει. Ποιόν θα σχολιάζουμε τώρα για το μαλλάκι του; Ευτυχώς που υπάρχει πάντα ο Ράσταμαν να εκτονώνουμε την πίεση.

Για να γιορτάσουμε το γεγονός ο Φατάλιτυ βρήκε μαγαζάκι, με βοήθεια της προϋπηρεσίας του σαν σφίχτερμαν, στο Παναθηναϊκό στάδιο και έκανε μία κράτηση στο όνομα "Ψαρωνουνοπουπάμε". Ώρα προσέλευσης αργάμιση +1 (γιατί είμαστε και Ελληνάρες και φτάνουμε πάντα στην ώρα μας). Με ελάχιστες εξαιρέσεις παρουσιαστήκαμε όλοι μας και ο χαβαλές άρχησε από νωρίς. Το project δεν αναφέρθηκε καθόλου τα πρώτα 1,3 λεπτά, αλλά ως πιστοί ακόλουθοι της εταιρίας είμαστε τίγρεις και συνεχώς μιλάμε για το θύμα [σσ. Βλέπε πελάτη...].

Τι να πρωτοπώ για αυτό το πάρτυ; Το γεγονός ότι ο Τάκος βρέθηκε να συζητάει με τον ΦΜ για το πως πρέπει να παραγγέλνει σουβλάκια [σσ. Για τους Αθηναίους που δεν ξέρουν: Σουβλάκι στη συμπρωτεύουσα είναι το καλαμάκι, ενώ για την Κρήτη είναι το Πίτα Γύρος... καταλαβαίνετε τι έφαγαν... με φράουλες...]; Ή μήπως τη Βέφα να συζητάει με τον ΕΣΑΜ για το ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να πας από το ένα μέρος στο άλλο με το αμάξι [σσ. Ο ΕΣΑΜ επιμένει ότι το να πάρεις το SAAB του μπαμπά και να τρέχεις σα δαιμονισμένος με σφήνες είναι ο καλύτερος τρόπος για να ανοίξεις δρόμο...];

Πρέπει να επιμείνω λιγάκι και στα ποτά που είχαν γκάμα από το απλό κόκκινο κρασάκι μέχρι το extra-ordinaire πράσινο ποτό που λόγω ποσοστού αλκοόλ δε θυμόμαστε το όνομά του. Το κέφι μεγάλο όπως και η ποικιλία, αλλά ένα μικρό παράπονο ρε παιδιά: γιατί δεν είχε γκαρσόνες και μόνο αγοράκια μας σερβίρανε; Είπαμε. Έχουμε και κοπέλες στη παρέα, αλλά να μη χαλάμε και τις αρχές μας, έτσι δεν είναι;

Πέραν της πλάκας. Καλά να είναι το κορίτσι εκεί που πάει και να μας γνωρίσει συναδέλφους της [σσ. Το καινούργιο πρόχεκτ είναι στη Σόφια... Κανείς για ταξιδάκι προς τα εκεί;]. Το μόνο που μας στεναχωρεί είναι ότι έφυγε για να ξεφύγει από τον Ούμπερλορντ και τελικά τον βρήκε εκεί. Τι να κάνεις. Η ζωή έχει Αγγλικό χιούμορ!

Την κάνω για να ζητήσω απόσπαση προς Βουλγαρία μεριά από τον Ειρηνοποιό...

Κομιούνιτη Εβέντ 1!

Μεσημεριάτικα, λες και δεν έχουμε κάτι καλύτερο να κάνουμε, αποφάνθηκαν "Δε Πάουερς δατ Μπι" να κάνουν ένα μικρό community event. Κλείσαμε λοιπόν ένα ωραίο ξενοδοχείο με μία μικρή, όμορφη παραγκοαιθουσούλα για τις παρουσιάσεις στα Β.Π. Μαζευτήκαμε λοιπόν όλοι με τις γραβατούλες μας, τα κουστούμια μας και τα ταγιέρ μας [σσ. Εθεάθη ο Φατάλιτυ με συνολάκι εξ Αμερικής...] για να ακούσουμε για μία ακόμα φορά το πόσο καλή είναι η εταιρία στην οποία δουλεύουμε.

"Κι ήταν όλοι τους εκεί, η Σοφία κι ο Σταμάτης, Στάθης, Πάνος και Καιτούλα κι ο Χαλίφης της Βαγδάτης!" Βγαίνει λοιπόν ο Ντε Μπιγκ Μποσς και μας ξεκινάει την ιστορία για το πόσο καλά πάει η εταιρία.

• Κέρδη +22% από πέρσι παγκοσμίως!
• 25% αύξηση των σκλάβων... εεε... του εργατικού δυναμικού της εταιρίας στην Ελλάδα!
• Διπλασιασμός εσόδων στην Ελλάδα σε όλους σχεδόν τους τομείς!

Γίπι!! Χειροκροτήματα! Πανζουρλισμός! Καμένα φωτοβολταϊκά! Ντουντούκες και κάψιμο της κερκίδας! Μέχρι και ο Ρεχάγκελ νόμιζε ότι κερδίσαμε το Euro 2008 πριν της ώρας του! Να κάνω λιγουλάκι τον δικηγόρο του Διαβόλου; Έτσι. Λιγάκι. Για το καλό του χειμώνα που την κάνει προς τα 'δω με γοργά βηματάκια. Για την (γ)Ελλάδα ρε γαμώτο!

Τέτοια κέρδη που διαφημίζονται από παντού έγιναν πάνω στις πλάτες μας, σωστά; Εμείς δε καθόμασταν ατελείωτες ώρες για τη δουλειά; Τα Σαββατοκύριακά μας χάθηκαν για μαλακίες μήπως; Το ότι δε μας βλέπει η οικογένειά μας για βδομάδες; Η/ο γκόμενα/ος; Όλα για το καλό της εταιρίας. Πάνω από όλα η εταιρία. Είμαστε Αναλυτές/Σύμβουλοι και Μάναχερς.

Μα καλά. Μόνο εγώ έχω πρόβλημα με αυτό ή μόνο εγώ είμαι ο γκρινιάρης; Γιατί κανείς άλλος δε παραπονιέται ρε παλουκάρια; Μα, να έχω τον Χαλίφη να έρχεται και να μου λέει πως είναι φυσιολογικό να μην παίρνουμε αύξηση τη πρώτη φορά (με συγχωρείτε, αλλά €30 για αύξηση δεν είναι καν τα έξοδα για το καζανάκι του σπιτιού); Έχουμε λολαθεί όλοι μαζί;

Δε πειράζει. Κάνουμε Κομιούνιτη Εβέντ! Εγώ πάντως έβγαλα τα έξοδα. Καμιά τριανταριά καναπεδάκια, δύο τρία ποτάκια κρασί και μία ξεγυρισμένη χειρονομία (που έλαβα) νομίζω πως μας έφερε στα ίσα μας. Να μη σας πω ότι πρέπει να τους επιστρέψω και μερικά δίφραγκα για τα ρέστα.

Άντε και του χρόνου! Θυμίστ μου να μείνω καμιά βδομάδα νυστικός πριν το εβέντ...

Περάστε για συνέντευξη!

Ο Αίλουρος πριν από μερικές εβδομάδες μας την έκανε για τα ξένα. Συνέντευξη ταχύρυθμη και εκτάκτου ανάγκης (δε περίμενε καν να δει την αύξησή του...). Αυτό μου θύμισε μία γαμάτη εμπειρία πριν από μερικά χρόνια. Ήταν η συνέντευξη που πρέπει να περάσουμε όλοι για να δούμε τα καλά που μας προσφέρει ο κάθε καλός εργοδότης. Όχι τίποτε άλλο, αλλά πρέπει να καταλάβουμε γιατί πρέπει να κατεβάζουμε το κεφάλι και να δεχόμαστε τα πάντα.

---

Είναι Αύγουστος του 2005 και είμαι σε φάση ανεύρεσης εργασίας. Λίγες μέρες πριν τελειώσει και το φανταριλίκι ήμουν σε πολύ καλά κέφια. Ενώ είχα ήδη "περάσει" τις εξετάσεις για μία άλλη εταιρία ήθελα να δω τι παίζει με την Χάλια Α.Ε. από όπου με είχαν καλέσει. "Δε χάνω και τίποτα" είπα στον εαυτό μου. Ε, έκανα λάθος!

Μετά από μία ωρίτσα για να βρω που ακριβώς βρίσκεται το μέρος (κάπου στη Παιανία πάνω από τη Λαυρίου) παρκάρω επιτέλους και πηγαίνω προς την είσοδο της (ο Θεός να την κάνει) εταιρία. Εκεί το πρώτο σοκ. Το κτίριο [σσ. Ο κόσμος το λέει οικοδομή...] ήταν ένα κατασκεύασμα από μπετόν με μόνο σοβάτισμα στους τοίχους [σσ. Ανοίγουμε Μπαμπινιώτη και βλέπουμε τη λέξη "εργοστάσιο".]. "Γαμάτα!"

Μπαίνοντας μέσα μία μεγάλη αίθουσα είναι το πρώτο πράγμα που αντιλαμβάνομαι. Ένα συνοθύλευμα από μηχανήματα παραγωγής γύρω γύρω και μία πόρτα στο βάθος με φασαρία από, κατά πάσα πιθανότητα, ανθρώπινα όντα. Γραμματεία, υποδοχή και τα τοιαύτα φυσικά είναι μόνο της φαντασίας σας. Τι νομίζατε δηλαδή; Ότι όλα είναι φρουφρού κι αρώματα;

Μη βλέποντας ψυχή προχωράω προς τα ενδότερα. Μπαίνω λοιπόν στο κέντρο επιχειρήσεων. Όποια εικόνα και να έχετε για μικρές Ελληνικές εταιρίες μπορείτε να την φέρετε στο νου σας και θα είναι ελειπής... Φάτσα κάρτα η κλασσική χοντρή γραμματέας ετών 45. Σταρχιδισμός μέχρι αηδίας ρέει από τα μπατζάκια της. Μία ιδέα περιποίησης χάνει τη μάχη μπροστά στο χάος που τη διακατέχει.

Στο αριστερό μου χέρι η δε-θα-μπορούσε-να-λείπει 19 χρονών γραμματέας, που πιθανόν να είναι και ανηψιά του αφεντικού ή του ιπποπόταμου... εεε... της γραμματέας. Ομορφούλα με μια στάλα ομορφιάς που προσπαθεί να ξεφύγει από τα καθιερωμένα. Ένα Cosmopolitan στο γραφείο της και μερικά περιοδικά μόδας στη συρταριέρα συμπληρώνουν την εικόνα της. Ο υπολογιστής μπροστά της φαίνεται να είχε ανοιχτεί τελευταία φορά όταν κυβερνούσε ο Ανδρέας.

Στο βάθος, με μία κανάτα φραπόγαλο ο τελευταίος των Μοϊκανών κάνει τον [σσ. Συγγνώμη για όσους τον έχουν συνάδελφο στο επάγγελμα...] administrator. Φθαρμένο τζιν, λεκιασμένο με καφέ πουκάμισο της γενιάς του Πολυτεχνείου, σπορτέξ με λυμμένο το ένα κορδόνι. Η προσοχή του στρέφεται προς στιγμήν προς τον παρείσακτο και ξανά μανά προς την 19-χρονη που ζαχαρώνει [σσ. Μεταξύ μας και μη διαρρεύσει, ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πιθανότητές του; Προσωπικά νομίζω ότι είναι πιθανότερο να έρθει από εδώ ο Ερτογάν, να μας πει ότι έκαναν μαλακίες τις τελευταίες δεκαετίες και παραδίδονται άνευ όρων.].

Μετά από ένα δεκάλεπτο πάνω κάτω χωρίς κάθισμα ή λίγο νεράκι (μιλάμε για Αύγουστο μήνα με θερμοκρασίες που πλησιάζουν τους 40) βγαίνει από το άντρο του ο κυβερνήτης αυτής της μικρής Μπανανίας. Ευτραφούλης, στα όρια του παχύδερμου 50άρης, με τουπέ καρδιναλίου που μόλις κέρδισε τη πρώτη του π*πα. Λιωμένο παντελόνι κοτλέ με ίχνη καμπάνας και ένα καρό πουκάμισο, που πρέπει να είχε δει καλύτερες μέρες στα γυρίσματα της Ομάδας Α, έκαναν τα όνειρά μου πραγματικότητα και το μόνο που ήθελα ήταν να είχα μαζί μου μία κάμερα για τις μετέπειτα εποχές.

Η "συνέντευξη" ξεκινάει με μία πλήρη ανάλυση της εταιρίας. Μετά από ένα τέταρτο, κατά το οποίο ορκίζομαι ότι πρέπει να χασμουρήθηκα μια δυο φορές, μπήκαμε στο βιογραφικό μου. Και έκανες (προσοχή στον ενικό) το ένα και έκανες το άλλο και το δείνα και και και... Περιμένω υπομονετικά το κερασάκι, αλλά τελικά ήταν κουκούτσι.

ΕΣΑΜ - Για τι ακριβώς με θέλετε;
Μάστερ οφ δε Γιούνιβερς - Θέλουμε έναν προγραμματιστή για hardware barcode programming.
ΕΣΑΜ - ...Μάλιστα... Φυσικά είδατε ότι δεν έχω καθόλου εμπειρία σε κάτι τέτοιο.
ΜοδΓ - Ναι, αλλά πιστεύουμε (κοιτάζω δεξιά αριστερά να δω το πλυθησμό, αλλά μάλλον έχω μειωπία) ότι είσαστε ο κατάλληλος.
ΕΣΑΜ - ...
ΜοδΓ - Έχετε και πολλή εμπειρία που θα σας βοηθήσει.
ΕΣΑΜ - Ναι... Γιατί όχι. Να δοκιμάσουμε και κάτι καινούργιο. Και τι προσφέρετε;
ΜοδΓ - Προσφέρουμε 500 ευρώ καθαρά χωρίς όμως το ΙΚΑ.
ΕΣΑΜ - Ναι... Ξέρετε έψαχνα για λίγα παραπάνω.
ΜοδΓ - Πείτε μου! Μπορούμε να το διαπραγματευτούμε!
ΕΣΑΜ - Τα τριπλά καθαρά, με το ΙΚΑ πληρωμένο και ασφάλιση, ομαδική ή ατομική.
ΜοδΓ - (με εξακριβωμένο το εγκεφαλικό και θέση στο Τζάνειο) !!! Συγγνώμη!!!;;; Ζητάτε πάρα πολλά!
ΕΣΑΜ - Με έχετε εδώ σχεδόν μία ώρα χωρίς νερό. Με έχετε φωνάξει για μια δουλειά που θα έπρεπε να πάρετε έναν απόφοιτο Τεχνικού Λυκείου [σσ. Με το συμπάθειο παιδιά, αλλά μόνο εκεί μαθαίνουν για hardware barcodes.] και μου προσφέρετε λιγότερα από όσα παίρνει Φιλλιπινέζος καμαριέρος στο Hotel California [σσ. Για την ιστορία το ξενοδοχέιο δεν αναφέρθηκε... Ο Φιλλιπινέζος όμως ναι....].
ΜοδΓ - Χρειαζόμαστε την εμπειρία σας, αλλά με τέτοια εξωφρενικά που ζητάτε θα πρέπει να ψάξετε αλλού.
ΕΣΑΜ - Καλή σας μέρα. Έχω ήδη βρει κάτι με αυτά που ζήτησα. Κρατήστε το βιογραφικό μου αν αλλάξετε ποτέ γνώμη (πιο σίγουρο να παίξω το 2 σε αγώνα Ρεάλ Μαδρίτης - Εθνικός Αστέρας).

Φεύγοντας έφυγα ανανεωμένος. Η ανατριχίλα που είχα ότι θα γίνω σαν τον τελειωμένο "administrator" έφυγε. Είχα κάνει το βήμα για να ξεφύγω. Έχασα βέβαια την 19-χρονη, αλλά ούτως ή άλλως τότε ήμουν ερωτευμένος με την αρραβωνιαστικιά μου. Ο ήλιος έλαμπε ακόμα. Το μόνο που έλειπε ήταν να καλέσω αεροπορικό χτύπημα με ναπάλμ για να εξαφανιστεί αυτή η ποντικοπαγίδα.

Για όποιον ενδιαφέρεται προτείνω να χτυπήσει το κεφάλι του στο τοίχο. Αν συνεχίσει να έχει αυτή την επιθυμία να επαναλάβει μέχρι να του περάσει. Παρόλα αυτά και ενώ δε το συνηθίζω να δίνω ονόματα, η εταιρία αυτή δυστυχώς υπάρχει. Σας αφήνω. Πάω να ζωγραφίσω barcodes. Πληρώνει καλά στο χέρι...

Γιατί κανείς σας δε θα βρει ΠΟΤΕ admin...

Το παρακάτω κείμενο το είχα διαβάσει για πρώτη φορά το Γενάρη του 99'. Με ελάχιστες αλλαγές (θα καταλάβετε ποιές) ισχύει και σήμερα. Διατηρώ την αρχική ορθογραφία και ζητώ συγγνώμη, αλλά δε θυμάμαι την αρχική πηγή του.

---

Στο κείμενο αυτό προσπαθήσαμε να μαζέψουμε κάποιες σκόρπιες σκέψεις και εικόνες που η σύνθεσή τους οδηγεί τελικά στην δημιουργία της μεγάλης εικόνας που ονομάζουμε "Γιατί κανείς σας δεν θα βρει ΠΟΤΕ admin ότι και να κάνετε".

Το κείμενο αυτό γράφετε με σκοπό να αποστέλλεται ως reference περιοδικά στις εταιρίες ώστε να πάψουν να μας ενοχλούν συνεχώς (σχεδόν στα όρια του spam) για δουλειές που σιχαινόμαστε, που σιχαίνονται και που θεωρούν πως μας κάνουν χάρη που μας τις προσφέρουν και πως είμαστε τρελοί που δεν τις αποδεχόμαστε και πως είναι πάρα πολύ προβληματισμένοι με την Ελληνική αγορά και την έλλειψη στελεχών.

Να οι λόγοι για τους οποίους, κύριοι, δεν θα βρείτε ΠΟΤΕ admin.:

• Γιατί δεν πληρώνετε αρκετά. Διότι 400 χιλ. κύριοι δεν είναι λεφτά. Αυτό το ποσό είναι για γραμματείς με 5 χρόνια προϋπηρεσία, για ξεπεσμένο υδραυλικό για πλασιέ της AMWAY, για πωλητή SUBARU απόφοιτο Λυκείου, στην επαρχία.
• Γιατί δεν παρέχετε αρκετά. Αρκούν μικρά τερτίπια για να κατακτηθεί η συνωμοταξία των admins. Και τελικά φτηνότερα θα σας έρθει.
• Δικαίωμα να προσέρχονται μέχρι τις 10, τζάμπα callback internet, leased line ή ISDN πληρωμένη από την εταιρία, δικαίωμα να έχει τα Linuxάκια του, δικαίωμα να ντύνεται όπως γουστάρει, δικαίωμα να είναι άπλυτος. Συνδρομή σε περιοδικά (LJ, SYSadmin), βιβλία O'Reilly, Linux CDs.
• Γιατί ανησυχείτε όταν τους βλέπετε να κάθονται. Αυτό πληρώνετε. Να κάθονται να είναι ήρεμοι, να ενημερώνονται. Αν κάθεται, κάθεστε και εσείς. Καλό. Αν τρέχει πανικόβλητος κάτι πάει λάθος. Δεν κάνει utilization του χρόνου του. Κάνει ναυαγοσωστική. Κακό. Ο admin δεν είναι πυροσβέστης.
• Γιατί δεν γουστάρουν σε τελική ανάλυση να δουλεύουν. Αν το καταλάβετε και το αποδεχτείτε και δεν κάνετε το παν να τους θυμίζετε πως κερδίζετε λεφτά από αυτό που κάνουν, τότε θα το κάνουν all day long χωρίς παράπονο.
• Γιατί το τηλέφωνό τους ΔΕΝ είναι για support. Είναι απόρρητο. ΜΟΝΟ ο θεός μπορεί να καλεί στο τηλέφωνο του admin στην εταιρία. Αν το τηλέφωνο αυτό διαρρεύσει θα πρέπει να αλλάζει αμέσως το νούμερο. Οποιος το έδωσε πρέπει να βρεθεί, να ακρωτηριαστεί, και τέλος να απολυθεί αυτοστιγμής.
• Γιατί ΔΕΝ είναι ίδιος με οποιοδήποτε άλλο επαγγελματία πληροφορικής. Αντε επειδή κάποιοι που πατάνε τα κουμπάκια τους, ή κάνουν τις σελιδούλες τους ή διαβάζουν το RAM, δουλεύουν εκεί, θα τρώει ζωτικό χώρο από τον admin; Δεν καταλαβαίνετε ότι ο admin είναι μοναχικό ζώο; Οτι θα πιάσει κοριούς από τους ανθρώπους που τον υποχρεώνετε να συνωστίζεται μαζί;
• Γιατί όλοι σας θέλετε κάτι από τη ζωή τους τώρα που όλοι οι βλάχοι μάθατε το Ιντερνέτ και το e-κομερζ και το σεκιουρτι ενώ αυτός όχι.
• Γιατί αυτός είναι ο τομέας του και γιατί μόνο και μόνο που τα έχει φέρει έτσι η ζωή να πρέπει να πληρωθεί από σας για κάτι που ήταν πάντα δικό του είναι έτσι και αλλοιώς υποτιμητικό για αυτόν.
• Γιατί δεν είσαστε ίσοι. Αυτός ξέρει κάτι, διαβάζει και μαθαίνει καθημερινά σε αντίθεση με όλους τους άλλους που τα ξύνουν και στέλνουν ο ένας στον άλλον ανέκδοτα και τσόντες (πως κόλλησαν το 60% των χρηστών Internet παγκοσμίως ILOVEYOU σε μια μέρα.
• Γιατί κάθε ένας που έχει φύγει (παραίτηση απόλυση) έχει δώσει (ΝΑΙ ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΟ) σε όλους τους φίλους του όλα τα passwords που έχετε, όλα που δεν ξέρετε ότι έχετε, όλες τις τρύπες που έφτιαξε ο ίδιος πριν φύγει. ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΛΕΩ. ΜΑ ΟΛΟΙ!!!! (εκτος απο αυτον που εχετε τωρα) Και ο κάθε φίλος σε άλλους φίλους. Και κάθε νέος admin που θα έρθει είναι φίλος. ΝΑΙ ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ. Και θα τις κρατήσει (άσχετο τώρα τι πιστεύετε εσείς) και θα φτιάξει και νέες τρύπες για πάρτυ του. Και τώρα που μιλάμε τα μισά μηχανήματα σας είναι Quake Servers, τα άλλα μισά IRC Servers, όλα τα Workstations είναι ανοιχτά και κάνουν SETI@home και καμμιά 20αρια χρήστες ανά H/Y κυκλοφορούν στους δίσκους σας. Το πρωί αν είναι καλοί, σας παραδίδουν τα μηχανήματα πίσω και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
• Γιατί όταν ένας admin φύγει, όλοι ξέρουν γιατί έφυγε (πραγματικά). Το μέρος μπαίνει σε καραντίνα και χαρακτηρίζεται ως δουλειά transit για αρπαχτές και περασάδα αλλά όχι για μονιμότητα. Οποιος και να έρθει (αν) θα μείνει μέχρι να βρει καλύτερα κάπου αλλού (6 μήνες approx).
• Γιατί έχουν άμεση πρόσβαση στα μισθοδωτικά αρχεία και ξέρουν. Και μετά πρέπει να υποστούν το σοβαροφανές σας βαρύγδουπο ύφος όταν τους λέτε πως ο μισθός τους είναι από τους μεγαλύτερους στην εταιρία και δεν υπάρχουν περιθώρια αύξησης.
• Γιατί ΚΑΘΕ mail που στέλνετε το διαβάζουν (ειδικά αν ανυσηχήσατε με αυτό τότε τα δικά σας mails ΣΙΓΟΥΡΑ τα διαβάζει ο admin σας). Και ξέρετε κάτι; Υπάρχει ένα ειδικό, πολύ κρυφό site που το ξέρουν ΟΛΟΙ οι admins που γίνονται post τα κρυφά σας mail για να τα διαβάζουν μεταξύ τους να γελάνε.
• Γιατί κάθε email σας για interview το διαβάζουν και το λένε σε φίλους τους που θέλουν την ίδια θέση με σας καθώς και το στέλνουν στον από πάνω σας ανώνυμα.
• Γιατί ξέρουν ακριβώς πότε το παίζετε, σε ποιά τσοντοsites είσαστε συνδρομητές, πόσα Mb κώλους και βυζιά κατεβάσατε και δε πα να διαβάζετε τον οικονομικό ταχυδρόμο καθημερινά στην γραφειάρα σας, ξεφτιλιστήκατε.
• Γιατί έχουν τον αριθμό της πιστωτικής σας κάρτας και την έχουν ψιλοφεσώσει με μικροέξοδα (ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ) ετήσια, όχι όμως αρκετά για να ενοχληθείτε αλλά αρκετά για να μην σας βγαίνει κάτι στο balance της. Αλλά παρόμοια αντικείμενα με αυτά που παραγγέλνετε και εσείς από το internet με μικρότερη όμως αξία.
• Γιατί ξέρουν ότι αντίθετα από σας, την δουλειά τους μπορούν να την κάνουν και από το σπίτι τους, με σώβρακο και φραπέ. Αντίθετα με σας που η δουλειά σας είναι να είσαστε μακριά από το σπίτι σας με σακάκι και καπουτσίνο (και μόνο αυτό) η δουλειά του admin είναι σημαντική και γιαυτό σημασία έχει το αποτέλεσμα όχι το που έγινε.
• Γιατί είσαστε γελοίοι και όταν βγάζετε αγγελία για admin δεν κρατιέστε και αναφέρετε όλες τις λέξεις που μάθατε πριν 3 μήνες από το Byte: ODBC, J++, DAO, Web Development, Security, CISCO, VB4.0, Περιβάλλον Microsoft, DataMining, Data Warehouse, BPR, Πλατφόρμα JBuilder, PowerBuilder, FrontPage extensions. Αφήστε μας να σας εξηγήσουμε πόσο μα πόσο γελοίοι είστε:

  "Ζητείται οδηγός φόρμουλας 1, με προϋπηρεσία που να ξέρει τα πετάλια, το καπώ, εμπειρία σε μπαλώματα εσωτερικής ταπετσαρίας καθισμάτων επιθυμητή, να γνωρίζει κόρνα, φλας, να έχει δουλέψει σε άλλη παραπλήσια εταιρία του χώρου διανομής πίτσας με δίκυκλο. Μισθός ανάλογος των προσώντων, περιθώρια εξέλιξης. Πληροφορίες κος Κατσίμπαρδος. Κατρουμάνος και Χατζηπορδάρας ΕΠΕ - Μεταφορές Μετακομίσεις".

  Τόσο!
• Γιατί στα interviews για πρόσληψη μιλάμε με άτομα σαν και εσάς, με κάτι Κύπριες διευθύντριες προσωπικού, με καραφλούς διεθυντές οικονομικών, με άπειρους καλοχτενισμένους νεαρούς απροσδιορίστου επαγγέλματος και χαμηλού μισθού, για αέρα κοπανιστό. "Θα μας κάνετε internet; Είχαμε και πριν πάντως ένα account στην HOL. Και το ξαδερφάκι του οικονομικού διευθυντή μας είχε φτιάξει και μια σελίδα που θα θέλαμε να επεκτείνουμε."
• Γιατί έχετε άποψη. Γιατί βρήκατε πάλι κάτι στο Web που λέει πως η ασφάλεια του συστήματος ξεκινάει από το τάδε "CNN -άρθρο ΧΥΖ", πως ο Χ τεχνικός διευθυντής της Yahoo! δήλωσε, πως θα βγει το καινούργιο productivity tool της Microsoft με δικτυακή εγκατάσταση και νοιώθετε πως μπορείτε να του το στέλνετε email λες και δεν το ξέρει, λες και τον νοιάζει, λες και τα διαβάζει.
• Γιατί εκεί που κοιτάει την οθόνη του και γελάει με κάποιο mail μιας λίστας ή IRC chat τον διακόπτετε για να του πείτε ένα σωρό αδιάφορα πράγματα για το Word σας και πως ένα κείμενο το σώσατε σαν HTML αλλά δεν βλέπετε από το Netscape σας το Α κεφαλαίο τονούμενο αλλά ένα τετραγωνάκι και μήπως φταίει για αυτό εκείνα τα Lainux web servers που έστησε "γιατί παλιά νομίζω πως δεν υπήρχε αυτό το πρόβλημα".
• Γιατί αν βρει μια λύση που σας γλυτώνει 5 εκ. μη βάζοντας NT αλλά Linux, ή άνοντας οικονομία μέσω καλύτερου σχεδιασμού, δεν του δίνετε επιτόπου τα 2.5 ως μπόνους και κίνητρο να μείνει και να κόψει το λαιμό του να σας γλυτώσει και άλλα στο μέλλον. Λες και 2.5 εκ. δώρο αυτό το μήνα σας κάνανε πολλοί. Αλλά όχι. Θέτε και τα 5. Είναι υποχρέωση του να σας χαρίσει 5 εκ. επειδή του είπατε να μην καπνίζει στο computer room και "είναι πολιτική της εταιρείας".Πάρτε τότε 3!!!!

Δια ταύτα:
ΞΕΒΡΑΚΩΘΕΙΤΕ, ΤΑΠΕΙΝΩΘΕΙΤΕ, ΓΟΝΑΤΙΣΤΕ, ΠΛΗΡΩΣΤΕ, ΠΛΥΘΗΤΕ και ισως να ερθουμε. Αλλοιώς πάρτε Internet από τον Γερμανό, PC από τον Γερμανό, κινητό από τον Γερμανό, μπαταρίες από τον Γερμανό, support από τον Γερμανό και παρατήστε μας ησύχους στο δικό μας (και μην στέλνετε συνέχεια emails για δουλειά και μην τηλεφωνάτε κάθε δύο μέρες όλοι μαζί. ΔΕΝ ΑΔΕΙΑΖΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕΝ ΛΟΓΙΚΕΥΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ!)

Αν διαβάζετε αυτό το κείμενο και νομίζετε πως πρέπει να πείτε στον admin σας να το διαβάσει και αυτός ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ. Το πιο πιθανό είναι να το έχει διαβάσει μήνες ή χρόνια πριν από σήμερα που το ανακαλύψατε εσείς και σπάσατε πλάκα. Λυπηθείτε τον.

Πού είναι η εγκατάσταση;

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή του ανθρώπου που ανακαλύπτει τη σημασία της ηλιθιότητας. Το σύμπαν τα φέρνει έτσι τα πράγματα που σε κάνει να πέφτεις στα γόνατα και να ευχαριστείς τους γονείς σου που δεν έχασαν κάποιο στοίχημα με το Θεό. Εμφανίζονται μπροστά σου καταστάσεις απείρου κάλλους και (μη)έμπνευσης και το μόνο που μπορείς να κάνεις για να τις αντιμετωπίσεις είναι στοϊκότητα και υπομονή.

Μία τέτοια κατάσταση παρουσιάστηκε εχθές το μεσημέρι. Έπρεπε να το περιμένω. Τα σημεία ήταν εκεί από τέλη Ιουλίου. Ο άνθρωπος [σσ. Ζητούμε ταπεινά συγγνώμη από την ανθρωπότητα για την εξομοίωση του συγκεκριμένου υποκειμένου με άνθρωπο...] πρέπει να έχει IQ τζατζικιού. Ο Forest Gump μπροστά του είναι τέρας νοημοσύνης. Τι όμως ακριβώς έχει γίνει και καταλήγω σε αυτό το συμπέρασμα;

Είναι πολύ απλό. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει [σσ. Λέμε τώρα...] κάνει από μέσα Μάη μερικές δεκάδες εγκαταστάσεις στο περιβάλλον δοκιμών χρήστη (a.k.a. UAT) με υποβοήθηση Wonderboy [σσ. Εδώ το παλικάρι παίρνει κάποιο credit γιατί με Wonderboy παρά πόδας όλα είναι πιθανά.] Μετά από αυτό είχε και προϋπηρεσία εγκαταστάσεων στη παραγωγή από τέλη Ιουλίου με παρέα τον ΕΣΑΜ [σσ. Περισσότερη προϋπηρεσία για στρατόπεδα συγκεντρώσεως ή αποτοξόνωσης/χαλάρωσης απέκτησε...]. Επί 5 σχεδόν μήνες λοιπόν αυτός το (υπο)δείγμα νοητικού γίγαντα είχε πόσες ευκαιρίες να μάθει κάτι. Μία μαϊμού θα μπορούσε στα τυφλά να έχει καταφέρει κάτι, αλλά όχι αυτός. Είναι υπεράνω μαθήσεως.

Ερχόμαστε λοιπόν στη πρώτη σόλο εγκατάσταση με κυριολεκτικά το "Birdie nam nam" στο χέρι και ο Α.Η. [σσ. Αληθινά Ηλίθιος] να ανοίγει για πρώτη φορά το μικρό βιβλιαράκι της εγκατάστασης. Τα υπόλοιπα είναι θέμα λογοκρισίας από την Ιερά Εξέταση. Ο πανικός προσωποποιημένος. Για κάθε γραμμή οδηγίας 5 λεπτά επεξηγήσεων. Για κάθε 5 λεπτά επεξηγήσεων, 5 λεπτά τηλεφώνου στο αφεντικό που θεωρεί ότι το να διακόπτει ανα 10-λεπτο τη διαδικασία βοηθάει στο ηθικό και στο να τελειώνει γρήγορα η όλη διαδικασία.

Αποτέλεσμα όλου αυτού; Η παραγωγή κάτω για ένα δίωρο. Τα νεύρα του ΕΣΑΜ να έχουν φτάσει στο απροχώρητο [σσ. Θα θέλαμε αυτή τη στιγμή να ευχαριστήσουμε τον Ιζνογκούντ που μας έφτιαχνε το κέφι με τα βαθυστόχαστα σχόλια του που δεν περιείχαν καθόλου εμπεγμό]. Ο A.Η. να ετοιμάζεται να γίνει σπονδή στους κατοχθόνιους θεούς, ενώ η εικόνα της Παναγιάς της Σκληρόκαρδης να έχει πεθάνει στο γέλιο με όλα αυτά.

Ευτυχώς που γίνονται τέτοια σκηνικά και μας φτιάχνει το κέφι. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα τρόποι να νικήσεις αυτή την υπέρμετρη ηλιθιότητα στη δουλειά με επικοδομοιτικό τρόπο [σσ. BattleKnight για τα νεύρα, μία φορά την ημέρα για μία βδομάδα].

Συγγνώμη που κλείνω έτσι, αλλά έχει σεμινάρια δημιουργίας tutorial σε στυλ Φρουτοπίας από τον Ψιψινάκη στον Beta. Πάω να παρακολουθήσω...

[σσ. Η παραγωγή; Τι η παραγωγή; Ποιός τη γαμάει τη παραγωγή; Πάρτε αύριο. Σήμερα έχω ρεπό από τη νόηση...]

INTERLUDE

Θυμάστε το βιβλίο "Οι άντρες είναι απο τον Αρη, οι γυναίκες απο την Αφροδίτη"; Να ενα πρώτης τάξης παράδειγμα, προσφορά ενός άγγλου καθηγητή σε ενα αμερικανικό πανεπιστήμιο.

"Σήμερα θα πειραματιστούμε με μια νέα μορφή διήγησης, τις παράλληλες ιστορίες. Η διαδικασία είναι απλή. Καθένας θα κάνει ζευγάρι με κάποιον άλλο, και ο ενας απο τους δυο θα γράψει την πρώτη παράγραφο μιας σύντομης ιστορίας. Ο άλλος θα διαβάσει την πρώτη παράγραφο και μετά θα προσθέσει μια δεύτερη παράγραφο. Ο πρώτος θα διαβάσει την παράγραφο που πρόσθεσε ο δεύτερος και θα προσθέσει μια τρίτη και έτσι θα γραφτεί η ιστορία. Θυμηθείτε να ξαναδιαβάζετε τι έχει γραφεί κάθε φορά, έτσι ώστε η ιστορία να έχει νόημα. Δεν πρέπει να μιλάτε μεταξύ σας για οποιοδήποτε λόγο, οτι θέλετε να πείτε πρέπει να το δίνετε μέσα απο την ιστορία. Η ιστορία τελειώνει όταν και οι δυο συμφωνήσουν οτι βγήκε ενα συμπέρασμα."

Αυτή η ιστορία παραδόθηκε απο δυο άγγλους μαθητές μου: Ρεβέκα και Γκάρυ. (τα επίθετα κόπηκαν για να προστατευθούν οι ...αθώοι ;-)

---

Η Ιστορία:

(πρώτη παράγραφος, ΡΕΒΕΚΑ)

... Στην αρχή, η Λάουρα δεν μπορούσε να αποφασίσει τι είδους τσάι ήθελε να πιεί. Το χαμομήλι, που συνήθιζε να αποτελεί την πρώτη της επιλογή για παρόμοια τεμπέλικα βράδια μένοντας στο σπίτι, τώρα της θύμιζε πολύ τον Κάρλ, που κάποτε είχε πει, σε παλιότερες, ευτυχισμένες εποχές, οτι του άρεσε πολύ το χαμομήλι. Και ήθελε με κάθε τρόπο τώρα να κρατήσει τις σκέψεις της μακριά απο τον Κάρλ. Η κτητικότητα του της ήταν αποπνικτική, και όταν τον σκεφτόταν, το άσθμα της άρχιζε να αγριεύει. Έτσι, το χαμομήλι ήταν εκτός συζήτησης.

---

(δεύτερη παράγραφος, ΓΚΑΡΥ)

Στο μεταξύ, ο Πρώτος Σμηνίας Κάρλ Χάρις, αρχηγός της επιτιθέμενης μοίρας που εδώ και λίγη ώρα είχε τεθεί σε τροχιά γύρω απο τον Skylon 4, είχε πιο σημαντικά πράματα να σκεφτεί απο τις νευρώσεις μιας ελαφρόμυαλης ασθματικής χαζογκόμενας ονόματι Λάουρα, με την οποία είχε περάσει μια ...βρώμικη νύχτα, περίπου πριν ενα χρόνο. " Π.Σ. Κάρλ Χάρις στον γεωδαιτικό σταθμό 17, πορεία 1-1-9, ταχύτητα συγκλίνουσα σε δίνη 1", μουρμούρισε στο μικρόφωνο της συσκευής κρυπτογραφημένων διαγαλαξιακών επικοινωνιών. "Πορεία πολικών συντεταγμένων επετεύχθη, κανένα σημάδι δραστηριότητας για την ώρ--". Αλλά πριν προλάβει καν να κλείσει το κανάλι επικοινωνίας, μια μπλέ δέσμη σωματιδίων έλαμψε απο το πουθενά, σκίζοντας τη θωράκιση του αστρόπλοιου στον τομέα αποθήκευσης. Το τράνταγμα απο το χτύπημα τον πέταξε απο τη θέση του, στην άλλη μεριά του πιλοτηρίου.

---

(τρίτη παράγραφος, ΡΕΒΕΚΑ)

Χτύπησε το κεφάλι του και πέθανε σχεδόν ακαριαία, αλλά όχι πριν προλάβει να νιώσει ενα τελευταίο οδυνηρό συναίσθημα για την κτηνώδη συμπεριφορά του απέναντι στον ευαίσθητο ψυχισμό της μόνης κοπέλας που ποτέ είχε αισθήματα γι' αυτόν. Σύντομα κατόπιν, η Γή σταμάτησε τις άσκοπες εχθροπραξίες της απέναντι στους φιλήσυχους αγρότες του Skylon 4. "Το Κονγκρέσσο Περνάει Νόμο για την Μόνιμη Απαγόρευση του Πολέμου και των Διαστημικών Ταξειδιών", διάβασε η Λάουρα στην πρωινή της εφημερίδα. Τα νεα, την τάραξαν αλλά και ταυτόχρονα την έκαναν να βαρεθεί. Κοίταξε αφηρημένα απο το παράθυρο, ξαναθυμώμενη τα νιάτα της, τότε που οι μέρες περνούσαν χωρίς άγχη και σκοτούρες, χωρίς εφημερίδες, χωρίς τηλεόραση να την αποσπά απο εκείνο το αθώο αίσθημα του θαυμασμού προς όλα τα όμορφα πράματα γύρω της. "Γιατί πρέπει κανείς να χάσει όλη του την αθωότητα για να γίνει Γυναίκα;", αναρωτήθηκε...

---

(τέταρτη παράγραφος, ΓΚΑΡΥ)

Ούτε που ήξερε οτι της έμεναν μόλις 10 δευτερόλεπτα ακόμα ζωής. Χιλιάδες μίλια πάνω απο την πόλη της, το πολεμικό αστρόπλοιο των Αντριανών εκτόξευε τον πρώτο πύραυλο σχάσης λιθίου... Οι κουτεντέδες ειρηνόφιλοι λαπάδες που είχαν καταθέσει και ψηφίσει στο Κονγκρέσσο την "Μονομερή Συμφωνία Διαστρικού Αφοπλισμού", είχαν αφήσει τη Γή απροστάτευτη απο τις εχθρικές εξωγήινες αυτοκρατορίες που ήταν αποφασισμένες να καταστρέψουν την ανθρώπινη φυλή. Μέσα σε δυο ώρες αφότου η Συμφωνία είχε ψηφιστεί, τα διαστημόπλοια των Αντριανών ήταν ήδη σε πορεία, κατευθυνόμενα προς τη Γή, κουβαλώντας αρκετή ισχύ πυρός για να εξατμίσουν όλο τον πλανήτη. Με κανένα να μπορεί να τους αντιμετωπίσει, είχαν βάλει σε λειτουργία το διαβολικό τους σχέδιο. Ο πύραυλος σχάσης λιθίου διαπέρασε την ατμόσφαιρα χωρίς να συναντήσει κανένα εμπόδιο. Ο Πρόεδρος, μέσα στο απόρρητο υποβρύχιο αρχηγείο του, στον πάτο του κόλπου του Μεξικού, ένιωσε την απίστευτη έκρηξη, η οποία εξάτμισε την άμοιρη, ανόητη Λάουρα καθώς και άλλα 85 εκατομμύρια αμερικανών. Ο Πρόεδρος χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι της αίθουσας συνεδριάσεων. "Δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε αυτό! Θα ασκήσω βέτο στην Συμφωνία Αφοπλισμού! Ας δείξουμε σ'αυτούς τους ανόητους εξωγήινους με ποιούς τα βάλανε. ΕΠΙΘΕΣΗ!!!"

---

(πέμπτη παράγραφος, ΡΕΒΕΚΑ)

Αυτό είναι εξωφρενικό. Αρνούμαι να συνεχίσω αυτή την απόλυτη κοροϊδία της λογοτεχνίας. Ο συν-γραφέας μου, είναι ενας βίαιος, ανώριμος, σωβινιστής, ημι-αγράμματος έφηβος.

---

(ΓΚΑΡΥ)

Ναι; Εσύ είσαι μια εγωκεντρική, κουραστική και νευρωτική, της οποίας οι προσπάθειες να γράψει, είναι το φιλολογικό ισοδύναμο του Βάλιουμ. "Αχχχ... Μήπως να έπινα χαμομήλι;... Η μήπως να πιώ κάποιο άλλο είδος ΓΑΜΗΜΕΝΟΥ ΤΣΑΓΙΟΥ;;; Αχχχ... Είμαι μήπως μια ελαφρόμυαλη χαζογκόμενα που διαβάζει πολλά ρομάντζα;..."

---

(ΡΕΒΕΚΑ)

Μαλάκα.

---

(ΓΚΑΡΥ)

Βλαμμένη.

---

(ΡΕΒΕΚΑ)

Αρχίδι.

---

(ΓΚΑΡΥ)

Σκρόφα.

---

(ΡΕΒΕΚΑ)

Αντε γαμήσου.

---

(ΓΚΑΡΥ)

Βρε φάε σκατά.

---

(ΡΕΒΕΚΑ)

Γαμήσου παλιό-νεάντερταλ.

---

(ΓΚΑΡΥ)

Τράβα να πιείς κανα τσάι, ούφο.

---

(Καθηγητής)

Α+. Πολύ μου άρεσε.

Picasso

Σαββάτο πρωί. Ωραία μέρα. Δροσούλα ακόμα. Ο ήλιος έχει αρχίσει να ανεβαίνει και τα πουλάκια τιτιβίζουν. Τι απίστευτη ηρεμία!

Σιγά μη κράταγε! ΝΤΡΙΝΝΝ!!!! "Γαμώ την καταδίκη μου!". Ποιός θέλει να τον σώσω από πνιγμό πάλι; Αμυδρά ανοίγουν τα μάτια και κοιτάνε προς την οθόνη του κινητού. Mole... "Φτου σου αφιλότιμη...". Τι θέλει πάλι;

Mole - See you at the Mall σε μία ώρα!
ΕΣΑΜ - The Mole in the Mall... Φταίω εγώ μετά... Τα λέμε εκεί!

Ντύσιμο, πλύσιμο, ξύσιμο και έτοιμος. 5' λεπτά αργότερα παρκάρω το τουτού στο άδειο γκαράζ [σσ. Οι (π)ορδές των καταπονημένων καταναλωτών ξεκινάνε μετά τις 14:00 για κάποιο περίεργο λόγο...] και ανεβαίνω σγα σγα να συναντήσω την προσωποποίηση της κατάρας μου. Τον βρίσκω αραχτό με το στριφτό του [σσ. Ο ΦΜ του έχει κολλήσει πολλά άσχημα κουσούρια...] να με περιμένει σαν γκόμενα στο φανάρι.

Mole - Έρχετε μία φίλη/συνάδελφος και πάμε για ψώνια.
ΕΣΑΜ - Υπολογιστή;
Mole - Όχι...
ΕΣΑΜ - Εσώρουχα;
Mole - Όχι...
ΕΣΑΜ - Σιλικονάτη κούκλα γιατί η γκόμενα δε σου κάθεται;
Mole - Σετ ζωγραφικής!
ΕΣΑΜ - (Φάτσα Ινδού φακίρη που ανακάλυψε ότι το ένα καρφί στο κάθισμα είναι μεγαλύτερο) ...!!! ...!!!
Mole - Μη γελάσεις και μη το γράψεις! ΠΟΤΕ!!
ΕΣΑΜ - (Jim Carrey φάτσα από "Ace Ventura 2") Εγώ; Ποτέ δε θα στο έκανα αυτό! [σσ. Τα δάχτυλα τα εσταυρωμένα δεν τα είδε κανείς...]

Αυτά που λέτε. Αγοράσαμε μπλοκ, μολύβια, ξύστρες, χρώμα, άχρωμα, πλαστελίνη, ξυλομπογιές, κουβαδάκι [σσ. Με ασορτί φτυαράκι παρακαλώ...] και lunch box! Σκεφτόμουν να τους αγόραζα και κασετίνα Τρανσφόρμερς, αλλά θα γινόμασταν ρεζίλι γιατί ήταν η τελευταία και την ήθελε ένας 5-χρονος πιτσιρικάς. Ήδη του είχαμε βουτήξει το γλυφιτζούρι. Δεν έλεγε να το τραβήξουμε και άλλο.

Να δούμε τι καλό θα μας ζωγραφίσει για να διακοσμίσουμε λίγο το χώρο. Το πρώτο του έργο σε draft:

Μετακόμιση Α.Ε.

Εχθές ήταν μία ιδιαίτερη μέρα. Εχθές μετακομίσαμε σε καινούργια γραφεία! Ο πελατάκος μας, επειδή μας προσέχει τα μάλα [σσ. Φτου να μη σε ματιάξω...] αποφάσισε ότι χρειαζόμαστε καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ο 6ος όροφος με θέα την μαύρη Πεντέλη και το καταπράσινο δάσος Συγγρού [σσ. Αυτό πώς μας έχει ξεφύγει;] δε μας άρεσε. Ούτε τις τσαχπίνες υπάρξεις του διαδρόμου (είμαστε άνθρωποι με 100% ντεντικέσιον στη δουλειά) θέλαμε γιατί μας αποσπούσαν.

Να 'μαστε λοιπόν στον ισόγειο παράδεισο, ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους χωρίς παραθύρια και σκεπή! Είναι ψιλοτάβανο! Αν κοιτάξεις καλά βλέπεις το Θεό... Άσπροι τοίχοι, ψεύτικα γραφεία, ματ χρώματα και μία υπέροχη φασαρία από τα συνεργεία γύρω μας (γιατί είμαστε ακόμα στα μπετά βεβαίως βεβαίως). Φαντάζομαι ότι η φαντασία σε χρώμα είναι ελαφρώς περιορισμένη. Όταν ο θεός έφτυνε "γούστο" κάποιος ποιητής εδώ μέσα κρατούσε ομπρέλα.

Αυτά που λέτε. Περιορισμένης ευθύνης και βούλησης. Είμαστε πάλι 30 νοματέοι σε ένα χώρο που θυμίζει έντονα γραμμή παραγωγής σε εργοστάσιο. Όσοι έχουν δει τη γνωστή ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν θα καταλάβουν τι εννοώ. Το μόνο που μας λείπει είναι η έντονη μυρωδιά από ρετσίνι και καουτσούκ. Βέβαια, ένας πολύ καλός και ευσυνείδητος υπάλληλος του πελάτη καπνίζει πούρα (και στις απαγορευμένες περιοχές) και μας φέρνει στα ίσα μας.

Παράθυρα πουθενά. Έχουμε μια υποψία για το που βρίσκεται ο ήλιος, αλλά ως εκεί. Ξημέρωσε; Βράδιασε; Βρέχει; Χιονίζει; Πολυτέλειες... Δε μας χρειάζονται αυτά. Εμείς είμαστε κομμάντο. Οι τελευταίοι πραγματικοί ναύτες υποβρυχίου. Δε μας χρειάζονται τέτοια αστεία πράγματα όπως ηλιαχτίδα ή πράσινο. Σηκωνόμαστε πριν την ανατολή. Ξυπνάμε τα κοκκόρια. Ερχόμαστε για δουλειά με το δίλιτρο σέικερ του φραπέ (και ένα εσπρεσσάκι στις γιορτές) και δουλεύουμε αμείλικτα. Φτύνουμε κείμενα, κώδικα και αρχιτεκτονική από τον πισινό μας, ενώ κρατάμε ένα χαμόγελο πορσελάνι στον πελάτη.

Οι γραβάτες μας σχηματίζουν ουράνιο τόξο καθώς τρέχουμε και λύνουμε το ένα πρόβλημα μετά το άλλο. Το κινητό έχει ενσωματωθεί στο DNA μας [σσ. Μας απαγάγουν με το κιλό οι εταιρίες κατασκευής κινητών για να ερευνήσουν τη μετάλλαξη.]. Ακόμα και στον ύπνο μας μπορούμε δώσουμε απάντηση σε οιοδήποτε θέμα μας τεθεί. Διακοπές; Χα. Ας γελάσω! Εμείς δε χρειαζόμαστε διακοπές. Θα ξεκουραστούμε όταν πεθάνουμε και αφού έχουμε κάνει knowledge transfer στο επόμενο μοντέλο. Και βέβαια δε πεθαίνουμε μέχρι να πει ο πελάτης ότι κάνει δεκτά τα πάντα και είναι ευχαριστημένος. Μη με κάνετε να επαναλαμβάνω τα προφανή. Έχω πιεσμένο πρόγραμμα. Για τέτοιες ερωτήσεις το βιβλιαράκι "Δε πεθαίνω κουφάλα νεκροθάφτη. Η ιστορία ενός Consultant" θα σας καλύψει πλήρως.

Μεταφέραμε λοιπόν τα πάντα μόνοι μας. Μέχρι και τις καρέκλες. Κόψαμε τα γραφεία στα μέτρα μας και κάναμε και μία ανάλυση για την καλύτερη διασπορά φωτεινής ενέργειας στο χώρο εντός και εκτός κτιρίου. Μέχρι και η Βεφαγκόθ έβγαλε τα (πλαστικά) πηρούνια και έφτιαξε τα καλώδια δυκτίου και τα πριζάκια. Σιγά μην εμπιστευτούμε τον πελάτη! Ακόμα και ανιχνευτές σήματος τηλεφώνου φέραμε για να δούμε που έχουμε καλύτερη λήψη να αφήσουμε εκεί τα ώτα μας!

Πολλή κούραση. Με την λίμπρα. Ευτυχώς που τα έχω κόψει αυτά και έρχομαι στη δουλειά κατά της 10+. Με κουράζει βέβαια η διαδρομή γιατί τώρα είναι 500 μέτρα παραπάνω από το σπίτι, αλλά τη να κάνω. Μετά την αύξηση χαλάλι τους. Εδώ με πληρώνουν. Θα παραπονεθώ εγώ;

Τα λέμε αργότερα. Πάω να καθαρίσω κανένα παρμπρίζ στο φανάρι να διπλασιάσω την αύξησή μου...

Αλάτι στη πληγή... Αρφ!

Το καλοκαίρι πέρασε πολύ γρήγορα. Συνταρακτικά γεγονότα δεν είχαμε. Ε, λίγες φωτιές, κάτι εκλογές (δε μετράνε και πολύ γιατί ήταν το Σεπτέμβρη), μία προαγωγή μούφα, μια αύξηση για δημόσιο υπάλληλο της Ουγκάντα και μία χυλόπιτα 5 αστέρων, σούπερ λουξ. Κατά τ' άλλα τίποτα ενδιαφέρον.

Βασικά σήμερα βαριέμαι περισσότερο του φυσιολογικού. Με είχε πλακώσει το μαξιλάρι από αργά το βράδυ και μόνο μετά από εκτενή συζήτηση με τον Κρίκετ κατάφερα να πειστώ να σηκωθώ και να έρθω για δουλειά. Χμ... Καλά, όχι για δουλειά. Βρίσκομαι εδώ για να δικαιολογήσω την αύξησή μου. Μου έχει κάτσει στον οισοφάγο και δε κατεβαίνει με τίποτα. Μέχρι και γυρισμένος ανάποδα ήπια νερό, αλλά τίποτα. Μάλλον χρειάζομαι βελονισμό ή ακόμα καλύτερα Ρ-20 να με στρώσει.

Ζωσμένος λοιπόν με όλα αυτά άνοιξα το πρωί το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο και μου 'ρθε η πρώτη βιδιά. Ο αγαπητός Γενικός Διευθυντής (CEO για τους αδαής) είχε αποστείλει σε όλους τα νέα της εταιρίας. Το σημαντικότερο από αυτά είναι οι παγκόσμιοι ρυθμοί αύξησης που σε όλους τους τομείς (και το δικό μας) είναι διψήφιοι (10% και άνω...).

Και συνεχίζουμε με τη δεύτερη είδηση που μαθαίνω. Ο τομέας στον οποίο ανήκω εδώ στο Ελλαδιστάν έχει από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης, κερδών και "πρεστίζ". Η δεύτερη βιδιά ήταν αναπόφευκτη. Η διάγνωση (με συντριπτική πλειοψηφία) είναι μία: Οξεία Ταπειροκρανίωση με τάσεις φυγής.

Για πες μου κύριε εργοδότα. Πώς θα με κρατήσεις εμένα να δουλεύω για σένα όταν μαθαίνω τέτοια πράγματα; Πώς είναι δυνατόν να μου λες ότι έχεις τέτοιους ρυθμούς ανάπτυξης και εμένα να μου δίνεις (μετά από προαγωγή) αύξηση €30 επί των μεικτών; Τρίαείναι τα πιθανά σενάρια:

1. Θέλεις να με διώξεις. (5% πιθανότητα)
   
2. Πιστεύεις ότι σε έχω τόση ανάγκη που θα ανεχτώ τέτοιες μαλακίες. (10% πιθανότητα)
   
3. Θέλεις να δείξεις μεγάλα κέρδη στο οικονομικό έτος. (80% πιθανότητα)
4. Ουδείς γνωρίζει... (5% πιθανότητα)
   

Το πρώτο σενάριο δε πιστεύω ότι ισχύει γιατί μου έδωσες και μπόνους. Μπόνους-παπαριά, αλλά μπόνους. Γιατί να ξοδέψεις έξτρα λεφτά αν θέλεις να με διώξεις; Γιατί να μου δώσεις και τα €30 εδώ που τα λέμε αν θέλεις να με διώξεις. Εκτός και αν είσαι χαζός και δεν έχεις ιδέα από οικονομικά μοντέλα και το τι σημαίνει κέρδος και τι ζημιά.

Το δεύτερο σενάριο το θεωρώ πιο απτό από το πρώτο. Εδώ σημαίνει ότι είτε δε δίνεις σημασία στο τι συμβαίνει γύρω σου, είτε ότι είσαι αναποφάσιστος. Από τη μία δε μπορεί να μην έχεις καταλάβει ότι δε με λένε ΕΣΑΜ για το τίποτα. Δεν έχω πρόβλημα ούτε τη γνώμη μου να πω ούτε να σου κατεβάσω καντήλια αν νομίζω (δε χρειάζεται να είμαι σίγουρος... πρόσεξέ το αυτό...) ότι κάνεις μαλακία. Από την άλλη το να διαδίδεις ότι χρειάζομαι μπεϊμπισίττερ λόγω συμπεριφοράς και παρόλ' αυτά να κάνεις ότι περνάει από το χέρι σου για να τσαντίσεις και να με βγάλεις εκτός εαυτού... Ε... Αυτό σημαίνει ότι τα θέλει ο κώλος σου και δεν έχεις ιδέα τι θέλεις γενικότερα.

Το τρίτο σενάριο φαντάζει το πιο πιθανό. Πολύ απλά δε σε νοιάζει τίποτα γιατί θέλεις να δείξεις καλά οικονομικά νούμερα ο κόσμος να χαλάσει. Δεν έχω να σου πω κάτι πάνω σε αυτό. Αν νομίζεις ότι σε συμφέρει χαλάλι σου. Όπως λέει και η παροιμία: "ουδείς αναντικατάστατος". Κατ' εσέ οιοδήποτε δεν του αρέσει μπορεί να την κάνει με ελαφριά πηδηματάκια. Το μόνο σου πρόβλημα είναι ότι η παροιμία δε καλύπτει μία πολύ σοβαρή παράμετρο: ο καθένας μπορεί να αντικατασταθεί, αλλά υπάρχει πάντα κάποιο κόστος. Το κόστος αυτό μπορεί να είναι απαγορευτικό, κάτι το οποίο καθιστά αναντικατάστατο κάποιον. Σκέψου το λίγο...

Το τέταρτο δεν είναι σενάριο φυσικά. Μπορεί να συμβαίνουν χίλια δυο πράγματα τα οποία όμως έχουν πολύ υψηλές πιθανότητες να κρέμονται κάτω από ένα από τα τρία πρώτα ή συνδιασμό αυτών.

Όπως και να έχει το πράγμα εγώ βρίσκομαι στο 50-50 για μεταγγραφή. Η απόδοσή μου έχει πέσει στο μηδέν (και πιο κάτω) και πραγματικά δεν έχω όρεξη να έρχομαι πια στο γραφείο. Πολύ μου λένε ότι είναι φυσιολογικές τέτοιες αντιμετωπίσεις από εταιρίες και ότι υπερβάλλω. Μα πάτε καλά; Λοβοτομημένοι είστε; Αν δε διεκδικήσετε εσείς τα δικαιώματά σας έχετε την εντύπωση ότι θα έρθει κάποιος να σας τα δώσει; Για κουνήστε λίγο το κεφάλι. Έπηξαν; Κύριε, δε μου αρέσει αυτό που μου έδωσες. Δεν έχεις στοιχεία να το υποστηρίξεις. Αν δεν έχεις καλύτερη προσφορά φιλάκια και τα λέμε.

Σύμφωνα με το ποσοστό αύξησης που μου έδωσες, σε περίπτωση που την κάνω πρέπει να σου δώσω prior notice 2.4 ώρες. 2 ώρες και 24 λεπτά. Πιστεύετε ότι δεν είναι επαγγελματικό αυτό, έτσι δεν είναι; Μπορεί. Όσο επαγγελματικό είναι το να δίνεις προαγωγή σε τίτλους και αρχίδια σε λεφτά. Όσο με σκέφτεσαι σε σκέφτομαι. Όσο με γράφεις εγώ θα σε γράφω περισσότερο. Δικαίωμά μου είναι. Δε δουλεύω για τη ψυχή της μάνας μου και δεν σε έχω ανάγκη. Όταν το καταλάβεις έλα να τα πούμε.

Τα λέμε γιατί μου έφερε η μαμά το γάλα μου στα κάγκελα. Με την αύξηση δε μπορώ να αγοράσω μόνος μου...

Καμιά ιδέα για λεφτά;

Σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας, από τη στιγμή που καταλαβαίνουμε ότι χρειαζόμαστε λεφτά δηλαδή, ψάχνουμε να βρούμε την ιδέα που θα μας κάνει να τα ξύνουμε και να κερδίζουμε καρότσια με χρυσά νομίσματα.

Έχω ακούσει (και στη ζωή και στη τηλεόραση) χιλιάδες τρόπους και ιδέες. Κάθε ένας μας έχει καθημερινά και μία. Μπορείς να προσπαθήσεις πια τα πάντα. Από το να πουλάς αέρα (διαφημιστικό χρόνο στο ράδιο) μέχρι το σούπερ-ντούπερ πρόγραμμα για τράπεζα που θα λύνει τα χέρια όλων και το να αγοράζεις ελιές για να φτιάχνεις και να πουλάς λάδι.

Μπορείς να τρέχεις μια ζωή από εδώ και από εκεί για μια δεκάρα (και άντε να τη βρεις τώρα με το euro) ή να κάθεσαι στη βεράντα της πολυτελέστατης βίλας από μία παπαριά που σκέφτηκες ή έκανες κάποτε.

Ο λόγος για αυτή τη λογοδιάρροια είναι ένα site στο οποίο έπεσα (μέσω διαφήμισης του Google). Όποιος το έφτιαξε είναι ή παλαβός ή διάνοια. Εγώ πιστεύω το δεύτερο. Γιατί; Γιατί υπάρχουν άτομα που πάνε και αγοράζουν τις υπηρεσίες του. Όποιος ενδιαφέρεται εδώ και να μας στείλει και γραπτώς τα αποτελέσματα. Οι δικές μας υπηρεσίες (διάγνωση τρέλας) διατίθενται δωρεάν.

Άντε και καλά αποτελέσματα. Εγώ πάω να δω το ωροσκόπιο μου γιατί η Πανσέληνος προχτές μαζί με τον παράδρομο (όλο ανάδρομος θα είναι ο πούστ*ς;) Ερμή μας έχει αλλάξει την πίστη (ψηφίζω Βέρτη τώρα...)!

Ωράριο καθημερινής τρέλας

09:0*	Άφιξη στην ευρύτερη περιοχή του γραφείου. Στο περίπου φυσικά γιατί με τη κίνηση και μέχρι να βρω το κατάλληλο, παράνομο παρκάρισμα (με την αύξηση που πήρα δεν επιτρέπονται τα parking) μας πήρε βράδυ.
09:10 - 10:00	Πολύ σύντομο καφεδάκι με συνοδεία κρουασάν. Πιθανός τσακωμός με γνωστό συνάδελφο που η ζώνη του ονομάζεται "Ισημερινός" (του αρέσει να μου βουτάει τα κρουασάν...). Η ώρα περνάει βασανιστικά με αμπελοφιλοσοφίες.
10:00 - 11:00	Ανάγνωση και διαγραφή ασήμαντων και μη email. Υποπτεύομαι ότι τα email με ανέκδοτα είναι Ελληνική εφεύρεση (μοναδικός τρόπος να νομίζουν ότι δουλεύεις ενώ τα ξύνεις).
11:00 - 12:00	Καθιερωμένη γείωση Ούμπερλορντ. Δεν μπορώ ρε παιδιά. Αν δε του κατεβάσω κανά καντήλι ή δε του ρίξω άκυρο μετά χαλάει το υπόλοιπο της εβδομάδας.
12:00 - 12:30	Παθητικό κάπνισμα δίπλα στα φουγάρα στα σκαλάκια του κτιρίου (γιατί απαγορεύεται το κάπνισμα σε μη ενδεδειγμένους χώρους). Το απίστευτο είναι ότι μετά νιώθω μία απίστευτη ευεξία που δε θα μπορούσα να έχω στο γειτονικό δασάκι.
12:30 - 13:00	Χαλάρωση πριν το μεσημεριανό φαγητό. Καμιά φορά πειράζω τον Ράσταμαν για το καινούργιο του κούρεμα ή χτένισμα. Καλό παιδί, αλλά γυαλίζει τόσο που τυφλώνει πιλότο του διαστημικού λεωφορείου.
13:00 - 14:30	Μισάωρο διάλειμμα για φαγητό. Συν μισάωρο για παραγγελία. Συν μισάωρο για χώνεψη. Μας έχει φάει η ποικιλία στο μενού όμως. Δε μπορώ τόσες επιλογές.
14:30 - 17:00	Συγγραφή στο blog με διαλειμματάκια για Solitaire και πρέφα. Στις τυχερές μου μέρες μπορεί να κάνω και κανένα μπάφο από καλής ποιότητας χαρμάνι Πύργου.
17:00 - 17:59	Μάζεμα σγα σγα για να την κάνουμε... Ουφ πέρασε και αυτή η μέρα...
17:59:48.07	Φωτοβολίδα Ούμπερλορντ για εγκατάσταση νέου patch. Gamo tin katadiki mou, gamo!
18:00 - 18:02	Καντήλια v.1.0
18:02 - 18:37	Εφαρμογή patch. Ελαφρύς καπνός από τα αυτιά.
18:37:30.78	ERROR: Your brain is incompatible with your penis. Please cut one of the two immediately!
18:38 - 18:45	Καντήλια v.2.0 με σκέψη για αναβάθμιση σε Εκκλησία v.0.7
18:45 - 20:20	Ολιγόλεπτη αναμονή για λύση αυτού από τους προγραμματιστές. Νέο, all-time, παγκόσμιο ρεκόρ στο Ναρκαλιευτή.
20:20 - 20:22	E-mail από προγραμματιστές: "Εμείς θα το λύσουμε το πρωί και έχουμε ήδη φύγει από το γραφείο εδώ και μία ώρα." ...
20:22 - 20:30	Καθεδρικός v.4.3 (η έκδοση με τον Πάπα John Paul II και όχι η τελευταία με τον μούφα)
20:30 - 20:31	Επίσημο e-mail του στυλ: "Μας τα έχετε κάνει τσουρέκια, καταλάβατε ή να κάνω και κακά;"
20:31 - 20:34	Αναχώρηση με τη φωνή του Ούμπερλορντ στη πλάτη και πολλαπλές ριπές 10-δευτερολέπτων Εκκλησία v.0.7

Όλα έχουν μια αρχή...

Μετά από παράκληση (γονηπετή τον είχα... για καμιά ωρίτσα...) του ΦΜ ανέρτησα το παρακάτω video. Είναι του National Geographic και δείχνει παραστατικά την απαρχή της δημιουργίας. Enjoy (όχι Milko)!

Εδώ οι καλές Αυξήσεις!!

Πάρε, πάρε, πάρε, πάρε!

Εσείς δεν πήρατε αύξηση; Μα γιατί; Αφού δίνουν σε όλους! Έχει ανοίξει το θυσαυροφυλάκιο του Σκρουτζ και ρέει ο πακτωλός.

Βασικά για γέλια είμαστε. Μαζί με τη προαγωγή περίμενα και την αναμενόμενη αύξηση, αλλά ήμουν βαθιά νυχτωμένος. Τελική αύξηση επί των μικτών (απομακρύνετε τα μικρά παιδιά γιατί είναι ακατάλληλο το θέαμα): €30! Ολόκληρα! Καθόλου σκόντο! Αφού πρέπει να αγοράσω καινούργιο πορτοφόλι...

Μιλάμε όχι για κοροϊδία. Αυτό το περάσαμε. Μιλάμε καθαρά για προσβολή. Είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα του πόσο μας υπολογίζουν (πληθυντικός γιατί έμαθα ότι είναι γενικό το φαινόμενο φέτος). Και προσπαθούν να χρυσώσουν και το χάπι:

• Υπάρχουν άτομα που πήραν 0% αύξηση [σσ. Και εμένα τι με νοιάζει;].
• Σου έδωσαν μπόνους [σσ. Ναι... δικαιολογίας...].
• Του χρόνου θα πάρεις κανονική αύξηση [σσ. Κάλιο πέντε και στο χέρι, παρά δέκα και καρτέρι...].

Υποσχέσεις και πάλι υποσχέσεις. Θέλετε να τα πάρουμε με τη σειρά; Κανένα πρόβλημα. Να δούμε πως θα χάνω λεφτά για τον ένα χρόνο μέχρι την επόμενη αύξηση:

1. Η αύξηση είναι κατά πολύ μικρότερη του πληθωρισμού (είτε του πραγματικού είτε του κυβερνητικού), οπότε χάνουν από εκεί αξία τα λεφτά μου.
2. Οποιαδήποτε αύξηση πάρω του χρόνου θα είναι σε πραγματικά λεφτά μικρότερη (καθώς ισχύει: 1.00 * (1 + χ2) < (1.00 * (1 + χ1)) * (1 + χ2) για κάθε χ1 και χ2 θετικά ποσοστά).
3. Όλες οι υπερωρίες που θα κάνω υπολογίζονται με βάση τον καινούργιο βασικό μισθό που σημαίνει πολύ λιγότερα από το αν έπαιρνα αύξηση της προκοπής.

Υπάρχουν πολλοί που μου λένε ότι παίρνω ήδη πολλά. Και ρωτάω εγώ (με το μικρό μου το μυαλό): Έκανα τρελό ντιλ και τώρα θέλουν να με γυρίσουν και να με εξισώσουν με τους υπόλοιπους που δε ξέρουν να πουλήσουν τον εαυτό τους; Συγγνώμη για όποιον θίγω, αλλά όποιος έρθει στη θέση μου να μου πει τι να κάνω. Δεν είμαστε εδώ για αγαθοεργίες, αλλά για να βγάζουμε τα προς το ζειν.

Και με το να πάρω απλά τον τίτλο της προαγωγής δε μου λέει κάτι. Δε τρώγεται η προαγωγή. Χέστηκα για τη προαγωγή αν είναι να μένω στα ίδια λεφτά, αλλά να έχω αυξημένες υποχρεώσεις και πεδίο δράσης. Σας ευχαριστώ πολύ, αλλά κρατήστε και τη προαγωγή σας και τα όλα σας. Ή, αν θέλετε να έχω την προαγωγή μη περιμένετε και πολλά με αυτή τη κατάσταση. Το κίνητρο για δουλειά έχει πέσει σε θερμοκρασίες κοντά στο απόλυτο μηδέν.

Αλλά γιατί παραπονιέμαι; Δεν έχει καθόλου σημασία. Θα μπορούσα να κάνω το καλό παιδάκι και να σκύψω το κεφάλι, να πω "Ευχαριστώ μάστερ" και να συνεχίσω να κάνω τον χαμάλι. Το πολύ πολύ να πεταχτώ σε γνωστή βορεινή χώρα και να ξοδεύω 300άρια ανά βραδιά. Δε θα κάνω κάτι, αλλά μπορεί και να τα δεχτούν στο εξοδολόγιο κάτω από τη κατηγορία "Χαμένος χρόνος"...

"Κανένα κατοσταρικάκι ρε παιδιά;"...

Δε Ντρεντ Τιμ 3 - Άν-σάνγκ Χίρος

Αργάμιση το απόγευμα και η νύστα έχει φτάσει σε βαθμό χειμερίας νάρκης. Κάπου στο βάθος ακούγεται ροχαλητό (ή αυτό ή ξεκολιάστηκε παπάκι με κομμένη την εξάτμιση). Τα βλέφαρα υποβοηθούνται από ζελοτέιπ γιατί θα μας καταλάβουν και τώρα που πήραμε και αύξηση (αρκετή για αγορά ζελοτέιπ) δεν έχουμε καμία δικαιολογία.

Μέσα σε αυτή τη νωχελική ατμόσφαιρα σκέφτηκα όλους αυτούς τους ήρωες που μας περιβάλλουν και που δεν έχουν ακόμη τραγουδιστεί:

---

Χαλίφης: Ο απόλυτος, άπονος άρχοντας του μικρού μας σύμπαντος. Η δύναμή του επί τα πάντα είναι αδιαπραγμάτευτη. Σε περιπτώσεις αναβρασμού ή απόσχιση επεμβαίνει με σιδηρά πυγμή. Είναι γνωστός για την σκληρή τιμωρία που επιφέρει σε ποταπούς αναλυτές μέσω κηρύγματος των αναρίθμητων επαγγελματικών εμπειριών/περιπετειών απείρου κάλλους και βαρεμάρας. Δεν υπάρχει θύμα που να έχει επιβιώσει αυτή την επίθεση.

Άντερντογκ: Ο υποτακτικός με την αιώνια μουρμούρα. Πού τον βρίσκεις πού τον χάνεις κάπου βρίσκεται κρυμμένος και υπονομεύει τους πάντες και τα πάντα. Διαδίδει πολλαπλές φήμες από εδώ και από εκεί, διαφορετικές μεταξύ τους και αγαλλιάζει η ψυχή του στο χάος. Φημολογείται ότι έχει προηγούμενα με τον Ιζνογκούντ, αλλά η αλήθεια δεν έχει βγει παραέξω (τα πολλά μαχαίρια στη πλάτη την κρύβουν). Μεγάλο του ελάττωμα η εχεμύθεια. Οτιδήποτε και να ειπωθεί μέσα στην αίθουσα είναι κατευθείαν πρωτοσέλιδο στον Άλφα Κενταύρου.

Τζίγκολο: Η κρυφή της παρέας. Μουλωχτός μέχρι τα μπούνια. Οι λάτιν χοροί του ξετρελαίνουν τις γυναίκες, ενώ οι ξεβιδωμένοι γοφοί ταράζουν μηχανικό γεφυρών. Με κάτι ασχολείται εδώ μέσα, αλλά, στα χνάρια του Φατάλιτυ, δεν έχουμε ιδέα τι είναι αυτό. Μην του ζητήσετε ποτέ φωτογραφίες. Και να έχει δεν θα σας δώσει. Εκτός και αν είναι της γυναίκα σας… γυμνές…

Tuxedo: Στο λεξικό του Μπαμπινιώτη στη λέξη «τυπικότητα» θα δείτε τη φωτογραφία του. Χαμογελαστός και πρόσχαρος πάντα. Το κουστούμι έχει κολλήσει πάνω του και έρχεται με ενσωματωμένο σίδερο ατμού. Καθαρός και ευχάριστος κρύβει βρώμικο παρελθόν καθώς προέρχεται από πλησίον έργο με χάλια φήμη και ακόμα χειρότερη οσμή (το κυνήγι ποντικιών ήταν για τα διαλείμματα). Ο συγγραφέας εικάζεται ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα και ψάχνει να βρει τις Duracell.

Dr. Freeze: Το «άλτερ ίγκο» του Σφαχτενέγρο με προϋπηρεσία στις παγομηχανές ήρθε με την βαριά ιδιότητα του γνωριζωταπανταγιατηβασηκαιθαπειραξωοτιυπαρχειοποτεμημουκολλάς που αμέσως τον ανέβασε στο βάθρο για την ανάκτηση της θέσης του Ούμπερλορντ. Χαλαρός με τα πάντα, κυκλοφορεί η φήμη ότι συναγωνίζεται τον ΕΣΑΜ στην απάθεια [σσ. Λες να πρέπει να κάνω κάτι για αυτό;]. Βασικό του ατού το ωράριό του. 9-6 με διαλειμματάκι για φαγητό [σσ. Θεέ!!]!

Ειρηνοποιός: Το καινούργιο απόκτημα του έργου στα υψηλά κλιμάκια με τάσεις συμβιβασμού και απόσχισης. Γνωστός υποστηρικτής του Ιζνογκούντ επέφερε αλλαγή στην ισορροπία δυνάμεων στη περιοχή [σσ. Πίσω έχει ο Χαλίφης την ουρά…]. Μέγας γαλύφης, προσπαθεί παντού και πάντα να χρυσώνει το χάπι, ακόμα και όταν αυτό είναι υπόθετο. Προσπαθεί, μάταια προς το παρόν, να προσδιορίσει τη θέση του στο έργο, αλλά τα σατανικά σχέδια του Ούμπερλορντ, τα σαρδάμ του Translator και τις μηχανορραφίες του Ιζνογκούντ, έχει πραγματικά χάσει το μπούσουλα. Το ότι είναι υπεύθυνος και για τον ΕΣΑΜ… του φτιάχνει πραγματικά την διάθεση…

Σεφ: Το λατρεμένο απόπαιδο της συμπρωτεύουσας που κατέβηκε στην Αθήνα να βρει την τύχη του. Τρελές μάσες με τρελές συνταγές, αναπολεί τα ιερά χρόνια του (μ)ΠΑΟΚ και έχει θεαθεί να φοράει ανάποδα του μπουφάν του. Γκομενιάρης με τα ούλα του, προσπαθεί αν αποπλανήσει γνωστή κορασίδα γειτονικού γραφείου με αλλεπάλληλες καταναλώσεις χυλόπιτας. Στο έργο προσπαθεί να μεταφέρει τα δεδομένα από τη μία άκρη στην άλλη, αλλά όλο του πέφτουν στη διαδρομή. Μέγας κλειδοκράτορας, καταφέρνει να κλειδώσει servers πριν πεις «γαμωτοξεστραβιμουγαμώ!».

Του-τάχα-μάλλον: Ποιο παλιός και από τις λάσπες, ο Τουτ (χαϊδευτικά) έχει τον πλήρη έλεγχο του migration. Παιδεύεται συνεχώς με τα τραπέζια, τα πεδία και τα κελιά, ενώ γύρω του κυριαρχεί μία ανελέητη και περίεργη έλλειψη σπίρτων. Κάτι σαν το Τάνταλο να ούμε, αλλά με σπίρτα. Μεγαλύτερός του φόβος είναι να κάνει τον ΕΣΑΜ γαμπρό του. Επίσης ο δυνατός αέρας, γιατί με τα πτερύγια που έχει για αυτιά…

Τοεραντόρ: Τι να πούμε και για αυτόν; Παντρεύτηκε Ελληνίδα. Τόσες όμορφες γυναίκες στη πατρίδα του και αποφάσισε να κρεμαστεί εδώ. Γκαντέμης από γεννησιμιού, γκαντέμης και από απόφαση. Προσπαθεί συνεχώς να βρει ελεύθερο χρόνο, αλλά τα μπαλάκια σκάνε συνεχώς από Λένιν, Τουτ και Σεφ, ενώ η μόνη του ψυχαγωγία είναι η παρέα του με… Χμ… Δε μπορεί. Με κάποιον θα κάνει παρέα…

Mystique: Το μαλλί της είναι η κατάρα κάθε κομμωτή. Είναι ένα μπέρδεμα έλλειψης σεσουάρ, αναμαλλιασμό από τυφώνα και έκρηξη χαλασμένης χειροβομβίδας. Πολλή καλή κοπέλα, με την ατυχία να έχει τον Χαλίφη πάνω από το κεφάλι της. Καθώς κάθεται δίπλα του είναι η πρώτη που δέχεται τα πυρά και προσπαθεί να τα πετάξει προς τον συνεχώς απών Φατάλιτυ. Καθώς ο τελευταίος λείπει συνεχώς, αναγκάζεται να κάνει και τη δουλειά του. Χαρακτηριστικό της γνώρισμα το ότι ψάχνει απεγνωσμένα τρόπο να εξαφανιστεί από εδώ (φατσούλα σαν τον Scratch με το βελανίδι…).

The Virgin: Η νεότερη παίχτρια εδώ, με μεταγραφή αιφνιδιασμού, έκατσε επάξια δίπλα στον Translator. Κανείς δε μπορεί να καταλάβει τη λέει, ενώ οι απαιτήσεις της πλησιάζουν τη σφαίρα της φαντασίας. Τρελό ειδίλιο με τον Φόρεστ εξελίσεται καθώς γράφονται αυτές οι αράδες [σσ. Πιθανότατα γιατί ο τελευταίος δε καταλαβαίνει τίποτα όπως και να του μιλάς…] και μάλλον θα πρέπει να αναμένουμε συνταρακτικά γεγονότα. Το αντικείμενό της αυτή τη στιγμή είναι ψάχνομαι και υπό την καθοδήγηση του Ειρηνοποιού πάει καλά.

---

Αυτοί ήταν οι ξεχασμένοι λοιπόν. Είναι φυσικό να παραπονιούνται πολλοί για αυτά που γράφω [σσ. Για πολλοστή φορά Τάκο… ΔΕΝ σου αλλάζω το όνομα!], αλλά φαντάζομαι έχετε ήδη μάθει την προσφιλή μου πρόταση… Όχι αυτή… Την «Δεν έχει rollback». Ε ρε και να ‘χα 300 ευρουλάκια για κάθε φορά που ζητούσε κάποιος κάτι…

Η Παραγωγή άργησε μία ώρα.

Να 'μαστε πάλι βραδιάτικα να περιμένουμε τους χρήστες να ξεκουμπιστούν από την παραγωγή μας. Θα μου πείτε ότι είμαι παράλογος, αλλά τι να κάνεις βρε παιδί. Στις 11 το βράδυ με πιάνουν κάτι κατήφειες που δε μπορώ να τις εξηγήσω. Τα ψιλοπαίρνω, βαριέμαι, ξύνομαι και προπάντων θέλω να πάω σπίτι να τελειώσω μία συζήτηση που έκοψα το πρωί με το μαξιλάρι μου.

Εντάξει. Το παραδέχομαι ότι έχω ένα μικρό άδικο. Ο πελάτης έχει την παραγωγή για να κάνει τη δουλειά του και εφόσον η δουλειά είναι 24/7 πρέπει να βρούμε το ελάχιστο παραθυράκι με τη λιγότερη δυνατή κίνηση. Καλά ρε! Εσείς πελάτες του πελάτη τι στον ακατανόμαστο παίρνετε τηλέφωνο στις 11 το βράδυ; Δεν έχετε κάτι καλύτερο να κάνετε; Εκείνη την ώρα πρέπει να λύσετε τα προβλήματά σας; Η λέξη "σεξ" σας λέει κάτι; Είστε όλοι φετιχιστές και σας αρέσει το τηλεφωνικό;


Το προσπερνάμε λοιπόν αυτό. Είμαστε όλοι ωραία και καλά στο γραφείο (τρεις κι ο κούκος) και περιμένουμε τη μεγάλη ώρα. Φτάνει η ώρα, αρχίζουμε και κατεβάζουμε έναν έναν τους servers. Έχει ήδη πάει 11:40 και ΝΤΡΙΝ!!! Χμ... Ο Mole στο τηλέφωνο. Τέτοια ώρα; Μου βρήκε γκόμενα άραγε; Μπα... Δεν είναι Χριστούγεννα, ούτε έχω γενέθλια.

[Ε.Σ.Α.Μ.] - Καλώς τον κι ας άργησε! Τι τρέχει;
[Mole] - (Με ασσύμετρα συγκρατημένο πανικό) Καλησπέρα... εεε... Με πήραν από τον πελάτη και μου είπαν ότι έχουν πρόβλημα με κάποιον server.
[Ε.Σ.Α.Μ.] - (Με απαράμιλλη απάθεια και στωικότητα) Μόνο με έναν;
[Mole] - (Προσομοίωση κατοίκου Ινδονησίας βλέποντας τσουτσουνάμι) Εεε... Έχουμε γενικότερο πρόβλημα;;; (Πρώτα σημάδια πανικού στον ορίζοντα...)
[Ε.Σ.Α.Μ.] - (Κυνικό ύφος καγκουρό που πηδάει) Μόνο πρόβλημα επικοινωνίας. Έχουμε ενημερώσει εδώ και 4 βδομάδες για την προγραμματισμένη μεταφορά των αρχείων του συστήματος και μίας ώρας unavailability.
[Mole] - (Χαλαρωμένη φάτσα φαντάρου που πρόλαβε να φτάσει από τα μαγειρεία στη τουαλέτα...) Α... Και απλά δεν έχουν διαβάσει τις ενημερώσεις τους. OΚ. Καλώς. Thanx ΕΣΑΜ! Καληνύχτα...

Κακή στραβή κι ανάποδη! Δε μου βρήκε γκόμενα. Ενημέρωση; Για ποιο λόγο δηλαδή να με ενδιαφέρει η ενημέρωση; Manager δεν είμαι (φτου, φτου, φτου). Υπεύθυνος για τον πελάτη δεν είμαι. Υπεύθυνος να ενημερώσω από την καλή μου τη καρδιά τον οποιονδήποτε εκτός εγκεκριμένης λίστας δεν είμαι. Οπότε: γιατί δε μου βρήκε γκόμενα;

Ο πελάτης βέβαια ή καλύτερα ο υπεύθυνος που έχει για τις βάρδιες και γενικότερα για τα operations του θα έπρεπε να έχει ενημερώσει τους πάντες ότι το σύστημα θα είχε κρίση ταυτότητας και να μην χρειάζεται να μας ξυπνάνε... εεε... να μας απασχολούν από τις εργασίες μας βεβαίως βεβαίως.

Κατά τα άλλα χρειάζομαι babysitter. Μάλλον μασέρ και ψυχολόγο χρειάζομαι γιατί με βλέπω να ρίχνω τη παραγωγή μόνο και μόνο για να δω αν θα αντιδράσει κανείς. Γιατί, αν δε το παρατηρήσατε, από τη στιγμή που αρχίσαμε να ρίχνουμε τα μηχανάκια μέχρι τη στιγμή που πήραν τηλέφωνο πέρασαν 40 ολάκερα λεπτά. 40 λεπτά χωρίς παραγωγή! Κάποιος γέμισε σάλια και τσίμπλες το πληκτρολόγιο του μου φαίνεται...

Ποιός έχει απόψε υπηρεσία; Χμ! Η Βεφαγκόθ! Από ό,τι θυμάμαι υπάρχει ένα "προγραμματισμένο" προ δευτερολέπτων Galactic Shutdown... Να θυμηθώ να κλείσω και το κινητό...

Αναζητείτε μπειμπισίττερ…

Από ότι φαίνεται χρειάζομαι babysitter γιατί είμαι άτομο με πολύ υψηλό κόστος συντήρησης. Εγώ και Πάγκαλος που τρώει πολύ. Βλέπετε δεν έχουμε όλοι το μεταβολισμό του ΦΜ. Αυτό έμαθα προχτές. Χρειάζομαι συνεχή παρακολούθηση για κάθε βήμα που κάνω. Μπήκα λοιπόν σε σκέψεις για το αν έχουν δίκιο (νομικός όρος: Benefit of the Doubt).

Σενάριο 1ο: Μου δίνεις πλήρη έλεγχο του περιβάλλοντος παραγωγής (μαζί με όλα τα υπόλοιπα περιβάλλοντα ανάπτυξης και δοκιμών). Αυτό μάλλον δείχνει εμπιστοσύνη. Εσείς τι λέτε; Μπορεί να δείχνει και έλλειψη προσωπικού, αλλά την παραγωγή τη δίνεις συνήθως σε κάποιον που εμπιστεύεσαι. Οπότε όταν λες ότι χρειάζομαι τροφό αυτοχαρακτηρίζεσαι μαλάκας, ναι ή όχι;

Σενάριο 2ο: Χρειάζομαι τροφό γιατί πρέπει να παρακολουθείς κάθε μου κίνηση ότι έγινε σωστά, αλλά μου δίνεις τη παραγωγή. Συγγνώμη, αλλά τώρα πέφτεις στη κατηγορία του ηλιθίου. Κάπου κάπου πρέπει να βουτάς και τη γλώσσα στον εγκέφαλο πριν μιλήσεις.

Σενάριο 3ο: Προσπερνώντας τα πρώτα δύο σενάρια ερχόμαστε στο τρίτο που μιλάει καθαρά για micro-management. Φαντάζομαι ότι οι τελευταίες δεκαετίες που πέρασαν από αυτό το πλανήτη και λένε ότι το micro-οτιδήποτε είναι κακό δεν σε άγγιξαν, έτσι δεν είναι; Είσαι υπεράνω εσύ. Πιστεύεις ότι δε πρήζεις τους υφισταμένους σου, σωστά;

Σενάριο 4ο: Που μας φέρνει στο 4. Ο ένας από τους υφισταμένους σου είναι βαμμένος αναρχικός και σου έχει ξεκαθαρίσει: "Μη με πρήζεται με μαλακίες (without due process)!". Και όχι μόνο αυτό, αλλά έχει δηλώσει και ευθέως ότι δεν το έχει σε τίποτα αν τον πρήξετε πολύ να σας παραδώσει το laptop σε μορφή φρίζμπι και να φύγει πριν προλάβετε να ξυρίσετε τις μασχάλες σας. Γιατί λοιπόν να ακούει αυτές τις μαλακίες;

Δεν γνωρίζω αν έχω δίκιο, πάντως αυτά σκέφτομαι και πραγματικά νομίζω ότι Ε.Σ.Α.Μ. και αν είναι διαφορετικά μιας και ο καθένας μας πρέπει να βάλει κάποιες προτεραιότητες στη ζωή του. Η προτεραιότητά μου είναι να κάνω δουλειά και όχι να κάνω το γαλύφη σε όποιον έχει κόμπλεξ κατωτερότητας. Δεν προσελήφθηκα για αυτό και στο κάτω κάτω τις γραφής δε με πληρώνεται αρκετά βρ αδερφέ! Πώς να το κάνουμε;!

Κάθε φορά τα ίδια γίδια. Απαιτήσεις πάνω από απαιτήσεις. Και για ποιο λόγο; Για να νιώσει κάποιος manager καλύτερα; Παλικάρι μου η δουλειά γίνεται, ναι ή όχι; Σου λύνω τα προβλήματα; Έχω γίνει σημείο αναφοράς για την λύση προβλημάτων γενικότερα; Για ποιο γαμώτηκαταδίκη μου λόγο πρέπει λοιπόν να με πρήζεις; Μου λες;

Παρόλα αυτά νομίζω ότι θα ακολουθήσω τη συμβουλή του Ούμπερλορντ. Αναζητείτε λοιπόν μπειμπισίττερ. Κατά προτίμηση με διδακτορικό στο Λογισμικό Ανοιχτού Κώδικα και εμφάνιση… Χμ… Δείτε παρακάτω:

Περιμένοντας τους ΚΩΔΙΚΕΣ...

Καθόμαστε εδώ ομαδικώς περιμένοντας μία παράδοση κώδικα από τους προγραμματιστές μας και μου ήρθε στο μυαλό ένα ποίημα ή μάλλον μερικοί στίχοι ενός ποιήματος.

But at my back I always hear
Time's winged chariot hurrying near;
And yonder all before us lie
Deserts of vast eternity.

Μερικές μέρες νιώθω ακριβώς έτσι. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Η κλασσική ερώτηση φυσικά είναι αν έφτασα ως εκεί κολυμπώντας ή σκαρφαλώνοντας. Τι να σας πω. Δε θυμάμαι. Η πλύση εγκεφάλου είναι πλήρης. Με έχει απογυμνώσει και οι μέρες μπλέκονται μεταξύ τους μέχρι που δε θυμάμαι πια ποιος είμαι. Ευτυχώς που υπάρχει και το blog και βγάζω λιγάκι τη πίεση (προς τους άλλους). Τώρα βέβαια δεν μπορώ να πω ότι δεν τα προκαλούν στον εαυτό τους... Μαζόχες φίλοι μου...

Στο γραφείο λοιπόν για άλλη μια φορά περιμένοντας τρίτους να κάνουν τη δουλειά τους. Δύσκολο αυτό. Είναι άπιαστο όνειρο να κατευθύνεις ομάδες που βρίσκονται σε διαφορετικές χώρες και (κυρίως) υπάγονται σε κάποιον άλλο και όχι άμεσα σε σένα. Προσπαθούμε βέβαια, αλλά δεν τα καταφέρνουμε και τόσο. Δε θα κρίνω το manager μου τέτοια ώρα γιατί για πρώτη φορά (μάλλον) δεν είναι (τελείως) δικό του λάθος (δε πιστεύω ότι με ακούω να τα λέω αυτά!)...

Η όλη φάση είναι τουλάχιστον σουρεαλιστική γιατί για ακόμη μία φορά έχει πιάσει πιλάλα τους από πάνω να γίνει εγκατάσταση βραδιάτικα για να το δώσουμε στον πελάτη πρωί πρωί. Το γεγονός ότι ο πελάτης πρωινιάτικα θα τρέχει με χίλια δυο που έχει ήδη καθυστερήση και μπορούμε να κάνουμε τα δοκιμαστικά μας με την ησυχία μας δεν έχει ενοχλήσει καμία διάνοια εδώ μέσα. Και πάει στο διάολο. Ας κάνουν ότι θέλουν στο κάτω κάτω τις γραφής. Εμένα γιατί με χρειάζονται εδώ! Η απάντηση άμεση:

1. Γιατί πήρες προαγωγή.
2. Γιατί εσένα εμπιστευόμαστε.
3. Γιατί είμαστε ανίκανοι (αυτό το λέω από μέσα μου).

Τι ισχύει εν τέλει; Όλα και τίποτα φυσικά. Απλά είμαι η πρώτη (και από ό,τι φαίνεται και η τελευταία) επιλογή. Και εγώ λέω "ναι". Γιατί; Γιατί έχω ανάγκη τα λεφτά. Γιατί δε θέλω να αρχίσω να κατεβάζω καντήλια δεξιά και αριστερά. Γιατί έχω φτάσει σε τέτοιο σημείο αδιαφορίας που πραγματικά δε με επιρρεάζει πια.

Θα μπορούσε κανείς να πει "μα καλά, δεν το έχουν καταλάβει ότι είσαι στα πρόθυρα;". Ναι, πράγματι. Ένας φυσιολογικός άνθρωπος θα το είχε καταλάβει. Αλλά εδώ μιλάμε για managers. Μιλάμε για άτομα που θεωρούν δεδομένο ότι ζεις για την εταιρία και μόνο ("μέχρι τη τελευταία ρανίδα του αίματός μου" δεν έλεγε ο όρκος στο στρατό;...). Που να καταλάβουν αυτοί ότι ο χρόνος μαζέματος του λάπτοπ και παράδοσης αυτού αρχίζει και γίνεται μέρα με τη μέρα όλο και πιο μικρός...

Από την άλλη έχει σημασία να φύγω; Αλλού θα είναι καλύτερα τα πράγματα; Δυστυχώς δεν υπάρχει πουθενά κάτι καλύτερο. Όπως λέει και ο λαός "καλύτερα το διάολο που ξέρεις". Και τώρα πια τον ξέρω τον διάολό μου. Έχω μάθει το παιχνίδι. Θα μπορούσα (αν ακολουθούσα και καμία συμβουλή, δική μου και εξωτερική) να εξελιχθώ σε σημαντικό στέλεχος! Αλλά δεν έχει πλάκα ρε παιδιά!

Όλα είναι θέμα αποφάσεων. Εγώ έχω πάρει τις δικές μου. Δουλεύω για να ζω. Δε ζω για να δουλεύω. Το προσωπικό μου κινητό είναι προσωπικό. Το σηκώνω όποτε θέλω και σε όποιον θέλω! Θέλετε να με έχετε 24/7 διαθέσιμο; Δώστε μου κινητό. Θέλετε να τρέχω για τη κάθε μαλακία; Θα ανέχεστε και τη συμπεριφορά μου και το μαλλί μου και την έλλειψη γραβάτας άμα λάχει να ούμε! Άι σιχτίρ από εδώ!

Ουφ. Τα είπα και χαλάρωσα. Πολύ πρήξιμο ρε παιδί μου. Άντε, σας καληνυχτίζω γιατί έχω να σηκωθώ νωρίς το πρωί (μετά από "παράκληση" του Ούμπερλορντ) να πάω να νταντέψω τον πελάτη. Να θυμηθώ να πάρω πάνες...

Ντεθμάτσες!

Σε κάθε εταιρία έρχεται η στιγμή που συζητιούνται οι αυξήσεις και οι προαγωγές. Είναι μία περίοδος που τα πάντα παίζουν και που δε γνωρίζεις το φίλο σου από τον εχθρό σου. Ειδικά αν ο φίλος σου πολεμάει για την ίδια θέση στον ήλιο τότε να προσέχετε. Ψαχτείτε για κανά μαχαιράκι στη πλάτη. Μπορεί να υπάρχει εδώ και καιρό (εγώ πάντως νιώθω μια ενόχληση ανάμεσα στις ωμοπλάτες μετά το μικρό άρθρο για τον Φατάλιτυ…).

Τα παιχνίδια που παίζονται είναι απίστευτα και επιστρατεύουν όλες τις δυνάμεις (και μέσα) που μπορεί να έχει κανείς στη διάθεσή του. Μεγάλες μάχες σας λέω. Το αίμα ρέει άφθονο. Το ρινγκ, τις τελευταίες βδομάδες είδε σκηνικά απείρου κάλους. Ακολουθούν μερικές από αυτές!

---

Βεφαγκόθ vs. Κάγκουρα
Γύρος 1: Ο Κάγκουρας επιτίθεται καβάλα στην κόκκινη αστραπή με το λάπτοπ ανά χείρας. Η Βεφαγκόθ αποκρούει πετώντας τη συλλογή κατσαρολικών Special Vef Edition, ρίχνοντας τον στο πάτωμα.
Γύρος 2: Η Βεφαγκόθ σημαδεύει το κεφάλι του Κάγκουρα με το Holy Τηγάν, αλλά το αρχαίο κράνος τον προστατεύει (με ένα μικρούλη πονοκέφαλο) ικανοποιητικά.
Γύρος 3: Όπως κουδουνίζει ακόμα το κεφάλι του Κάγκουρα η ανήλεη Βεφαγκόθ βγάζει τη μυστική συνταγή Τονόφετα Αλντέντε και του τη χώνει στο στόμα.
Γύρος 4: Νοκ Άουτ από δηλητηρίαση! Νικήτρια η Βεφαγκόθ!

Φατ Μπάσταρντ vs. Τάκο
Γύρος 0: Με πισώπλατη επίθεση ο ήρωας της Κρήτης επιτίθεται με μάχαιρα. Δυστυχώς για αυτόν τα 85 cm λίπους του Φατ Μπάσταρντ σταματάνε τη λεπίδα πολύ πριν φτάσει σε ζωτικά όργανα.
Γύρος 1: Ο Τάκος βγάζει ένα βαρέλι κρασί και τέσσερα στρέμματα ντάκο και τα πετάει στον Φατ Μπάσταρντ. Ο Φατ Μπάσταρντ τα τρώει.
Γύρος 2: Ο Τάκος βγάζει ένα χωριό σύντεκνους, αρματωμένους μέχρι τα μπούνια και τους στέλνει ενάντια στον Φάτ Μπάσταρντ. Ο Φατ Μπάσταρντ τους τρώει.
Γύρος 3: Ο Τάκος πετάει ό,τι έχει και δεν έχει το νησί του Ψηλορείτη, ακόμα και την τάπα που το κρατάει στην επιφάνεια. Ο Φατ Μπάσταρντ τα τρώει όλα.
Γύρος 4: Ο Φατ Μπάσταρντ τρώει τον Τάκο.
Γύρος 5: Ο Φατ Μπάσταρντ φτιάχνει και πίνει ένα μπάφο για να χορτάσει. Νοκ Άουτ από κατανάλωση. Νικητής ο Φατ Μπάσταρντ.

Φατάλιτυ vs. The Mole
Γύρος 1: Ψάχνουμε τον τυφλοπόντικα (κρυφή αποστολή πίσω από τις γραμμές του εχθρού).
Γύρος 2: Ψάχνουμε τον Φατάλιτυ (τον κυνηγάει η αστυνομία για παρεμπόδιση εισόδου σε γνωστό παραλιακό μπαράκι).
Γύρος 3: Ο Mole βρέθηκε να κάνει PR στις κερκίδες με χαμόγελο τρελό (εθεάθη να μιλάει με τους διαιτητές).
Γύρος 4: Νικητής ο Φατάλιτυ μετά από απόφαση των διαιτητών!! Οι τελευταίοι φαινόταν να κοιτάνε με μισό μάτι φουσκωτούς στην άκρη του ρινγκ...

Φράου Ντοκτέρ vs. Αίλουρο
Γύρος 1: Ένα ουράνιο τόξο από κορδέλες ξεχύνεται από τη γωνία της Φράου με κατεύθυνση προς τον κακομοίρη Αίλουρο. Οι κορδέλες τυλίγονται γύρω του και τον πνίγουν!
Γύρος 2: Με εφτά ζωές σαν γάτα που είναι ο Αίλουρος σηκώνεται χωρίς πολλά πολλά και παίρνει το πιο λάγνο ύφος που μπορεί να πάρει άνθρωπος,πεταρίζοντας τα ματάκια του προς τη μεριά της Φράου.
Γύρος 3: Μία ρουκέτα γιαούρτι τυφλώνει τον Αίλουρο!
Γύρος 4: Ένα φορτηγό από procedures και functionalities με οδηγό τη Φράου πλησιάζει επικίνδυνα τον Αίλουρο που δεν έχει καμία ελπίδα διαφυγής.
Γύρος 5: Με την πάντα σωστή δύναμη "delegation of authority" ο Αίλουρος μεταφέρει το πρόβλημά του στον Φατ Μπάσταρντ που τρώει το φορτηγό και τη Φράου!
Γύρος 6: Νικητής ο Αίλουρος με Τιμ Έφορτ.

---

Όπως βλέπετε γίνεται πανικός. Έχουν ήδη παρουσιαστεί κάποια φαβορί, αλλά "μηδένα προ του τέλους κακάριζε" όπως λένε και οι αρχαίοι. Ο υποφαινόμενος φυσικά είναι πολύ σταρχιδιστής για να μπει σε αγώνα με τον οποιονδήποτε (το να έχεις το δάχτυλο πάνω από το delete στη παραγωγή βοηθάει...).

Θα επανέρθουμε με περισσότερα αποτελέσματα με το που είναι διαθέσιμα φυσικά. Μέχρι τότε καλά να περνάτε. Τρέχω τώρα να κάνω ανταπόκριση για έναν εκτός αγωνιστικής αγώνα μεταξύΙζνογκούντ και Ούμπερλορντ!

Δε Ντρεντ Τιμ 2 - Ρεβέντζ Οφ Δε Ιτάλιαν

Πιεστική η μέρα σήμερα. Έχει επιστρέψει όλη η ομάδα και μας έχουν πρήξει γενικότερα με τις φωτοβολίδες τους. Ο καθένας προσπαθεί να καταλάβει τι έχει προκύψει τις εβδομάδες που έλειπε και εμείς (οι low-life scum/analyst) την πληρώνουμε.

Ποιοί είναι αυτοί; Είσαστε λίγο μαζόχες που θέλετε να μάθετε, αλλά τι να κάνω. Ιδού η Ιταλική ομάδα:

---

Wonder Βoy: Επίσης γνωστός και ως Βεζούβιος και Αϊνστάιν. Ο "εξπέρ" της βασικής εφαρμογής εδώ μέσα, είναι ο άνθρωπος στον οποίο μπορείς να πας με ερωτήσεις. Απαντήσεις δε θα πάρεις, αλλά θα έχεις αρκετά να πεις στο ψυχολόγο σου κατά τις εβδομαδιαίες συναντήσεις σας. Σε άκρως απόρρητα τεστ IQ της εταιρίας είναι ο μοναδικός άνθρωπος(;) που σκόραρε χαμηλότερα από τζατζίκι.

Ράσταμαν: Ο υπέροχος γλόμπος της ομάδας με το χαμόγελο πάντα στα χείλη. Κακεντρεχής συνάδελφος τον φωνάζει "Κρανίου Τόπο", αλλά αυτός δε πτοείτε γιατί καταλαβαίνει λιγότερα από όσα δείχνει. Φημισμένος για τις υπέροχες ατάκες του (κάνουν τη κοινωνική ζωή της λάσπης να φαίνεται ενδιαφέρουσα), φροντίζει πάντα να θυμίζει σε όλους ότι είχε για χρόνια Ελληνίδα γκόμενα (είχε ανάγκη η κοπέλα από ηλιακό συλλέκτη από ότι φαίνεται). Η δουλειά του είναι να διαβάζει (μιας και δε δείχνει να κάνει κάτι άλλο αυτή τη στιγμή).

Φόρεστ: Αν και λίγο αργόστροφος, αυτός ο ξανθός δαίμονας ξαφνιάζει τον κόσμο με τη ταχύτητα των χεριών του. Η ταυτόχρονη συνομιλία με 20 άτομα (μέσω MSN και GTalk) είναι για πρωινό. Το πληκτρολόγιο πιάνει φωτιά. Δυστυχώς εκεί σταματάνε οι σούπερ δυνάμεις του. Οι ερωτήσεις του για τη δουλειά αγγίζουν τη σφαίρα της παράνοιας και συνήθως κάποιος χρειάζεται το καλύτερο μέρος της ημέρας για να του εξηγήσει την απάντηση. Προσωπικά προτιμώ να παραδίδω μαθήματα Καποέρα σε τετραπληγικό.

Ούμπερλορντ: Ο απόλυτος μάναχερ! Η επιτομή του κακού! Τα απόλυτα ορθολογιστικά και σχεδιασμένα μέχρι τη τελευταία λεπτομέρεια πλάνα του συχνά υπονομεύονται από τον καταχθόνιο, χαζό υποστατικό του. Η πολεμική του αλαλαγή ("Το μπούλο αδέρφια") ακούγεται συχνά πυκνά στους διαδρόμους του κτιρίου. Όποιος ακούσει το γελάκι του είναι καταδικασμένος σε ατελείωτες ώρες μαλάκυνσης. Φημολογείται ότι κατάφερε να σπείρει το σπόρο του στο κόσμο, αλλά με τις τόσες ώρες που δουλεύει τα λεφτά μου είναι στο γαλατά...

Ψόφιος Κοριός: Ο νωχελικός μέταλμαν είναι το σύμβολο της ησυχίας. Ακούγεται μόνο όταν μπαίνει και βγαίνει από το δωμάτιο. Το μαλλί του (αλά μοντέρνα Ραπουνζέλ) κρύβει τελείως την οθόνη του, αλλά φημολογείται ότι εκεί γίνονται όλα τα μαγικά που στηρίζουν το έργο από την σίγουρη καταστροφή. Υποφέρει από χρόνια τύφλωση καθώς κάθεται ακριβώς μπροστά στον Ούμπερλορντ και τη ραδιενέργειά του.

The Translator: Η ζωντανή μηχανή μετάφρασης. Μιλάει άπταιστα πάνω από 1.000.000 γλώσσες και διαλέκτους. Μοναδικό του μειονέκτημα είναι ότι δεν τον καταλαβαίνει κανείς. Καθώς είναι ο υπεύθυνος για τα δοκιμαστικά δεν ανησυχούμε καθόλου μιας και τα περισσότερα τα ανάγουμε σε θέμα μετάφρασης. Χαρακτηριστικό του η απίστευτη ηρεμία και το χιούμορ του που δυστυχώς δεν έχω ακόμα καταλάβει για να σας το μεταφέρω εδώ.

Φαμιλιαμάν: Ο καλός αυτός άνθρωπος είναι ο μοναδικός που δουλεύει εδώ μέσα. Όλη η ομάδα στηρίζεται πάνω του και ειλικρινά δε γνωρίζουμε τι θα γινόταν χωρίς αυτόν. Εργάζεται σαν δύο άτομα μαζί ενώ πληρώνεται τα μισά από τον καθένα. Είναι το πρότυπο του Χριστιανού και ξημεροβραδιάζεται για τον πελάτη και την κοινωνία. [σσ: το εν λόγω μούτρο έβαλε το Νονό του να μας απειλήσει, αλλά εμείς δε φοβόμαστε να αναφέρουμε ότι είναι ένας κωλ... ΜΠΑΜ!]

Χόμο Ερέκτους: Πραγματικά δε γνωρίζουμε τι να πούμε για αυτόν. Είναι μία διασταύρωση μεταξύ του Αβερέλ και της προσωποποίησης του ΠΙΚΠΑ. Αναρωτιόμαστε γενικότερα το λόγο ύπαρξής του (γενικότερα) και κατά γενική ομολογία μάλλον οι γονείς του έχασαν κάποιο στοίχημα με τον Γιαχβέ. Ομολογουμένως είναι πολύ καλό παιδί που πάντα σκέφτεται τον συνάδελφό του. Για παράδειγμα, όταν δε καταλαβαίνει την απάντηση που του δίνεις σε ερώτησή του δεν σου το λέει κατευθείαν. Κάνει χρήση του διαθέσιμου χρόνου (ισοδύναμο με το χρόνο που χρειάζεται για τη κατασκευή της Κιβωτού του Νώε) και μετά επανέρχεται με το "Δεν κατάλαβα". Ο τέλειος συνεργάτης!

Λένιν: Μέγας γνώστης βάσεων δεδομένων και αρχιτέκτονας του Ανατολικού Μπλοκ, είναι γενικότερα γνωστός για τη βαρεμάρα που τον διακατέχει (είναι πιο βαρετός από μπογιά που στεγνώνει). Ο συγγραφέας έχει βάσιμες υποψίες ότι οι ικανότητές του στο σχεδιασμό και προγραμματισμό ΒΔ είναι ισοδύναμες με τις απόπειρες του κογιότ να πιάσει το ρόουντράννερ. Το μεγάλο του λάθος στη ζωή είναι που άφησε τον Στάλιν να συνεχίσει το έργο του. Οι φήμες λένε ότι θα τον φέρει και για την αποδήμηση δεδομένων του έργου...

Ιζνογκούντ: "Θέλω να γίνω χαλίφης στη θέση του χαλίφη". Αυτή η μικρή φράση χαρακτηρίζει απόλυτα τον μέγα προπονητή. Συχνά ασχολείται με το φαλό του (με ένα λάμδα λόγω μεγέθους) ενώ προσφιλής του έκφραση είναι να στέλνει τους υφιστάμενους και προϊστάμενους στην "Κάτσι" (ψάχνουμε να τη βρούμε στο χάρτη, αλλά που...). Τα σχέδιά του συνεχώς χαλάνε γιατί φωνάζει περισσότερο από πληγωμένο λαγό, αλλά λιγότερο από τρακαρισμένο γατί. Μοναδικό του καλό σημείο η... Η... Χμμ... Εε... Αυτά.

---

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι υπερβάλλω. Η αλήθεια είναι πως ναι. Η πραγματικότητα είναι χειρότερη. Νιώθω σαν ένα ταψί φρέσκο γαλακτομπούρεκο σε συνέδριο χοντρών. Έχω συνειδητοποιήσει ότι ο Θεός έχει τρελό χιούμορ και κέφια. Για να αντιγράψω και ένα μεγάλο ηθοποιό: ο Θεός είναι ένα κακομαθημένο παιδί με μεγεθυντικό φακό και εγώ μυρμήγκι.

Πάω σπιτάκι μου να ηρεμήσω. Ο Ούμπερλορντ με έχωσε για το πρωί. Μάλλον πρέπει να πάρω τηλέφωνο το γαλατά για εκδίκηση [ΦΜ: Γίνεσαι κακός Ε.Σ.Α.Μ. στην ηλικία σου...].

Φράιντεϊ Νάιτ Λάιβ...

Ποια είναι η πιθανότητα να φύγεις από το γραφείο Παρασκευή βράδυ (κατά τις 16:50… μη το παρακάνουμε κιόλας…), να πάτε σπιτάκι σας, αργότερα μπυρίτσα, σχέση και να μην σας ενοχλήσει κανείς για θέματα δουλειάς; Μεταξύ μας, σας προτείνω να πάτε στο Island Σαββάτο βράδυ με νοικιασμένο 2CV και να προσπαθήσετε να μπείτε μέσα με τον κολλητό σας, χωρίς κράτηση και με τουπέ στον πόρτα. Περισσότερο τυχεροί θα είστε, για να μη πω ότι θα σας βάλουν μέσα λόγω χιούμορ και μόνο.

Χτύπησε λοιπόν το ρημάδι το τηλέφωνο μεταξύ ξυσίματος τριαξονικού και Newcastle (έχω φαντασίωση με τις κοκκινομάλλες, τι να κάνουμε!). Ποιος άλλος από τον καλό μας τον Mole που σκέφτεται συνεχώς τον πελάτη και γουστάρει να μου κάνει crash-test νεύρων: "Ε.Σ.Α.Μ.! Τι χαμπάρια; Όλα καλά; Δε πήρα για δουλειά ρε συ! Να ρωτήσω κατά πόσο είναι δυνατό να κάνουμε rollback… Έλα ρε συ! Μη βρίζεις τα Θεία… Όχι ρε… Ούτε τη θεία μου… Άσε τη γενιά μου ήσυχη!".

Καλά. Δεν έγινε ακριβώς έτσι. Τα βρισίδια δεν τα άκουσε. Αν ήταν δίπλα μου βέβαια μπορεί και να έτρωγε μερικά βρυσίδια, αλλά τα απέφυγε και αυτά. Και όχι, δε γνωρίζω τη θεία του για να τη βρίσω τη γυναίκα. Εντάξει, το παλικάρι παραβίασε μία από τις βασικές εντολές, αλλά είναι συμπαθητικός, ευγενικός και μυρίζει λεβάντα (να μη μιλήσω ότι έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή από κόμικ…). Δε θα του πάρουμε και το κεφάλι. Κανένα direct στους σβόλους για παραδειγματισμό, αλλά ως εκεί.

Τι να του πω εκείνη τη στιγμή; Rollback δε παίζει παλουκάρι. Είμαστε στη φάση τηνπουτσισαμεανσυμβεικατικαιπρεπειναπαμεπίσω. Φυσικά στη δουλειά μας δε μπορείς να το θέσεις έτσι. Έβαλα λοιπόν το καλύτερο μου χαμόγελο (η μπύρα βοήθησε αρκετά), χαλάρωσα και άρχισα να του λέω τις επιλογές μας:

1. Κάνουμε full reinstall. Αυτό είναι το πάρτι favorite για απανταχού managers (και wannabe). Φέρνει τον αντίπαλο φάτσα κάρτα με τη θλιβερή αλήθεια (είτε είναι πραγματικότητα, είτε φυσικά και βαριέμαι να το κάνω), οπότε και ερχόμαστε στη δεύτερη επιλογή:
2. Κάνουμε τη δοκιμή στο μοναδικό άλλο περιβάλλον που είναι updated: την παραγωγή! Φαντάζομαι τον Mole να αλλάζει δεκαπέντε χρώματα. Τα πόδια του ήδη δεν τον κρατάνε. Με σιγανή και προσεχτική φωνή με ρωτάει για άλλη επιλογή.
3. Θα μπορούσαμε φυσικά να φέρουμε στα ίσα του το περιβάλλον δοκιμών (γιατί όλα γίνονται). Θα πάρει μερικές μέρες φυσικά μέχρι να είμαστε απόλυτα σίγουροι και ξεχνάμε το βασικότερο πρόβλημα. Εγώ δεν το κάνω! Που σημαίνει:
4. Πιέζουμε τους developers να βγάλουν γρήγορα διορθωτική για να μπει στην παραγωγή πριν καταλάβει ο πελάτης ότι κάτι πάει στραβά στο βασίλειο της Δετρέχουμεπετάμε Α.Ε.

Εκεί αφήσαμε τη συζήτηση. Δε νομίζω να άντεχε ο συνάδελφος. Φυσικά δεν είναι δικιά του απόφαση, αλλά πρέπει να βρει έναν τρόπο να την πει στον από πάνω. Δύσκολο αυτό. Ο manager μας είναι γνωστός λάτρης των extreme-sport και ένας απόλυτα συγκρατημένος άνθρωπος. Η αυτοκυριαρχία που δείχνει σε περιόδους κρίσης είναι θρυλική, ενώ μέσα στον πανικό κυριαρχεί η φιγούρα του σαν λιμενοβραχίονας (έχει θεαθεί να τρέχει σαν τον Mr. Bean αργά το βράδυ στους διαδρόμους του κτιρίου αλαλάζοντας τη πολεμική κραυγή "Τον μπούλο αδέρφια!").

Δεν είναι φυσικό να συμβαίνουν τέτοιες σκηνές απείρου κάλλους; Είναι σχεδόν βέβαιο από τη στιγμή που δεν τηρείς κάποιους κανόνες διανομής προϊόντος:

• Δοκιμάζουμε με κάθε δυνατό τρόπο για τα πάντα που μπορούμε να σκεφτούμε.
• Δε πιέζουμε τους δοκιμαστές (ειδικά εκρηκτικών μηχανισμών) να κάνουν πιο γρήγορα τη δουλειά τους.
• Περιμένουμε να δούμε ότι όλα πάνε καλά και καταγράφουμε οποιαδήποτε προβλήματα ούτως ώστε να είμαστε σίγουροι από πια έκδοση προέρχονται.
• Έχουμε προβλέψει για τη περίπτωση που πρέπει να κάνουμε downgrade ένα προϊόν σε προηγούμενη (πιο σταθερή) έκδοση και όχι να περιμένουμε για τη τελευταία στιγμή!

Τι από όλα έγινε; Τίποτα απολύτως. Μα τίποτα σας λέω! Και είναι πιο πιθανό να εξηγήσετε σε μαϊμού να χρησιμοποιεί το απόλυτο εργαλείο του κάθε manager (το θεϊκό ΔυναμοΔείκτη) παρά να γίνουν κάποια στιγμή τα παραπάνω. Πώς να το κάνουμε; Είμαστε μαζόχες. Ναι για εμάς λέω. Τους ποταπούς αναλυτές και συμβούλους που αφήνουμε τους ακέφαλους καβαλάρηδες να μας καταπατάνε όταν κάτι πάει στραβά. Παλικάρι, σε είχα προειδοποιήσει ότι αυτό, έτσι πως το πάς και το θέλεις, θα μας σκάσει στα μούτρα; Ε, ωραία. Κάτσε τώρα στο αγγούρι και άσε τις αγριοφωνάρες γιατί και πάλι από εμένα κρέμεσαι να σε γλυτώσω.

Δύο επιλογές έχω αυτή τη στιγμή. Να τους γράψω κανονικότατα και να μου πρήξουν τα φρύδια ή να βρω μια λύση και να μου πρήξουν τα φρύδια που δεν την είχα σκεφτεί από πριν εμφανιστεί το πρόβλημα. Χμμ… Λέω να ακολουθήσω τη τρίτη οδό. Να βρω τη λύση, αλλά να τους γειώσω προς Πυραμίδες μεριά μέχρι να ιδρώσουν και τα αυτιά τους. Εσείς τι λέτε; Πυραμίδες; Πρήξιμο; Ή μήπως Πυραμίδες-Μπανάκι; Χμ… Δύσκολη επιλογή…