Μεταφερόμαστε!

Μετά από δύο χρόνια στο blogspot αποφάσισα να την κάνω για WordPress.

Σε 5 δεύτερα θα είστε εκεί...

Γίαρ 2 - Όβερ... 2...

Και πάει και ο δεύτερος χρόνος. Από κόμμεντ κάτι πήγαμε να κάνουμε, αλλά εν τέλει τίποτα. Ή φοβάστε ή δεν είμαι τόσο καλός όσο νομίζω [σσ. Και για να λέμε και του στραβού το δίκιο, 99% φοβάστε...].

Πέρασε ο χρόνος και ήρθαν τεράστιες αλλαγές. Γάμος, παιδιά, ο Κωστάκης ακόμα στην εξουσία και η κοντόχοντρη κυρία εκτός για ακόμα μία φορά (ευτυχώς).

Χρόνια μας πολλά λοιπόν και καλή μας συνέχεια [σσ. Εμένα στο γράψιμο και εσάς στις αντοχές σας.]

Δε Ουάν Χάντρεντθ

Αισίως φτάσαμε τα 100 posts. Μην τα μετρήσετε. Τόσα είναι. Υπάρχει αυτόματος καταμετρητής [σσ. Μαλάκας είμαι να τα μετράω ένα προς ένα;].

Και τι καταλάβαμε; Όχι πολλά. Τα πράγματα έχουν αλλάξει και κατά ένα περίεργο τρόπο παραμένουν τα ίδια όπως και να το δεις. Οι πρωταγωνιστές και οι καταστάσεις αλλάζουν μόνο.

Κοινωνικώς είμαστε στα ίδια χάλια. Σκάνδαλα, ψέμματα, διαφθορά, και ξανά μανά. Το ότι είναι η ΝΔ στην εξουσία δεν μου λέει τίποτα. Το είδαμε και το ΠΑΣΟΚ. Για την ακρίβεια είδαμε και όλες τις παπαριές που λένε όλα τα κόμματα, από την άκρα Δεξιά έως την άκρα αριστερά (αν υπάρχει ακόμα κάτι τέτοιο). Σκατά κι απόσκατα ένας προς έναν. Τους βαρέθηκα τελείως.

Ανακοινώθηκαν καινούργιοι φόροι. Ανακοινώθηκαν καινούργιοι φόροι στους προαναφερθέντες φόρους. Ανακοινώθηκαν και έκτακτες εισφορές για όσους νομίσαν ότι οι φόροι δεν ήταν αρκετοί ή ότι τελείωσε το πακετό. Και ανακοινώνονται και άλλοι φόροι. Γουέιτ εντ σι.

Και πάνω από όλα, για κερασάκι στη τούρτα, διαγράφουν και τα κακουργήματά τους. Τα διαγράφουν! Με ένα παραθυράκι του νόμου! Και θέλουν να γίνει η δίκη κανονικότατα για να τιμωρηθούν οι συνεργάτες τους στο έγκλημα! Και μετά σου λέει ότι οι μαφιόζοι είναι "κακοί άνθρωποι"! Και το πιστεύεις ρε μαλάκα Έλληνα γαμώ το φελέγγι μου! Το πιστεύεις! Και πας στις συγκεντρώσεις τους. Και πας και τους ψηφίζεις. Και πας και αφισοκολλάς [σσ. Και μου χαλάς και τη γαμημένη την αισθητική μου όποτε βγαίνω στο δρόμο...]. Και πας και φυλακή για €100. Και πας και αυτόφωρο επειδή έθιξες έναν από τους μαλάκες που τους στηρίζουν. Και θα πληρώσεις τους φόρους και τις "ταχτοποιήσεις" τους και την κάθε μία παπαριά που θα βγει από τη μ@@@τρυπα που λένε στόμα. Και μαζί μ' εσένα και εγώ. Μαλάκας.

Και μας ρωτάω όλους: Πόσα γαμημένα γκαζάκια χρειάζονται για να το τινάξουμε στον αέρα αυτό το μπουρδέλο στο Σύνταγμα; Μαζί με τους 300 φυσικά. Δεν πρέπει να κάνουμε μισές δουλειές. Το μνημείο για τον "Άγνωστο Στρατιώτη" μας μάρανε. Αν ήξερε τι ψηφίσαμε για Κυβέρνηση θα είχαμε το μνημείο του "Άγνωστου Εφιάλτη" να προσκυνάμε και θα μιλούσαμε μάλλον Γερμανικά ή Αγγλικά.

Βέβαια, υπάρχουν και λιγότερο βίαιες, αλλά πολύ πιο αποτελεσματικές λύσεις. Απλά είναι πιο δύσκολο να επιτευχθούν γιατί χρειάζεται συνεργασία, κάτι που δεν υφίσταται στην (γ)Ελλάδα. Μία λύση είναι να μην πληρώσει κανείς. Ναι, καλά διαβάσατε. Να μην πληρώσει κανείς φόρο. Ούτε ένας. Ούτε ΙΚΑ/ΣΥΚΑ/ΤΣΜΕΔΕ/και το κακό συναπάντημα. Μέχρι να αποδοθεί πραγματική δικαιοσύνη να πάψουμε να τους πληρώνουμε. Γιατί αυτό κάνουμε. Τους πληρώνουμε. Γεμίζουμε τις τσέπες τους. "Τα ταμεία δεν έχουν λεφτά." "Δεν υπάρχουν λεφτά για να δοθούν τα εφάπαξ." "Δεν υπάρχουν γιατροί γιατί δεν πληρώνονται." Γιατί δεν υπάρχουν λεφτά ρε καραμήτρο; Μήπως γιατί όλες οι γαμημένες κυβερνήσεις από την "μετα-πολίτευση" τα έχουν καρπωθεί; Μήπως γιατί ο κάθε ένας από εσάς έχει και από δύο-τρεις οφ-σορ [σσ. Μου μάθατε και το οφ-σορ καραγκιόζηδες.] εταιρείες και κάμποσα ακίνητα [σσ. Διψήφια νούμερα παρακαλώ.]; Μήπως λοιπόν είναι ώρα να τα πουλήσετε και να ξαναγεμίσετε τα ταμεία; Λέμε τώρα. Πριν ζητήσετε λεφτά να δώσετε αυτά που χρωστάτε. Οι παλιοί έλεγαν "Ο Βερεσές πέθανε." και είχαν απόλυτο δίκιο.

Για πείτε μου λοιπόν ρε μάγκες. Αν όλοι οι πολίτες αυτής της ριμαδοχώρας σας έλεγαν "Παλικάρια, να πάτε να γαμηθείτε με τους καινούργιους φόρους." τι θα κάνατε; Φυλακοί όλοι δεν πάνε. Δικαστήριο όλοι πάλι δεν πάνε. Υπάρχει κάπου ο άγραφος νόμος ότι όταν ο λαός [σσ. Και μιλάμε για απόλυτη πλειοψηφία και όχι για το 20% του 47% που σας ψήφισε.] σας πει όχι, σημαίνει ότι κάτι κάνετε λάθος και θα πρέπει να αλλάξει ο νόμος. Είτε σας αρέσει είτε όχι. Και κινδυνεύετε να σας λιντσάρουν κιόλας.

Και έχεις μετά και τους μαλάκες τους "τρομοκράτες". Μα καλά, πόσο ΜΑΛΑΚΕΣ είστε ρε ζώα; Γιατί χτυπάτε αστυνομικούς; Επειδή κάνουν τη δουλειά τους; Γιατί δεν χτυπάτε κανένα μεγαλο-επιχειρηματία; Κανένα πρώην στέλεχος της Siemens; Κανένα πολιτικό πρόσωπο; Και με σωστή προκύρηξη φυσικά:

Ο <συμπληρώστε όνομα> πολιτικός/επιχειρηματίας (α) ΕΚΛΕΨΕ, (β) ΑΠΕΚΡΥΨΕ, (γ) ΔΩΡΟΔΟΚΗΘΗΚΕ, (δ) ... . Για αυτό το λόγο και τον "παρκάραμε".

Έτσι απλά. Ούτε τσιριμονίες, ούτε υπεκφυγές, ούτε παράπλευρα θύματα, ούτε και μαλακο-φιλοσοφίες περασμένων εποχών. Ο κύριος/α παρανόμησε χυδαία κατά του λαού. Τέρμα. Ακραίο. Ναι. Και λοιπόν; Δεν έχουμε φτάσει στα όρια; Αυτό δεν συζητάτε καθημερινά όπου και να είστε; Ούτε δάκρυ δεν θα ρίξω ρε! Πριν ένα μήνα έδωσα €1 στην γιαγιά μπροστά μου στο ταμείο του supermarket για να πάρει το πακέτο μακαρόνια που χρειαζόταν για να ζήσει. Εκεί έχετε φτάσει τον λαό που σας ψηφίζει. Και θα κλάψω για κάποιον από εσάς; Θα βεβηλώσω και το σώμα σας βρε [σσ. Φυσικά και δεν θα το κάνω. Μπορεί να κολλήσω τίποτα βλεδυρό, όπως ατιμία, ψευτιά, ρατσισμό, απανθρωπιά, κτλ.]!

Πάντως, προσωπικά, πιστεύω ότι δεν θα γίνει τίποτα. Είμαστε μαλάκες. Τελεία. Μάλλον θα πρέπει να ξεκινήσουμε από το σπίτι την επανάσταση. Να μάθουν τα παιδιά να διεκδικούν το δίκιο τους. Θα σας φτιάξω εγώ. Γενίτσαρους σας ετοιμάζω λαμόγια! Άντε και στα 1000!

Χούζ γιορ ντάντυ;

Έγινα μπαμπάς! Ή μάλλον καλύτερα να πω χαζομπαμπάς. Το νιώθω στο αίμα μου. Τα επίπεδα χαζομεράσης και ηλιθιόζης ανεβαίνουν επικίνδυνα μέρα με τη μέρα. Και ειδικά σήμερα. Οι μπέμπηδες σαράντησαν!

Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Θα πρέπει να κοιτάνε τα νώτα τους οι μάναχερς τώρα γιατί λογικό δεν είναι τα παιδιά να πάρουν κάτι από τον μπαμπά τους; Λίγο ΕΣΑΜ δεν θα γίνουν; Και μάλιστα, επειδή το σύνολο είναι πάντα περισσότερο από το άθροισμα των μερών [σσ. Παρακαλούνται οι μαθηματικοί να μην χτυπάνε το κεφάλι τους στο τοίχο.], το πιθανότερο είναι να έχουμε εκθετική αύξηση "γραψίματος στα επόμενα χρόνια. Γιατί φυσικά κάτι θα πάρουν και οι φίλοι τους...

Αλλά, άλλο να σας τα λέω και άλλο να τα βλέπετε. Εγώ πάντως έχω χάσει τη μπάλα.Το φόκους μου είναι καθαρά και αμετάκλητα εστιαζμένο στα δύο πιθηκάκια που, ευελπιστώ, θα με πουν μπαμπά μέσα στον επόμενο χρόνο. Και στη Moira φυσικά. Μη βρεθούμε με κανένα τηγάνι στο κεφάλι ξαφνικά!

Και στα δικά σας!

Tempor, Moira, Μπουρμπουλήθρας και Φυσαλίδας.

Λαμπάντα

Όχι, δεν θα μιλήσω ούτε για τον λατινοαμερικάνικο χορό, ούτε θα σας παρουσιάσω γυμνές οπτασίες... ίσως μερικές γυμνές οπτασίες... θα κοιτάξω να πάρω άδεια... ξέφυγα από το θέμα...

Θα μιλήσω για τη διαδικασία αποχώρησης. Ποιός πρέπει να το μάθει και γιατί; Το μόνο σου μέλημα είναι να την κάνεις, αλλά χωρίς να δώσεις σημάδια της αποχώρησης, ειδικά στους προϋσταμένους. Γιατί; Με μία λέξη "εκδίκηση". Γνωρίζοντας ότι θέλεις να φύγεις θα σου δώσουν μία σπρωξιά για να πέσεις. Όπως μου λέει πάντα ο πατέρας μου: Πάτα γερά το πόδι στο επόμενο βήμα πριν σηκώσεις το άλλο.

Τελικά όμως ποιός πρέπει να το μάθει; Ποιός είναι φίλος και ποιός το παίζει φίλος; Εν τέλει ποιόν μπορείς να εμπιστευτείς; Απάντηση δεν υπάρχει. Όσους και να ρωτήσεις θα σου δώσουν και μία ελαφρώς διαφορετική απάντηση, αλλά στο τέλος υπάρχει μία πάρα πολύ διακριτή απάντηση:

Δεν το λες σε κανέναν.

Και είναι λογικό. Αν το μάθει κάποιος παύει να είναι μυστικό και αν πάψει να είναι μυστικό θα το μάθει κάποιος μάναχερ [σσ. Και πάντα το μαθαίνει αυτός που δεν πρέπει.]. Κάθεσαι λοιπόν και χορεύεις λαμπάντα. Από το ένα πόδι στο άλλο κάνεις ακροβατικά / χορευτικά / κινήσεις μπρέικντάνς [σσ. Ναι, υπήρχε και τέτοιος χορός... Τα 80's και τα 90's δεν έβγαλαν μόνο τον Μιχαλάκη και τη Μαντόνα...] για να αποφύγεις το προφανές. Ψέμματα για το που πας και που βρίσκεσαι καθώς τρέχεις για την επόμενη συνέντευξη. Κρυφά email και κλείσιμο της οθόνης κάθε φορά που πλησιάζει κάποιος για να μην δει ότι κοιτάς αγγελίες. Σπασμοδικές κινήσεις και στρες για ένα μεγάλο διάστημα [σσ. Εκτός και αν είσαι ο κωλόφαρδος που βρήκε με τη πρώτη συνέντευξη δουλειά.].

Κατά τη γνώμη μου υπάρχει και άλλη λύση. Ανέφερέ το. Πες το στους συναδέλφους που θεωρείς φίλους. Στα άτομα που πιστεύεις ότι μπορείς να εμπιστευτείς. Χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Τι κερδίζεις από αυτό;

• Πληροφορίες για το τι σκέφτεται ο κόσμος. Κατά πάσα πιθανότητα θα μάθεις ότι δεν είσαι ο μοναδικός τρελός που θέλει να φύγει.
• Απόψεις [σσ. Θα πρέπει να τις σκεφτείς φυσικά και όχι να τις πάρεις σαν ευαγγέλιο...] για το πως να κάνεις τα επόμενα βήματά σου.
• Καταλαβαίνεις ποιός είναι ο φίλος σου. Αν μαθευτεί παρά έξω (πέραν του κύκλου των εμπίστων δηλαδή) ξέρεις ποιός σε "πρόδωσε". Και αυτομάτως απομακρύνεις τον Ιούδα.

Και αν το μάθει ο μάναχερ; Τότε ΕΣΑΜ. Χωρίς κανένα δισταγμό. Το παίζεις και έκπληκτος. "Εγώ; Που κάθομαι και κάνω υπερωρίες για να βγούμε live;" "Εγώ; Που μόλις σήμερα το πρωί σου έστειλα την ανάλυση για το πως να βελτιώσουμε το σύστημα;" "Εγώ; Που είμαι διαθέσιμος οιαδήποτε ώρα στο τηλέφωνο σε περίπτωση προβλήματος; [σσ. Τηλεφωνική πουτάνα με άλλα λόγια, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα...]" Και μετά το γυρνάς και τούμπαλιν. "Μάλλον αυτός που διαδίδει τέτοια ή θέλει να την κάνει και σου αποκρύβει με τέτοιο τρόπο το σκοπό του ή ζηλεύει για την άψογη συνεργασία μας [σσ. Εδώ μπορείς να δανειστείς και ένα κουταλάκι να τον μαζεύεις γιατί μάλλον έχει λιώσει από καύλα.]!"

Εσύ τι κάνεις; Χορεύεις λαμπάντα ή εμπιστεύεσαι τους φίλους σου; Εγώ πάντως πάω να σκάσω τη βόμβα :-)!

"Σόου λονγκ εντ θενκς φορ ολ δε φις!"

Και η "μεγάλη" στιγμή φτάνει για κάθε πικραμένο. Ε, όχι και πικραμένο. Ας πούμε δυσαρεστημένο. Η μεγάλη στιγμή είναι όταν φεύγεις. Όπως και να το κάνουμε με την αποχώρηση, από οπουδήποτε, όλα αλλάζουν και ό,τι και να κάνεις πάντα θα υπάρχει μία πικρία και ανασφάλεια.

Γιατί όμως φεύγεις; Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτείς. Όταν έρχεται η αμφιβολία μόνο αυτό σου ρίχνει παγωμένο νερό στο πρόσωπο και σε ξυπνάει. Γιατί φεύγω;

• Οικονομικό - Βαρέθηκα να κάθομαι να περιμένω το πότε θα κάνω υπερωρία για να μπορέσω να φροντίσω την οικογένειά μου. Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει συνεχώς η ίδια ανασφάλεια. Όχι κύριοι. Το πακέτο σας ΔΕΝ είναι ανταγωνιστικό. Δεν πληρώνεται καλά.
• Ψυχολογικό - Με έχει κουράσει η δουλειά εδώ. Κουράστηκα να κάθομαι να εξηγώ σε μπετόστοκους πως να κάνουν κάποια πράγματα σωστά. Δεν είναι η πρώτη φορά που με κουράζει. Είναι η εκατοστή που με ρωτάνε το ίδιο πράγμα και δεν κρατάνε μία γαμημένη σημείωση. Και στο κάτω κάτω της γραφής υπάρχει και ο γαμημένος ο Γούγλης. Δεν βρίσκει μόνο τσόντες και τα τελευταία βιντεάκια από το "Ράδιο Αρβύλα" και το Λαζόπουλο!
• Κοινωνικό - Από τότε που ήρθα σε αυτή την εταιρεία έχω ξεχάσει τι θα πει κοινωνική ζωή. Μόνο τους τελευταίους μήνες έχω αρχίσει να επικοινωνώ με τον έξω κόσμο και αυτό γιατί τους έχω γραμμένους και φεύγω μία φυσιολογική ώρα. Που μας φέρνει στο:
• Στάσιμο - Εξέλιξη δεν υπάρχει. Αν δεν γίνεις γκόμενα κάποιου σίνιορ μάναχερ και δε λιώσεις τη γλώσσα σου στο γλύψιμο, τότε προκοπή δεν έχεις. Μετά από 2.5 χρόνια με συνολική αύξηση €130 [σσ. Μη το ψάχνετε. Είναι €62 καθαρά. Κατά πολύ πιο κάτω από το πληθωρισμό...] δεν πας μπροστά, παρά μόνο πίσω.
• Βαρετό - Το να κάθεσαι να κάνεις μπαλώματα σε κεφαλοτύρι [σσ. Το γεμάτο τρύπες φυσικά.] είναι ελαφρώς μη αποκοδομητικό. Και για όποιον μάναχερ διαβάζει: κεφαλοτύρι = κώδικας, μπάλωμα = "ατυχής προσπάθεια νεοσύλλεκτου προγραμματιστή να διορθώσει μεγαλομαλακία προηγούμενο μπαλώματος από "εξπέρ" σίνιορ-προγραμματιστή/συνάδελφό του".
• Ανθυγιεινό - Κατεστραμένοι καρποί από το πολύ γράψιμο [σσ. Και καλά. Κυρίως από τσατ είναι, αλλά με ποιανού το μέρος είστε; Μουλοχτοί!]. Τύφλωση από τις ώρες στον υπολογιστή [σσ. Το Halo δεν μετράει...]. Σκατοπρόγραμμα σίτησης. Προβλήματα μέσης. Θέλετε και άλλα;
• Καλλιτεχνικό - Με τις τόσες άναρθρες κραυγές προς απάντηση ερώτησης/μαλακίας, κατέστρεψα το ταλέντο μου και έχασα την ευκαιρία για τη Λυρική. "I could have gone for the title...".
• Οικογενειακό - Είμαι σε μία φάση της ζωής μου που πρέπει να είμαι με την οικογένειά μου περισσότερο από ποτέ και να τους διασφαλίζω μία καλύτερη ζωή. Ώρες να μου δώσετε δεν έχετε και τις υποσχέσεις και τις προαγωγές δεν τις δέχονται στο σουπερμάρκετ.

Όπως είπε και ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος κάποτε στο ΜπιΜπιΣί: Σόου λονγκ εντ θενκς φορ ολ δε φις!

Ταπηροκρανίωση

Ένας πρώην μάναχερ και νυν καλός φίλος [σσ. Ναι. Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν το κανόνα.] μου είπε ότι τα έχω πάρει στο κρανίο με κάποιον στη δουλειά.

Ναι. Είναι αλήθεια. Τα έχω πάρει με κάποιον στη δουλειά. Ή καλύτερα, τα έχω πάρει με αρκετούς στη δουλειά και ο καραγκιό... εεε... κακομοίρης είναι που την πληρώνει. Όχι ότι έχει καθαρή τη φωλιά του, αλλά κουβέντα να γίνεται.

Τα έχω πάρει στο κρανίο με τους ημιμαθείς. Τόσο θράσος έχεις ρε παλικάρι και νομίζεις ότι είσαι ο ένας και μοναδικός και έχεις πάντα δίκιο; Γιατί; Επειδή άνοιξες μία φορά το ντοκουμεντάριουμ της Ιάβας; Ή μήπως ξέρεις να προφέρεις τα ντισάιν πάττερνς; Για τουμπεκί [σσ. Χοντροκομμένο για αρχή και βλέπουμε...] και καθάρισε τα αυτιά σου. Μπορείς να γίνεις και άνθρωπος. Πού ξέρεις;

Τα έχω πάρει στο κρανίο με τους βλακέντιους, νεο-μάναχερς [σσ. Τους ξέρετε. Είναι αυτά τα σχολιαρόπαιδα που επειδή είναι 3-4 χρόνια στην ίδια μεγαλοεταιρεία τους δίνουν τίτλο.] που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν ξυρισμένη γάμπα από πόδι καρέκλας. Η γλώσσα έχει πιαστεί με συρραπτικό στο μπακ-ό(ρι)φις του πελάτη. Ρε πελατάκο, μεγαλοεταιρεία διεθνούς φήμης είσαι. Πάτα πόδι ρε λούγκρα λιγάκι. Πάτα το ρε. Για την (γ)Ελλάδα ρε γαμώτο.

Τα έχω πάρει με τους αιθεροβάμονες και αιθεροβατούμενους κλειδοκράτωρες του Έιτς-Αρ. Παλουκάρι, πότε θα καταλάβεις ότι €1400 δεν είναι μισθός για κάποιον που λιώνει με 16-ωρα και 18-ωρα στο γραφείο; Πότε θα καταλάβεις ότι "Όχι, το πακέτο σας δεν είναι ανταγωνιστικό."; Πότε θα καταλάβεις ότι και η κουτσή Ηλέκτρα [σσ. Η Μαρία το πάτησε...] παίρνει περισσότερα; Οι καθαρίστριες στον (π)ΟΤΕ, ρε μαλάκα, παίρνουν πιο πολλά από τους "συμβούλους" σου και εσύ μιλάς ακόμα για "ανταγωνιστικό πακέτο" και "πρεστίζ";

Τα έχω πάρει με τους μίζερους συναδέλφους που έχουν χαθεί μέσα στον οχετό που δημιούργησαν οι ίδιοι και δεν έχουν καμία αξιοπρέπεια πια. Ξύπνα ρε ζώον. Ξύπνα. Μέσα σε ένα χρόνο δουλεύεις 2.5 χρόνια ενός Ευρωπαίου [σσ. 5.3 ενός του δημοσίου.] και δεν παίρνεις καν τα τρία σου. Να τα βράσω και τα μαστέρια σου και τα διδακτορικά σου και τις εργασίες σου και όλα. Είσαι το πρότυπο του σκλάβου της γαλέρας. Απλά τα δεσμά σου είναι στο εγκέφαλο. Φοβάσαι. Φοβάσαι να πεις τη γνώμη σου. Φοβάσαι να γίνεις οντότητα.

Τα έχω πάρει και με εμένα. Κάθομαι και τους βλέπω και δεν τους αρχίζω στη σφαλιάρα. Απαγορεύεται πια. Γαμώτο. Πότε το έχασα αυτό το δικαίωμα; Κάπου μεταξύ της πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της Αναγέννησης νομίζω. Πρέπει να το κοιτάξω λιγάκι.

Το πλοίο δε βυθίζεται, αλλά προσωπικά βουλιάζεται μια χαρά. Εκτός από τους φελλούς... Αυτοί επιπλέουν ό,τι και να γίνει.

Τι θέλεις; Ξέρεις;

Κάνεις, στον άμεσα υπεύθυνο και δημιουργό της προηγούμενης έκδοσης, την εξής απλή ερώτηση:

Τι προϋποθέσεις πρέπει να πληρούν τα δεδομένα που θέλεις;

και περιμένεις μία απάντηση του στυλ:

Τις Α, Β, Γ, και Δ.

Εμ δε! Τσα!! Την πάτησες. Είσαι βαθιά νυχτωμένος αν νομίζεις ότι το επίπεδο επικοινωνίας είναι άνω του γρυλίσματος και (στην πολύ εξτρίμ περίπτωση) νιαουρίσματος. Η συνήθης αντιμετώπιση είναι μισόλογα, υπεκφυγές και γενικότητες. Μόνο και μόνο για να καλύψουμε τον κώλο μας και αυτό με πευκοβελόνα...

Έχουμε τις παρακάτω πιθανές εξηγήσεις:

1. Το παρατσούκλι σου είναι "10-secs". Τόση διάρκεια έχει η προσωρινή μνήμη σου. Δικαιολογημένος, αλλά, φυσικά, αυτό δε σε γλυτώνει από το γεγονός ότι δεν έχεις κρατήσει ούτε μία σημείωση για κάτι τόσο σοβαρό.
2. Είσαι ανίκανος. Αν δε μπορείς να περιγράψεις [σσ. Ακόμα και μία έκθεση ιδεών θα γίνει δεκτή...] αυτό που έφτιαξες πώς να το εξηγήσω; Αλήθεια, εσύ έγραψες τον κώδικα ή απλά καρπώθηκες τη δουλειά κάποιου άλλου;
3. Έχεις παντελής έλλειψη επικοινωνίας. Η ικανότητά σου να χρησιμοποιείς φράσεις περιορίζεται στις εξής: "Ναι", "Πιθανότατα", "Θα το φτιάξω", "Έχετε δίκιο". Φυσικά το βιογραφικό σου γράφει παπάδες κι ευαγγέλια, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
4. Είσαι καραγκιόζης και ενώ γνωρίζεις και ξέρεις να απαντήσεις δεν το κάνεις. Παλικάρι, αν νομίζεις ότι κρεμόμαστε από τ' αρχίδια σου κόψ' τα να πέσουμε.

Σε όλες τις περιπτώσεις θα σε δώσω. Κανονικότατα, ψυχρά και ασάλιωτα. Γιατί; Γιατί δεν αξίζεις να έχεις τη θέση στην οποία βρίσκεσαι και γιατί μου το παίζεις μεγάλος και τρανός.

Ξέρω. Ξέρω. Δεν πρέπει να κάνω εχθρούς. Και σας ρωτώ. Κάνοντας το μαλάκα και τον καλό πάω μπροστά; Όχι. Το αντίθετο μάλιστα. Με περνάνε οι φελλοί γιατί αυτό είναι το προτέρημα του φελλού. Επιπλέει και φαίνεται. Δεν είναι βουτηγμένος στα σκατά να βγάζει τη δουλειά. Και θα μου την φέρει με τη πρώτη ευκαιρία ούτως ή άλλως. Ε. Θα τον δώσω εγώ πρώτος. Κανονικά και με το νόμο. Και θα κοιτάξω να κάνω τόσο καλά τη δουλειά μου που να μην του δώσω κανένα πάτημα. Και ακόμα και λάθος να γίνει θα φροντίσω να φανεί αυτός ως υπαίτιος. Έτσι. Για τον χαβαλέ.

Κανένας φελλός να συνεργαστούμε; Μην ανησυχείς. Θα σε φτιάξω... ;-)

Τα του Καίσαρα...

"FYI this should have finished today."

Ναι, ωρέ παλικάρι. Το γνωρίζω αυτό. Και; Θέλεις να μου πεις κάτι; Ο υπεύθυνος για αυτό [σσ. Όπου "αυτό" βάλτε ό,τι γουστάρετε, από δημιουργία αρχείου txt με περιεχόμενο "Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν", έως τα σχέδια του επόμενου διαστημικού λεωφορείου της NASA.] την έκανε νωρίς και καθώς είναι ο μόνος που μπορεί να βοηθήσει και (άκρως σημαντικό κι ας το ξεχνάμε) είναι και ο μοναδικός (!!!) (αν)υπεύθυνος για "αυτό", εμένα γιατί θα πρέπει να με νοιάξει;

Χαρακτηριστική φάση ΕΣΑΜ, αλλά που να το καταλάβεις; "Τα του Καίσαρα τω Καίσαρι" που είπε κάποτε κάποιος [σσ. Το παλικάρι δεν είχε καλή κατάληξη. Κάτι ακροδεξιά στοιχεία της τότε Εκκλησίας το σταυρώσανε...], αλλά το έχουμε ξεχάσει εντελώς. Λογικό βέβαια αφού η ορατότητά μας δεν φτάνει καν την άκρη της μύτης μας.

Από την άλλη πρέπει να τα παίρνεις τα πράγματα πολύ light. Δεν χρειάζεται να πας από εγκεφαλικό όταν δεν τον νοιάζει τον άλλο. Κάνεις τη δουλειά σου (ως εκεί που μπορείς). Άντε να κάνεις και ένα βήμα παρακάτω. Άντε να τον ρωτήσεις και εντελώς φιλικά να σου στείλει επιτέλους αυτά που θα έπρεπε να έχει στείλει από το Πάσχα [σσ. Του 08' φυσικά...]. Αλλά ως εκεί. Εφόσον ο ίδιος αδιαφορεί στα παλιά σου τα παπούτσια. Και για κερασάκι στη τούρτα του στέλνεις και ένα ιμέιλ με σισί τον μάναχερ και παρακολουθείς τον ιδρώτα του.

Αν φυσικά ο αντίπαλος είναι καλό λαμόγιο θα σου απαντήσει ότι σου έχει δώσει ό,τι χρειάζεσαι. Μέγα λάθος (του). Πρέπει να έχεις έτοιμο το ιμέιλ που θα τον δίνει κανονικότατα με στοιχεία. Θα πρέπει να είναι προκλητικά γραμμένο, αλλά όχι επιθετικό. Λίγος κυνισμός δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Για έξτρα καζούρα επισυνάπτεις και τα προηγούμενα ιμέιλ που του έχεις στείλει [σσ. Φυσικά με ημερομηνίες!] επισημαίνοντας φυσικά ότι δεν έχει απαντήσει!

Κακία, ε; Ευτυχώς που υπάρχει και άφεση αμαρτιών, οπότε ΕΣΑΜ... ;-)

Ποιοτικός, Ελληνικός, Έμμετρος Λόγος

Αφιερωμένο σε όλους τους "σοφιστικέ νεο-Έλληνες":

Μετά από τις προτροπές
κάποιων που με διαβάζουν
λέω ας αφήσω τις ντροπές
κι ας κάνω ό,τι προστάζουν

έκατσα κι έγραψα λοιπόν
μια παπαριά επιτέλους
δεν έχει μέτρο ιαμβικόν
ούτε μιλά για αγγέλλους

μικρούλια λιανοτράγουδα
σαν τίτλο του έχω δώσει
γιατί τα παρατράγουδα
το χαν κατοχυρώσει

σχολιάστε με ανηλεώς
βρίστε με αναλόγως
δεν είναι πάντα ποιοτικός
ο έμμετρος ο λόγος…)

Τρία πουλάκια κάθονται
και το ένα κλάνει αβέρτα…
το βράδυ όπως στριφογυρνάς
μου παίρνεις την κουβέρτα

…στα σύρματα γνωρίστηκαν
τα δύο από τα τρία…
με ξεσκεπάζεις συνεχώς
και θα με φαν τα κρύα

…κι αμέσως αγαπήθηκαν
στο κοίταγμα το πρώτο…
κρυώνουνε τα πόδια μου
σου λέω ρε γαμώτο

…στα πρώτα τιτιβίσματα
στο φύσημα του μπάτη…
γαμώ την τρέλα μου γαμώ
ξεσκέπαστη κι η πλάτη;

…φούντωσε στις καρδούλες τους
ο Έρως φλογοβόλος…
ρε συ τραβήξου προς τα δω
μου πάγωσε ο κώλος

…και πέρασε η ζωούλα τους
από έρωτα γεμάτη…
γιατί γυρνάς συνέχεια
καρφιά έχει το κρεβάτι;

Σαν τα πουλάκια αγάπη μου
έτσι κι εμείς τα δύο
εσύ ψοφάς από έρωτα
κι εγώ από το κρύο

INTERLUDE: Παροιμίες

1. ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗ ΜΥΓΑ.. ΝΑ ΤΗ ΦΕΡΕΙ ΠΙΣΩ!
2. Η ΜΙΚΡΟΣ ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΝΤΡΕΨΟΥ.. Η ΣΤΡΑΒΑ ΑΡΜΕΝΙΖΟΥΜΕ!
3. ΟΠΟΥ ΑΚΟΥΣ ΠΟΛΛΑ ΚΕΡΑΣΙΑ.. ΕΙΝΑΙ Η ΛΑΪΚΗ!
4. ΣΤΟΥ KUNG FU ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ.. ΑΝ ΣΕ ΠΑΙΡΝΕΙ ΒΡΟΝΤΑ!
5. ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ.. ΞΕΡΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ!
6. ΤΩΝ ΦΡΟΝΙΜΩΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.. ΠΡΙΝ ΠΕΙΝΑΣΟΥΝ ΔΕΝ ΠΕΙΝΟΥΣΑΝ!
7. ΚΑΛΛΙΟ ΓΑΪΔΟΥΡΟΔΕΡΝΕ.. ΠΑΡΑ ΓΑΪΔΟΥΡΟΓ@Μ@ΓΕ!
8. ΚΑΛΛΙΟ ΠΕΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ.. ΠΑΡΑ ΔΕΚΑ ΣΤΟ ΠΑΡΤΕΡΙ!
9. ΧΕΣΕ ΨΗΛΑ ΚΙ ΑΓΝΑΝΤΕΥΕ.. ΚΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΣΚΥΨΕ ΦΑΤΑ!
10. Η ΣΤΡΑΒΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΑΛΟΣ.. Η ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΕΨΟΥ!
11. ΌΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΡΙΟ.. ΜΗΝ Τ' ΑΦΗΝΕΙΣ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ!
12. ΟΤΑΝ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΟΙ ΔΙΠΛΑΝΟΙ ΑΛΑΛΑΖΟΥΝ.. ΠΗΔΑΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΚΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΗΣΥΧΑΖΟΥΝ!
13. ΟΣΑ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ.. ΤΑ ΦΤΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΛΑ!
14. ΕΙΣ ΟΙΩΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΣ ΑΜΥΝΕΣΘΑΙ.. ΠΕΡΙ ΠΑΡΤΗΣ!
15. ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ.. ΠΑΡΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ!
16. ΟΠΟΙΟΣ ΒΙΑΖΕΤΑΙ.. ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΤΗ ΜΠΑΝΑΝΟΦΛΟΥΔΑ!
17. ΜΙΑ ΤΟΥ ΚΛΕΦΤΗ, ΔΥΟ ΤΟΥ ΚΛΕΦΤΗ, ΤΡΕΙΣ ΤΟΥ ΚΛΕΦΤΗ, ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΟΥ ΚΛΕΦΤΗ, 5.., 6.., 7.., !
18. Ο ΠΑΠΑΣ Ο ΠΑΧΥΣ ΕΦΑΓΕ.. ΤΗ ΠΑΠΑΔΙΑ!
19. ΕΛΑ ΠΑΠΠΟΥ ΜΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΔΕΙΞΩ.. ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ!
20. ΤΡΕΙΣ ΣΤΟ ΛΑΔΙ, ΤΡΕΙΣ ΣΤΟ ΞΥΔΙ.. ΤΡΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΣΑΚΩΣΑΜΕ!
21. Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟΝ ΚΛΕΦΤΗ.. ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟ!
22. ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΤΑ ΠΟΛΛΑ.. ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ!
23. ΜΕ ΟΠΟΙΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΚΑΘΗΣΕΙΣ.. ΠΑΛΙ ΒΑΘΜΟ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ!
24. Η ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ.. ΑΠΟ ΤΗ ΜΥΤΗ ΠΙΑΝΕΤΑΙ!
25. ΤΡΑΒΗΞΑ ΤΗ ΖΩΗ ΑΠ'ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ.. ΚΑΙ ΦΟΡΑΓΕ ΠΕΡΟΥΚΑ!
26. ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΠΝΙΓΜΕΝΟΥ.. ΔΕ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΝΕΡΟ!
27. ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΡΧΟΜΑΙ.. ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΦΗ ΚΑΝΕΝΑΣ!
28. ΟΠΟΥ ΑΚΟΥΣ ΠΟΛΛΑ ΚΟΚΚΟΡΙΑ.. ΚΡΑΤΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟ ΚΑΛΑΘΙ!
29. ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΚΙ ΑΠΟ ΤΡΕΛΟ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ.. Μ@Λ@ΚΙΕΣ!
30. ΤΟΝ ΑΡΑΠΗ ΚΙ ΑΝ ΤΟΝ ΠΛΕΝΕΙΣ.. ΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟ ΣΟΥ ΧΑΛΑΣ!
31. ΚΥΛΗΣΕ Ο ΤΕΝΤΖΕΡΗΣ ΚΑΙ.. ΜΟΥ ΠΕΣΕ ΣΤΟ ΠΟΔΙ!
32. ΜΑΘΕ ΤΗΝ "ΤΕΧΝΗ" ΚΙ ΑΣΤΗΝΕ.. ΚΙ ΑΜΑ Κ@ΥΛΩΣΕΙΣ ΠΙΑΣΤΗΝΕ!
33. ΟΠΟΙΟΣ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΠΕΡΠΑΤΕΙ.. ΛΑΣΠΕΣ ΚΑΙ ΣΚΑΤΑ ΠΑΤΕΙ!

Το Σούπερ-Ίγκο (ΣΙ) και ο Κώδικας

Τι σχέση έχουν αυτά τα δύο; Βιαστικέ... Περίμενε να σου εξηγήσω και με ρωτάς μετά!

Το ΣΙ, για όσους δεν γνωρίζουν [σσ. Και εγώ τώρα το διάβασα: Id, ego and super-ego.] είναι το κομμάτι του ψυχισμού μας που μας ωθεί να φερόμαστε με τον κοινωνικώς αποδεκτό τρόπο, να ακολουθούμε τους κανόνες σωστού και λάθους και γενικά να μην το παίζουμε επαναστάτες. Όλα ωραία και καλά με μία ποταπή λεπτομέρεια. Αν το εκάστοτε κοινωνικό σύνολο είναι σκατά; Αν το σωστό και το λάθος είναι άνω κάτω;

Τότε κυρίες και κύριοι [σσ. Λέμε τώρα...] τον μπούλο!

Και ερχόμαστε στον Κώδικα. Ο Κώδικας είναι ιερό πράγμα. Ο Κώδικας του ΣΙ όμως είναι θεϊκός. Δεν αλλάζει με τίποτα. Θα προτιμηθεί να φύγουν 200 προγραμματιστές παρά να αλλάξει. Γιατί έχει γίνει θεσμός. Μπορεί να είναι όλα τα λάθη του κόσμου μαζεμένα σε ένα σημείο, αλλά είναι ο Κώδικας και δεν αλλάζει. Κάτι σαν τις Δέκα Εντολές ένα πράγμα. Βέρσιον 2 όμως...

Δυστυχώς το ΣΙ του (ανίδεου) προγραμματιστή είναι μεγαλύτερο από το ηλιακό μας σύστημα. Και όταν τροφοδοτείται από την κοινωνία [σσ. Στη συγκεκριμένη περίπτωση φυσικά και εννοούμε τους συναδέλφους του. Για μία φορά δεν θα ρίξουμε το φταίξιμο στη κυβέρνηση. Οριακά όμως...] τότε φθάνουμε σε μαλάκυνση απείρου κάλλους, διότι θέλει να αρέσει. Και για να το κάνει αυτό συνεχίζει τις μαλακίες του προηγούμενου (για να μην πουν κάτι οι παρατρεχάμενοι). Και καταλήγουμε φυσικά σε μία κατάσταση που ο κώδικας δεν μετριέται σε γραμμές, λειτουργίες, ή, έστω, κλάσεις, αλλά σε κιλά.

Προσφάτως μάλιστα έμαθα και την ορολογία "κουτάλα". Είναι όταν βάζεις μία ρήτρα και όποιον πάρει ο χάρος. Αντί να την συγκεκριμενοποιήσεις και να κάνεις τη δουλειά σου, την κάνεις όσα-αρπάξει-ο-κώλος-μας και μετά τρέχεις.

Προγραμματιστής 1 - Γιατί χάσαμε τόσα ονόματα από τη βάση;
Προγραμματιστής 2 - Άλλαξες κάτι;
Π1 - Καθόλου!! Εγώ μόνο εκεί [σσ. Βλέπε "υπερπέραν"...] έκανα μία αλλαγή. Ένα update κάνω σε όποιο λογαριασμό έχει για πρώτο όνομα "Γιώργος". Δε νομίζω να επιρρεάζει τίποτε άλλο...

Είναι εύλογη λοιπόν η ερώτηση: "Τον βαράς μέχρι να συνέλθει;".

Πιστεύω στον διάλογο... όταν η ωμή βία δεν καταλήγει πουθενά.

Φυλακή vs. Δουλειά

1. Περνάς τον περισσότερο χρόνο σου σε ένα κελί 3 Χ 4.

1. Περνάς τον περισσότερο χρόνο σου σε ένα γραφείο με διαχωριστικό 2 Χ 3

2. Σου παρέχουν τρία γεύματα την ημέρα.

2. Κάνεις διάλειμμα μόνο για ένα γεύμα, που το πληρώνεις εσύ.

3. Μειώνεις το χρόνο παραμονής σου με καλή συμπεριφορά.

3. Φορτώνεσαι περισσότερη δουλειά αν δείξεις καλή διαγωγή.

4. Ο φύλακας κλειδώνει και ξεκλειδώνει όλες τις πόρτες για σένα.

4. Πρέπει να κουβαλάς πάνω σου κλειδιά για να ανοίγεις τις πόρτες.

5. Μπορείς να βλέπεις τηλεόραση και να παίζεις ηλεκτρονικά.

5. Σε απολύουν αν βλέπεις τηλεόραση και παίζεις ηλεκτρονικά.

6. Έχεις τη δική σου τουαλέτα.

6. Τη μοιράζεσαι με κάτι ηλίθιους που κατουράνε το καπάκι.

7. Επιτρέπουν στους φίλους και συγγενείς σου να σε επισκεφθούν.

7. Δεν μπορείς ούτε στο τηλέφωνο να μιλήσεις με τους δικούς σου.

8. Οι φορολογούμενοι πληρώνουν όλα τα έξοδα για σένα.

8. Πρέπει να πληρώνεις όλα τα έξοδα για να πας στο γραφείο και ύστερα
σου κρατούν από το μισθό σου φόρους για τους φυλακισμένους.

9. Πρέπει να αντιμετωπίσεις σαδιστές δεσμοφύλακες.

9. Τους ονομάζουν "διευθυντές"

Σου εύχομαι μία όμορφη μέρα στο γραφείο. Εγώ πάω φυλακή!

Μπύρα - Χοληστερίνη σημειώσατε 1

Τι ποιο υγειινό από το να πας να πιεις μια μπυρίτσα [σσ. Καλά ντε! 3+ ήταν...] με έναν φίλο; Λουκανικάκια, τηγανιτές με φλούδα πατάτες, τυριά [σσ. Όχι Dirollo φυσικά. Κίτρινο τυρί με όλα του τα λιπαρά.] και ψωμάκια.

Θα μου πείτε βέβαια ότι αυτά είναι μία βόμβα χοληστερίνης. Ναι. Δεν λέω. Και λοιπόν; Έχετε σκεφτεί από τη στιγμή που γονιμοποιείται το ωάριο τι μπαίνει στον οργανισμό σας; Πριν ακόμα γεννηθείτε έχετε αναπνεύσει καυσαέριο. Πριν ακόμα καταλάβει η μητέρα σας ότι είναι έγκυος εσείς έχετε πάρει ήδη την τοξική σας δόση. Και ξέρετε κάτι; Δεν σταματάτε ποτέ. Μέχρι να χάσετε το κανονάκι και να ρίξετε το επόμενο κέρμα.

Οπότε, λίγη χοληστερίνη δεν κάνει κακό. Αντιθέτως, υπό τις κατάλληλες συνθήκες είναι απελευθερωτική, διότι αυξάνεται ενώ είσαι με καλή παρέα. Επειδή εκείνη τη στιγμή φροντίζεις για την ψυχική σου ηρεμία. Δεν χρειάζεσαι τον ψυχολόγο. Ανοίγεις την καρδιά σου σε κάποιον που σε ξέρει και σε καταλαβαίνει.

Το έχουμε ξεχάσει αυτό. Μια δυο μπυρίτσες [σσ. Εντάξει... 3+...] με καλή παρέα τον ψυχολόγο κάνουν πέρα! Και για την χοληστερίνη μην ανησυχείτε. Πάρτε Becel-Proactiv. Θα σας την μειώσει κατευθείαν! Τι; Δε με πιστεύετε; Μα... αφού το λέει και η διαφήμιση!!! Ούτε αυτούς τους πιστεύετε;;;

Twins, Basil! Twins!!

Διακόπτουμε το πρόγραμμά μας για μία σημαντική ανακοίνωση:

Ο Ε.Σ.Α.Μ. και η Moira αναμένουν διαδόχους.

Ναι. Διαδόχους. Πληθυντικός. Δύο.

Και μάλιστα αγόρια.

Δύο Ε.Σ.Α.Μ. στα σπάργανα.

Νέα, βελτιωμένα μοντέλα.

Μάναχερς του κόσμου ενωθείτε όσο είναι καιρός. Οι μέρες σας είναι μετρημένες!!!

Ο Ένα - Τι μαλακία να κάνουμε στον μπαμπά σήμερα;

Ο Δύο - Τι να σου πω. Δε διαβάζουμε το blog του να πάρουμε καμιά ιδέα από τα καμώματά του προς τους μάναχέρς του;

Πρότζεκτ (π)ΟΤΕ!

Τελικά πως τα πάει, πως τα φέρνει η μοίρα, να 'μαι κι εγώ στον πολυαγαπημένο ανά την Ελλάδα (π)ΟΤΕ. Ο μεγαλύτερος πελάτης στη χώρα μας και παράλληλα η μεγαλύτερη απογοήτευση. Και όποιος δεν έχει παράπονα από αυτόν ας σηκώσει το πόδι [σσ. Τα χέρια είναι σε φάση κεραίας για καλύτερο σήμα...].

Τώρα βέβαια άλλαξα γνώμη. Από μέσα είναι ακόμα χειρότερα. Μόνο το κόκκινο φανάρι λείπει απ' έξω και αυτό είναι θέμα χρόνου. Για τι να πρωτομιλήσω; Έχω δει μπουρδέλα και μπουρδέλα, αλλά αυτό εδώ τα πατάει όλα. Η Φυλής μπροστά στον "δημόσιο πάροχο" μοιάζει με παιδικό σταθμό.

Ο "εργαζόμενοι" εδώ είναι παντού και πουθενά. Θα τους βρεις στις καφετέριες (μία ανά όροφο φυσικά) και στο εστιατόριο. Στις γειτονικές τράπεζες και μαγαζιά. Στο γραφείο τους όχι βέβαια. Εκεί μόνο κάτι αράχνες, αλλά και αυτές με νοοτροπία δημόσιου υπάλληλου.

Αλλά και εμείς νομίζετε καλύτερα; Η κατάσταση είναι μια από τα ίδια. Κώδικας σπαγγέτι, αναλυτές που μόλις βγήκαν από το πτυχίο τους περιδιαβαίνουν μέσα στο περιβάλλον παραγωγής. Βαπτισμένοι έξπερτς κρατάνε στα χέρια τους την ομαλή λειτουργία του επικοινωνιακού δικτύου της χώρας.

Και τις προάλλες κάποιος [σσ. Μα το Θεό, όχι εγώ... ;-)] διέγραψε τη πληροφορία για το ποια σταθερά είναι απόρρητα!! Γιούπι!!

Βέβαια, δε πρέπει να παραλείψω να αναφέρω ότι εδώ πέρα υπάρχουν περισσότερα φέουδα από ότι υπάρχουν άτομα. Ο καθένας το μακρύ και το κοντό του, και με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι συντριπτική πλειοψηφία είναι για πολλές σφαλλλλλιάρες [σσ. Αριθμός "λ" ανάλογος της δύναμης κρούσης της παλάμης στο μάγουλο.]. Σου συμπεριφέρονται λες και είναι οι πρώτοι του χωριού. Παλικάρια, είμαστε στη πόλη! Και εδώ πέφτουν ανάποδες πριν το καταλάβεις.

Πάρτε λοιπόν κανά τηλέφωνο όσο προλαβαίνετε. Ποιός ξέρει. Μπορεί αύριο να σβηστούν πιο σημαντικά πράγματα ;-).

Πορείες πάπαλα;

Τι γίνετε ρε παιδιά; Πάνε οι πορείες; Πυροβόλησαν έναν 22-χρονο προχτές με Καλάσνικωφ. Το παλικάρι είναι στην εντατική. Κανείς δε νοιάζεται; Το παλικάρι μόλις το Νοέμβριο βγήκε από το ΑΕΙ που σπούδαζε με το πτυχίο του. Έπαιρνε €800 μισθό. Κανείς να κατέβει στους δρόμους; Οι μαθητές κάθονται; Οι αναρχικοί; Τους τέλειωσαν τα γκαζάκια μήπως και οι σιδερολοστοί; Οι δημοσιογράφοι να γράψουν μερικούς διθυράμβους;

Α ξέχασα. Το παλικάρι είναι "μπάτσος"...

Και εκεί βρίσκουμε απάντηση στην ερώτηση: "Πόσο δημοκρατικοί είναι οι Έλληνες;"! Τι; Δεν τη καταλάβατε ακόμα την απάντηση; Χμμ... Περίεργο... Ένιγουέι. Αυτή είναι η απάντηση:

Σκατά κι απόσκατα είναι...

Μια χώρα υποκριτών καταντήσαμε. Το μόνο σωστό που άκουσα αυτές τις μέρες ήταν από τον Καρατζαφέρη [σσ. Ασχέτως αν τον πάω ή όχι, αν θα τον ψηφίσω ή όχι. Ο οποιοσδήποτε μπορεί κάποια στιγμή να πει κάτι σωστό.]. Ο άνθρωπος ρώτησε σε συνέντευξη τύπου: "Θα κατέβει άραγε κανείς να κάνει πορεία για αυτό το παλικάρι;".

Για αυτό λοιπόν, προς όλους τους ακτιβιστές, επικριτές, δημοσιογράφους, ταραχοποιούς, κατίνες, πολιτικούς, και λοιπούς καραγκιόζηδες: Άντε γαμηθείτε με τις υποκρισίες σας. Στην επόμενη πορεία σας να προσέχετε μία μαύρη XXX. Δεν θα πατήσω φρένο...