Κομιούνιτη Εβέντ 2.1

Και έλαβε χώρα το 2 Κομιούνιτη Εβέντ! Γιούπι!!

Βροχερή μέρα. Ό,τι πρέπει για τη διάθεσή μας. Δεν είχαμε κάτι καλύτερο να κάνουμε Σαββατιάτικα. Όχι βέβαια. Αντί να καθήσουμε σπιτάκι μας, με ανοιχτή τη μπαλκονόπορτα να ακούγεται η βροχούλα και να μυρίζει βρεγμένο χώμα έπρεπε να τρέχουμε στη Βραυρώνα [σσ. Για όνομα του Θεού!!]. Αντί να ανάψουμε τζάκι για το καλωσόρισμα του φθινοπώρου [σσ. Σήμερα πρώτη μέρα του Φθινωπόρου για όσους δεν ξέρουν...] ανάψαμε τα αίματά μας στην Αττική Οδό.

Η πρώτη νεροποντή με έπιασε Μαρκόπουλο. Τηλέφωνο από το υπερπέραν. Ο Φατ Μπάσταρντ. Περίεργο και όμως αληθινό, αλλά ήταν στο μπροστινό αμάξι και είχε χαθεί.

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο και εκεί μας περίμεναν για την εγγραφή φυσικά. Ψέμματα. Η εγγραφή ήταν "strictly between 10 and 11". Εμείς είμασταν εκεί 11:05. Η εγγραφή έλαβε χώρα στις 12:00. Μέχρι και ο διευθύνων σύμβουλος μας ήρθε αργοπορημένος. Μόνο όσοι ήθελαν να φάνε πολύ τσάμπα ήταν εκεί. Και να πεις ότι το πρωινό ήταν και καλό. Μπα... Τα κλασσικά που περιμένεις σε ένα ξενοδοχείο που θέλει να περνιέται για 5 αστέρων, αλλά στη πραγματικότητα είναι 4 προς 3.

Και πάνω που έχεις κάνει τη καρδιά σου πέτρα [σσ. Και το στομάχι σκουπιδοφάγο...] μας καλούν επιτέλους για την εγγραφή και βουρ στην αίθουσα για τις παρουσιάσεις. Και τι παρουσιάσεις! Μία φωτοτυπία των περσινών. Μα καμία διαφορά! Ίσως κάποιες μικροδιαφορές στα νούμερα, αλλά σε γενικές γραμμές οι ίδιες παπαριές.

• Είχαμε πολύ καλά κέρδη! [σσ. Αυξήσεις θα δούμε;]
• Διατηρούμε τη πολύ καλή θέση μας στην αγορά! [σσ. Αυξήσεις μήπως;]
• Αυξήσαμε τον αριθμό μας και φτάσαμε αισίως τα 187 άτομα! [σσ. Άρα αυξήσεις δύσκολο, ε;]
• Ανοίγουμε καινούργιο τμήμα για καλύτερη εξυπηρέτηση των πελατών! [σσ. Καλύτερη αμοιβή των μισθωτών;]
• Μπλα, μπλα, μπλα... [σσ. Μπλαμπλάμπλα;]

Και έτσι χάνεις 3-4 ώρες από τη ζωή σου. Ευτυχώς που ήρθε το μεσημεριανό. Απλά για να ξεγελάσεις την πείνα σου. Καταναλώθηκε σε dt και κατευθείαν για το αμάξι. Δεν άντεχα να κάτσω άλλες 4 ώρες να ακούσω τις παπαριές του καθενός. Και "υποχρεωτικά" μάλιστα! Βρε δε πάτε να δείτε αν έρχομαι!

Κίνητρο για να μείνουμε μέχρι το τέλος [σσ. Μιας και σπα, πισίνα, πάρτυ, κτλ δεν παίζει λόγο βροχής.]: Κλήρωση για ένα iPhone! Yeah! Yippy! Την παλεύετε μπρε; Για να καταλάβετε πόσο αυθόρμητο ήταν, μέχρι τις 19:00 δεν είχαν καν το κινητό! Και προάγουν και τη παρανομία. Γιατί iPhone θα πρέπει να κάνεις με συμβόλαιο στην Ελλάδα. Εσύ πώς το δίνεις τσάμπα; Θα πληρώνει η εταιρία το κινητό μου; ;-) Για πες μάγκα μου!

Στο επόμενο outing ίσως κληρώσουν κανά μπιτονάκι πετρέλαιο. Έτσι πως πάει η κρίση θα το χρειαστούμε σίγουρα!

Κάηκες;

Πιστεύεις ότι είσαι ο τελευταίος, τελειωμένος, πλήρως καμμένος υπάλληλος που υπάρχει; Στα παλιά σου τα παπούτσια όλα; Χα. Τι μας λες. Για δες αυτό και ξανασκέψου το!

Un- ή De-;

Un- ή De-; Ποιά είναι η άποψή σας; Ναι. Σωστά. Γιατί πράγμα μιλάς ρε Καραμήτρο; Μιλάω για το UNmotivated και το DEmotivated. Δύο έννοιες τόσο κοντά μεταξύ τους, αλλά στη πραγματικότητα η μία εδώ και η άλλη στο φεγγάρι.

Με την αυγούλα [σσ. Κατά τις 15:00 γιατί αργήσαμε σήμερα...] καλεί ο σίνιορ εξέκιουτιβ συνάντηση για τα προβλήματα του προηγούμενου πρόχεκτ. Το τι ειπώθηκε δεν έχει σημασία [σσ. Σε άλλο ποστ οι λεπτομέρειες.]. Αυτό που έχει σημασία είναι η πρόταση του πολυαγαπημένου Διευθυντή Προσωπικού:

ΕΣΑΜ παιδί μου έχεις εμφανίσει σημάδια άσχημα. Είσαι unmotivated.

Όπα μπάρμπα. Κόψε κάτι γιατί θα σε πάρουν με τις σάπιες.

Το να είσαι unmotivated σημαίνει ότι σαν υπάλληλος δεν έχεις κίνητρο να δουλέψεις. Βαριέσαι. Πιστεύεις ότι χάνεις τον καιρό σου. Δεν έχεις καθόλου όρεξη. Είσαι λαμόγιο. Τρως τα λεφτά του εργοδότη και πουλάς φανφάρες. Ψάχνεσαι να την κάνεις και με την πρώτη ευκαιρία έχεις αφήσει πίσω σου καμμένη γη.

Εγώ όμως κύριε διευθυντά είμαι demotivated! Ποιά η διαφορά; Λεπτή και σημαντικότατη. Αισθάνομαι όλα τα ως άνω στο 100% και κάτι παραπάνω. Με μία μικρή διαφορά όμως. Εσύ ρε λαμόγιο δεν μου έχεις δώσει κίνητρο! Και όχι μόνο δεν μου έχεις δώσει, αλλά μου παίρνεις και αυτό που είχα.

Γιατί με το να μην δίνεις λεφτά, με το να τρως από τις υπερωρίες μου, με το να κόβεις από τις αυξήσεις, με το να μου επιβάλεις να χάνω τα Σαββατοκύριακά μου με την κάθε μαλακία που σκαρφίζεσαι, με το να απουσιάζεις από το πρόχεκτ και με το που πάει κάτι στραβά να μου τη λες, κτλ... Ε. Λίγο θέλει; Μου παίρνεις ότι κίνητρο είχα μέσα από τα δόντια.

Μετάφραση γιατί μάλλον δε καταλαβαίνεις τις μεγάλες προτάσεις. ΦΤΑΙΣ [σσ. Που είσαι σαν κεφτές...] που εγώ ΔΕΝ θέλω να δουλεύω πια για τη παρεούλα σου. Μέχρι να το καταλάβεις πλήρωνε με μαλάκα.

Πάω να σερφάρω. Τουλάχιστον έχουμε ιντερνέτι ακόμα... Μέχρι να μας το φορολογήσεις και αυτό...

Κάλος στο τιμόνι ντούο

Παρακολουθούσα λιγάκι τη κίνηση σήμερα στην Αττική Οδό και συνειδητοποίησα ότι έχουμε άλλες τρεις επιλογές για το πόσο πολύ ή λίγο μαλάκας μπορείτε να είστε [σσ. Για τα περαιτέρω διαβάστε και το προηγούμενο ποστ.].

δ. Ο τυπάς σας αφήνει να τον έχετε στο κατόπι. Σας εκνευρίζει με την οδήγησή του ακόμα περισσότερο πατώντας απότομα φρένα, κάνοντας χειρονομίες προς το πρόσωπό σας [σσ. Κωλοδάχτυλα, βασιλικές, και τα τοιαύτα για τους αδαής.]. Κάποια στιγμή, σε σχετικά έρημη περιοχή σταματάει. Κατεβαίνει και εσείς ακολουθείτε για να ζητήσετε τα ρέστα. Παρατηρείτε πολύ καλά το σαραντάποντο λοστό που κρατάει και εύχεστε να αφήσει τίποτα για την αναγνώριση.

• Σπασμένα δόντια και μασέλα - €15.000
• Σπασμένο αριστερό [σσ. Η δεξί. Καθαρά προτίμησή σας.] - €600
• Σπασμένο αμάξι - €4500
• Μάθημα ζωής "δεν-κάνω-το-μαλάκα" - Αξία ανεκτίμητη

Φυσικά μπορεί και να μην είναι μόνος του, αλλά με παρέα [σσ. Στην εποχή μας υπάρχει κάτι που λέγετε "κινητό".] που μπορεί απλά να σας βουτήξουν το αμάξι ή να το κάψουν [σσ. Πέραν του έξτρα ξύλου που θα φάτε.]

ε. Το ίδιο σενάριο με το δ με τη διαφορά ότι κρατάει περίστροφο. Στη καλύτερη περίπτωση τη γλυτώνετε με διαμπερή τραύματα. Στη χειρότερη καλό είναι να έχετε κάνει ασφάλεια ζωής για να μπορούν τα παιδάκια σας να μεγαλώσουν και να μην λένε απλά "Ο μαλάκας πήγε και σκοτώθηκε για μία σφήνα και μας άφησε και το φέσι. Μαλάκα, ε μαλάκα.".

στ. Από τα καλύτερα. Μπορεί να γίνει σε συνδιασμό με το δ ή το ε. Η διαφορά είναι ότι ο πισινός σας γίνεται κολυμπήθρα. Πώς σας φαίνετε [σσ. Στην περίπτωση που επιζήσετε.] να σας μετατρέψουν από Βαγγέλη σε Ευτέρπη; Ωραία δεν είναι; "Μπαμπά; Γιατί περπατάς με ανοιχτά τα πόδια και χρειάζεσαι μαξιλαράκι για να κάτσεις;"

Βάλτε λίγο τον εγκέφαλο να δουλεύει. Της προάλες ένας "μάγκας" κατέβηκε από το αμάξι και κοπανούσε την πόρτα του αμαξιού της μητέρας μου γιατί σταμάτησε με πορτοκαλί προς κόκκινο [σσ. Εσείς οι Ελληνάρες/Μπουρτζόβλαχοι ξέρετε τι εννοώ.]. Αν εκεί δίπλα ρε παλικάρι τύγχανε ο πατέρας μου καταλαβαίνεις τι θα γινόταν; Θα σε μάζευαν από την άσφαλτο και θα έλεγες και συγγνώμη.

Για να σοβαρευτούμε λιγάκι. Σκεφτήτε λιγάκι πριν κάνετε τη μαλακία σας. Να επαναλαμβάνετε στον εαυτό σας:

Μπορώ σήμερα να μην κάνω μαλακία.

Μπορώ σήμερα να μην κάνω μαλακία.

Μπορώ σήμερα να μην κάνω μαλακία.

...

Αφιερωμένο στους προ 85'

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.


Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό,
κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια
κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί...

Βy Άγνωστος

Κομιούνιτη Εβεντ 2

Και όμως ναι! Το κακό συνεχίζεται. Και φέτος Κομιούνιτη Εβέντ όπως και πέρσι. Αλλά φέτος είναι τα καλύτερα! Εμ βέβαια. Τι νομίζατε; Ότι θα είχατε απαλλαγή; Πριτς!!

Πρώτο θετικό είναι ότι φέτος το εβέντ δεν θα γίνει καθημερινή απόγευμα. Όχι βέβαια. Θα γίνει Σαββάτο! Το πενθήμερο καταργείται επισήμος. Θα παρέχετε τα άμοιρα κορμιά σας και το Σαββάτο στις υπηρεσίες της αυτοκρατεταιρίας.

Αλλά για να κάνουμε το πρώτο θετικό γαμηστερότερο προσθέτουμε το δεύτερο θετικό. Το εβέντ είναι υποχρεωτικό! Και όποιος δεν παρεβρεθεί θα τον φάει η μαρμάγκα. Σε λίγο θα φωνάζουν και τον μπαμπούλα για να δουλεύουμε περισσότερο.

Και φυσικά (τρίτο θετικό), όποιος δεν παρεβρεθεί θα μαστιγωθεί παραδειγματικά. Για του λόγου το αληθές [σσ. Ντιρέκτ κουόουτ]:

"Late arrivals or inexcusably non-shown employees will take full responsibility of any cost or event management constraints".

Είπατε κάτι; Α... νόμιζα.

Φυσικά το τέταρτο θετικό, για να μην είμαστε και αχάριστοι, είναι ότι παρόλο που θεωρείται από την εταιρία ότι τα εβέντ είναι "φόρμαλ τρέινινγκ" ουδείς λόγως για να μπει στο εξοδολόγιο [σσ. Τρελοί είμαστε; Να μας χρεώσουν όλοι οι υπάλληλοι 15 διπλές υπερωρίες λόγω Σαββάτου;].

Και για πέμπτο θετικό να πούμε ότι οι (υποχρεωμένοι από τον δυνάστη) υπάλληλοι πρέπει να πάνε στο εβέντ με δικό τους μεταφορικό μέσο! Τσα! Και φυσικά, όπως αναφέραμε [σσ. Εμείς οι πολλοί.] και πριν τα έξοδα των υπαλλήλων.

Ρε καραμήτροι, μας ρωτήσατε αν μπορούμε; Ένα γαμημένο Σαββάτο έχουμε και εμείς. Δεν θέλω να δω τις φάτσες σας ρε! Θέλω να περάσω την μέρα μου στο σπίτι με σαγιονάρα, playstation, καφεδάκι και καμιά μπυρίτσα με φίλους. Και η κοπέλα μου θέλει και σεξ. Δεν παραπονιέμαι . Μην το πάρετε στραβά. Αλλά όσο να 'ναι το πρόγραμμά μου καθώς βλέπετε είναι πιεσμένο.

Και μου λέτε να μπω και στη διαδικασία με δικά μου έξοδα. Μήπως το παρατραβάμε λιγάκι; Δε ξέρω. Εσείς τι λέτε; Λιγουλάκι μόνο. Ε; Λίγο;

Και, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν θέλω να έρθω πάλι σε εβέντ και να ακούω παπαριές για την καλή πορεία της εταιρίας όταν, καθώς φαίνεται, στις αυξήσεις θα πάρω "τρία και φεύγα". Να μην ξεχνάμε ότι ο πληθωρισμός, κατά το κράτος, είναι στο 4.7%. Ο λαϊκός πλυθωρισμός έχει χτυπήσει 7%. Τι στο διάολο αύξηση θα μου δώσετε για να έχω κίνητρο να έρθω; Πέρσι ήταν 1,5%. Φέτος;

Άντε πάνετε λοιπόν και αφήστε με στην ησυχία μου. Το ΣΚ σεξ θα κάνω ούτως ή άλλως. Από αυτό που μου αρέσει όμως!

Κάλος στο τιμόνι

Ξεκινάς το πρωί σου με το μελωδικό ήχο του ξυπνητηρίου [σσ. Ναι... Μελωδικός. Μπορείς να χρησιμοποιείς το κινητό σου και να ακούς άρπες και όχι τον Σπούτνικ...], φιλάς τη γυναίκα σου [σσ. Όποιος δεν έχει γυναίκα το σκύλο του. Η τρίτη κατηγορία να ανοίξει τον υπολογιστή και να παίξει ένα επίπεδο WoW.], πλένεσαι, ντύνεσαι, πίνεις το καφεδάκι σου και ξεκινάς για τη δουλειά.

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή είναι που δοκιμάζονται τα νεύρα σου.

Σου πετάγεται ένας μαλάκας από τα δεξιά στην Εθνική και παραλίγο να σε τρακάρει. Για να φτιάξουμε περισσότερο ατμόσφαιρα [σσ. Σε περίπτωση που τα νεύρα σας δεν έχουν αρχίσει να τρέμουν.] ο εν λόγω οδηγός σας γράφει γενικότερα. Στ' αρχίδια του ότι του παίζετε φώτα και του κολλάτε. Στ' αρχίδια του που έρχεστε δίπλα στο αμάξι και κατεβάζετε εκκλησίες. Ούτε βλέφαρο δεν παίζει. Ούτε που σας κοιτάζει. Και για κερασάκι στη τούρτα, κατεβάζει ταχύτητα, σας χαιρετάει από τον καθρέφτη [σσ. Γιατί είναι ακόμα μπροστά σας.] και απομακρύνεται πριν καταλάβετε αν σας ειρωνεύεται ή όχι.

Τι κάνετε εσείς;

Υπάρχουν τρεις (3) επιλογές. Είναι το όριο μεταξύ μαλάκα και σωστού οδηγού. Ανάλογα με την αντίδρασή σας χάνετε ή όχι το δίκιο σας.

α. Είστε μαλάκας. Με περικεφαλαία. Αρχίζετε και τον κυνηγάτε. Μέσα στην Εθνική Οδό. Εν ώρα αιχμής. Με το 15-ετίας τετράτροχο της γυναίκας σας [σσ. Ξέρω, ξέρω. Η δεύτερη (σκύλο) και τρίτη (WoW) κατηγορία με το σαραβαλάκι του μπαμπά σας.]. Και αρχίζετε ελιγμούς. Και αντί να πάτε στη δουλειά σας βγαίνετε στην έξοδο που βγαίνει και αυτός. Και συνεχίζετε να τον κυνηγάτε στους κεντρικούς της Κηφισιάς παρόλο που αυτός σας γράφει επιδεικτικά. Και κάποια στιγμή κάνει μία απότομη μανούβρα και σας ξεφεύγει. Χάνεται από τα μάτια σας. Δεν τον ξαναβλέπετε ποτέ. Πολύ ωραία. Μόλις χάσατε τουλάχιστον 40 λεπτά από τη ζωή σας για μία μαλακία. Έχετε μείνει με τα νεύρα, δεν είστε στον προορισμό σας, θα καθυστερήσετε και έχετε σίγουρα κάνει και κάμποσες παραβάσεις του ΚΟΚ.

β. Είστε χοντρός μαλάκας. Με περικεφαλαία. Και με λοφιοφόρο κράνος πάνω στη περικεφαλαία. Κάνετε ότι και στην επιλογή α με μία μικρή διαφορά. Τρακάρατε. Τρακάρατε κάποιον άσχετο. Και θα τον πληρώνετε. Και να εύχεστε να μην έχει πάθει και τίποτα. Ή ακόμα χειρότερα. Τρακάρατε αυτόν που κυνηγάτε. Την έκφραση "αλάτι στις πληγές" την ξέρετε; Θα τον πληρώνετε εφ' όρου ζωής. Γιατί φταίτε. Ό,τι και να πείτε φταίτε. "Παράνομη προσπέραση; Μάλλον με μπερδέψατε με κάποιον άλλο κύριέ μου." Τρεχάτε τώρα στα δικαστήρια να του πληρώσετε τον κούκο αηδόνι και με το που τελειώσει η δίκη και πληρώσετε να σας κλείσει το μάτι συνομωτικά και να σας στείλει και ένα φιλάκι. Περαστικά στη μαλακία που σας δέρνει!

γ. Η μόνη σωστή λύση. Τον αγνοείτε. Τελείως. Μα τελείως! Ούτε δεύτερη σκέψη. Δεν σας τράκαρε, δεν χτύπησε κανέναν οπότε αφήστε το. Πηγαίνετε στη δουλειά σας. Αφήστε κανέναν άλλο μαλάκα να τον κυνηγήσει. Το πολύ πολύ πάρτε τη πινακίδα του και ενημερώστε την τροχαία. Που ξέρετε. Μπορεί και να τον τσιμπήσουν πουθενά.

Απλά σκεφτείτε και το ενδεχόμενο ο άνθρωπος να τρέχει για κάτι πολύ πιο έκτακτο από τη μαλακισμένη σας δουλειά. Σκεφτείτε πόσους βάζετε σε κίνδυνο με τις μαλακίες σας.

Προς του απανταχού που το παίζουν "άντρας πολλά βαρύς": "Πάντα υπάρχει και κάποιος με πιο βαριά οπότε χαλαρώστε. Αν αυτός που κυνηγάτε κατέβει με κανένα λοστό ή περίστροφο τι θα κάνετε; Τουλάχιστον έχετε καθαρό σόβρακο; Γιατί όταν θα σας στείλει στο νοσοκομείο στην καλύτερη των περιπτώσεων να μην σας δουν οι γιατροί και με βρώμικα εσώρουχα!"

Ζήτω η Ν.Δ.!

Προσφάτως έπεσα σε αυτό το κείμενο. Ιντζόυ...

---

Σας παρουσιάζω αναλυτικά τους 10 λόγους που άλλαξαν τη ζωή μου τον τελευταίο χρόνο με αποτέλεσμα να έχω χεστεί στο χρήμα λόγω της πολύ καλής οικονομικής πολιτικής της Ν.Δ. που με ανάγκασε να εξοικονομήσω χρήματα. Το έκανε για μένα,για εσάς, για όλους.

Οι 10 λόγοι:

1. Έκοψα το τσιγάρο (έκανα 2 πακέτα την ημέρα..)
2. Έκοψα το φαγητό απ' έξω (Goody's σε πακέτο κάθε μέρα)
3. Έκοψα το αυτοκίνητο (χρησιμοποίησα τις γαμάτες μεταφορές με ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ)
4. Πούλησα το αυτοκίνητο (εξοικονόμησα 4.000 ευρώ από την πώληση)
5. Έκοψα τις εξόδους (ήθελα 50 ευρώ κάθε Παρασκευή για clubing)
6. Έκοψα τη σύνδεση του κινητού (έχω κάρτα και κάνω αναπάντητες)
7. Έκοψα τις άμεσες επαφές με φίλους (και το chat καλό είναι.)
8. Σταμάτησα να αγοράζω ρούχα
9. Σταμάτησα να κάνω και δώρα (εννοείται)
10. Με χώρισε η γκόμενα μου (λογικό)

Η "σούμα":

1. Τσιγάρο: 6 ευρώ Χ 365 μέρες = 2.190 ευρώ
2. Goody's: 5 ευρώ Χ 365 μέρες= 1.825 ευρώ
3. Βενζίνη: 50 ευρώ Χ 52 εβδομάδες= 2.600 ευρώ
4. Πώληση αυτοκινήτου: 4.000 ευρώ
5. Clubbing: 50 ευρώ Χ 52 εβδομάδες= 2.600 ευρώ
6. Σύνδεση κινητού: 40 ευρώ Χ 12 μήνες= 480 ευρώ
7. Φίλοι: 52 καφέδες Χ 4 ευρώ= 208 ευρώ
8. Ρούχα: 500 ευρώ
9. Δώρα: 500 ευρώ
10. Γκόμενα - Χωρισμός: Αξία ανεκτίμητη

Αποτέλεσμα...:

Δεκατέσσερις χιλιάδες εννιακόσια τρία ευρώ!!!!

Για να μην αναφέρω και... ότι γλίτωσα από:

1. Καρκίνο πνευμόνων
2. Διαιτολόγο
3. Τροχαία
4. Εφορία
5. Αλκοτέστ
6. Φλυαρία
7. Παρεξηγήσεις
8. Κινέζικες απομιμήσεις
9. Υποχρεώσεις
10. Προφυλακτικά και ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη

Το γονίδιο της "απιστίας"

Τελικά "βρέθηκε" και το γονίδιο της απιστίας! Το "βρέθηκε" σε εισαγωγικά γιατί ακόμα δεν είναι σίγουροι. Απλά έχουν μερικές ενδείξεις.

Αυτό που είναι σίγουρο είναι όλοι οι άπιστοι επιτέλους δικαιώνονται. Δεν μπορείς μαντάμ να κατηγορήσεις τον άντρα σου ότι ξενοπηδάει. Ο άνθρωπος έχει γενετική πάθηση. Πρέπει να τον φροντίζεις και να τον αγαπάς. Και εσύ παλικάρι μου το ίδιο. Καταλαβαίνω ότι η κοπέλα σου, ο έρωτας της ζωής σου, το μαξιλάρι του πόνου σου έχει "περάσει ένα χέρι [σσ. Και άλλα μέρη του σώματός της...]" όλο το κολλέγιο, αλλά πρέπει να της συμπαρασταθείς γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.

Αν έχετε παρατηρήσει καθόλου τις "επιστημονικές" ειδήσεις των τελευταίων χρόνων, θα διαπιστώσετε αρκετές μη-επιστημονικές δηλώσεις. Έχουμε και λέμε:

• Το γονίδιο του τσιγάρου.
• Το γονίδιο της απιστίας.
• Το γονίδιο της πίστης.
• Το γονίδιο της υπακοής.
• Το γονίδιο του αλτρουισμού.
• κτλ...

Το γονιδίωμά μας που βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία 3,5 εκατομύρια χρόνια κατάφερε μέσα σε 10.000 χρόνια να εντάξει στο κώδικά του όλες της βλακείες του σύγχρονου ανθρώπου.

Μα είμαστε με τα καλά μας; Δηλαδή πραγματικά πιστεύετε ότι δεν ευθύνεστε για τίποτα; Επειδή εμένα δηλαδή μία ορμόνη με προδιαθέτει να κοπανίσω με μπαλτά τον κάγκουρα που δοκιμάζει τη κομμένη εξάτμησή του Κυριακή μεσημέρι κάτω από το σπίτι σημαίνει ότι δεν είμαι υπεύθυνος της πράξης μου;

Ή μήπως πιστεύετε ότι αν ρίξεις κέρατο [σσ. Ή να φας... Ποτέ δε ξέρεις...] δεν είναι αποτέλεσμα δική σου απόφασης; Για προσπάθησε να πείσεις το σύντροφό σου και αν δε βρεθείς με πλάστη ενσωματομένο στο κεφάλι θα σου κάνω προτομή [σσ. Με τον πλάστη...].

Μάλλον έχουμε καταντήσει "κοινωνία ανευθύνων". Συνεχώς και με οιονδήποτε τρόπο να ρίξουμε το φταίξιμο σε τρίτους (λόγους και ανθρώπους). Ειδικά όταν ο λόγος είναι ιατρικός η καλύτερή μας! "Έχω γενετική πάθηση στην απιστία." Και εγώ ρε παλικάρι έχω το γονίδιο του επιδειξία! Με βλέπεις να έχω αμολύσει καλούμπα;

Άντε σοβαρευτείτε λιγάκι! Υπάρχουν και πραγματικά προβλήματα στον κόσμο. [ΕΣΑΜ - Ναι κύριε μάναχερ. Πάσχω από οξεία-σταρχιδίτιδα. Να και η ιατρική γνωμάτευση.]

Οδηγίες μητρός προς νεαρά φοιτήτρια (εν έτει 92')

Μην Ξεχνάς

1. Κάθε βράδυ να αδειάζεις όλους τους κάλαθους και να πηγαίνεις κάτω τα σκουπίδια. [σσ. Να είσαι έτοιμη για το επόμενο πάρτυ.]
2. Μέρα παρά μέρα τουλάχιστον να πλένεις το μπαλκόνι. [σσ. Ποτέ δεν ξέρεις ποιός θα ξεμείνει από το χθεσινό πάρτυ και που να τον βολεύεις τώρα.]
   
3. Να καθαρίζεις το μικρό μπαλκόνι και τα κάγκελα για να απλώσεις. [σσ. Το άπλωμα πάνω σε κοιμησμένους συμφοιτητές δεν ενδύνκειται. Και τα κάγκελα συνήθως έχουν αποτσίγαρα.]
   
4. Τα ρούχα να μην τα αφήνεις ποτέ στον ήλιο. [σσ. Χαλάει το ξεπλυμέ του τζιν και χαλάει την ηλιοθεραπεία τον προαναφερθέντων συμφοιτητών.]
   
5. Να κοιτάς το ψυγείο κι αν κάτι έχει λυώσει να το πετάς. [σσ. Μόνο αν έχει λυώσει. Να θυμάσαι: Η πενικιλίνη είναι φίλη μας.]
   
6. Να μην καπνίζεις ποτέ στο δωμάτιο που κοιμάσαι και ποτε ξαπλωμένη. Μπορεί να αποκοιμηθείς και να αρπάξεις φωτιά. [σσ. Ας φοβόμαστε μόνο για spontaneous human combustion.]
   
7. Να μαγειρεύεις και να μην τρως πρόχειρα. Πάντα να τρως και σαλάτα μαζί. [σσ. Οι τραπεζίτες (τα δόντια) είναι φίλοι μας. Κάνουν καλό στα mohitos και στο μάσημα καπνού.]
   
8. Το τηλέφωνο το χρησιμοποιείς με μέτρο. [σσ. Πρέπει να προλάβεις να ειδοποιήσεις όλο το κόσμο για το βραδινό πάρτυ.]
   
9. Πάνω απ' όλα να θυμάσαι ότι πρέπει να διαβάσεις. [σσ. Να έχεις αποστηθίσει τη παρασκευή ποτών, τα ονόματα πορτιέρηδων και τα σημεία ενέδρας για αλκοτέστ.]

Προς τους απανταχού άρρεν φοιτητές:
Βρείτε συμφοιτήτρια που ακολουθεί πλήρως τους ως άνω κανόνες! Αν θέλετε οικογένεια παντρευτείτε το σπασικλάκι τσιράκι της.

Δημόσιο Φορέβα!

Ο λόγος που όταν αραιά και που πατάτε το πόδι σας σε δημόσια υπηρεσία και δε βρίσκεται κανέναν είναι, πιθανώς, η παρακάτω επιγραφή:

Παρακαλούνται οι κύριοι συνάδελφοι που έρχονται λίγο καθυστερημένα το πρωϊ να περπατούν στη δεξιά πλευρά του διαδρόμου για να μη συγκρούονται με τους συναδέλφους που φεύγουν λίγο πιο νωρίς το μεσημέρι.

Καλό χειμώνα!