Κυριακή 26 Ιουλίου 2009

Γίαρ 2 - Όβερ... 2...

Και πάει και ο δεύτερος χρόνος. Από κόμμεντ κάτι πήγαμε να κάνουμε, αλλά εν τέλει τίποτα. Ή φοβάστε ή δεν είμαι τόσο καλός όσο νομίζω [σσ. Και για να λέμε και του στραβού το δίκιο, 99% φοβάστε...].


Πέρασε ο χρόνος και ήρθαν τεράστιες αλλαγές. Γάμος, παιδιά, ο Κωστάκης ακόμα στην εξουσία και η κοντόχοντρη κυρία εκτός για ακόμα μία φορά (ευτυχώς).

Χρόνια μας πολλά λοιπόν και καλή μας συνέχεια [σσ. Εμένα στο γράψιμο και εσάς στις αντοχές σας.]

Σάββατο 25 Ιουλίου 2009

Δε Ουάν Χάντρεντθ

Αισίως φτάσαμε τα 100 posts. Μην τα μετρήσετε. Τόσα είναι. Υπάρχει αυτόματος καταμετρητής [σσ. Μαλάκας είμαι να τα μετράω ένα προς ένα;].

Και τι καταλάβαμε; Όχι πολλά. Τα πράγματα έχουν αλλάξει και κατά ένα περίεργο τρόπο παραμένουν τα ίδια όπως και να το δεις. Οι πρωταγωνιστές και οι καταστάσεις αλλάζουν μόνο.

Κοινωνικώς είμαστε στα ίδια χάλια. Σκάνδαλα, ψέμματα, διαφθορά, και ξανά μανά. Το ότι είναι η ΝΔ στην εξουσία δεν μου λέει τίποτα. Το είδαμε και το ΠΑΣΟΚ. Για την ακρίβεια είδαμε και όλες τις παπαριές που λένε όλα τα κόμματα, από την άκρα Δεξιά έως την άκρα αριστερά (αν υπάρχει ακόμα κάτι τέτοιο). Σκατά κι απόσκατα ένας προς έναν. Τους βαρέθηκα τελείως.

Ανακοινώθηκαν καινούργιοι φόροι. Ανακοινώθηκαν καινούργιοι φόροι στους προαναφερθέντες φόρους. Ανακοινώθηκαν και έκτακτες εισφορές για όσους νομίσαν ότι οι φόροι δεν ήταν αρκετοί ή ότι τελείωσε το πακετό. Και ανακοινώνονται και άλλοι φόροι. Γουέιτ εντ σι.

Και πάνω από όλα, για κερασάκι στη τούρτα, διαγράφουν και τα κακουργήματά τους. Τα διαγράφουν! Με ένα παραθυράκι του νόμου! Και θέλουν να γίνει η δίκη κανονικότατα για να τιμωρηθούν οι συνεργάτες τους στο έγκλημα! Και μετά σου λέει ότι οι μαφιόζοι είναι "κακοί άνθρωποι"! Και το πιστεύεις ρε μαλάκα Έλληνα γαμώ το φελέγγι μου! Το πιστεύεις! Και πας στις συγκεντρώσεις τους. Και πας και τους ψηφίζεις. Και πας και αφισοκολλάς [σσ. Και μου χαλάς και τη γαμημένη την αισθητική μου όποτε βγαίνω στο δρόμο...]. Και πας και φυλακή για €100. Και πας και αυτόφωρο επειδή έθιξες έναν από τους μαλάκες που τους στηρίζουν. Και θα πληρώσεις τους φόρους και τις "ταχτοποιήσεις" τους και την κάθε μία παπαριά που θα βγει από τη μ@@@τρυπα που λένε στόμα. Και μαζί μ' εσένα και εγώ. Μαλάκας.

Και μας ρωτάω όλους: Πόσα γαμημένα γκαζάκια χρειάζονται για να το τινάξουμε στον αέρα αυτό το μπουρδέλο στο Σύνταγμα; Μαζί με τους 300 φυσικά. Δεν πρέπει να κάνουμε μισές δουλειές. Το μνημείο για τον "Άγνωστο Στρατιώτη" μας μάρανε. Αν ήξερε τι ψηφίσαμε για Κυβέρνηση θα είχαμε το μνημείο του "Άγνωστου Εφιάλτη" να προσκυνάμε και θα μιλούσαμε μάλλον Γερμανικά ή Αγγλικά.

Βέβαια, υπάρχουν και λιγότερο βίαιες, αλλά πολύ πιο αποτελεσματικές λύσεις. Απλά είναι πιο δύσκολο να επιτευχθούν γιατί χρειάζεται συνεργασία, κάτι που δεν υφίσταται στην (γ)Ελλάδα. Μία λύση είναι να μην πληρώσει κανείς. Ναι, καλά διαβάσατε. Να μην πληρώσει κανείς φόρο. Ούτε ένας. Ούτε ΙΚΑ/ΣΥΚΑ/ΤΣΜΕΔΕ/και το κακό συναπάντημα. Μέχρι να αποδοθεί πραγματική δικαιοσύνη να πάψουμε να τους πληρώνουμε. Γιατί αυτό κάνουμε. Τους πληρώνουμε. Γεμίζουμε τις τσέπες τους. "Τα ταμεία δεν έχουν λεφτά." "Δεν υπάρχουν λεφτά για να δοθούν τα εφάπαξ." "Δεν υπάρχουν γιατροί γιατί δεν πληρώνονται." Γιατί δεν υπάρχουν λεφτά ρε καραμήτρο; Μήπως γιατί όλες οι γαμημένες κυβερνήσεις από την "μετα-πολίτευση" τα έχουν καρπωθεί; Μήπως γιατί ο κάθε ένας από εσάς έχει και από δύο-τρεις οφ-σορ [σσ. Μου μάθατε και το οφ-σορ καραγκιόζηδες.] εταιρείες και κάμποσα ακίνητα [σσ. Διψήφια νούμερα παρακαλώ.]; Μήπως λοιπόν είναι ώρα να τα πουλήσετε και να ξαναγεμίσετε τα ταμεία; Λέμε τώρα. Πριν ζητήσετε λεφτά να δώσετε αυτά που χρωστάτε. Οι παλιοί έλεγαν "Ο Βερεσές πέθανε." και είχαν απόλυτο δίκιο.

Για πείτε μου λοιπόν ρε μάγκες. Αν όλοι οι πολίτες αυτής της ριμαδοχώρας σας έλεγαν "Παλικάρια, να πάτε να γαμηθείτε με τους καινούργιους φόρους." τι θα κάνατε; Φυλακοί όλοι δεν πάνε. Δικαστήριο όλοι πάλι δεν πάνε. Υπάρχει κάπου ο άγραφος νόμος ότι όταν ο λαός [σσ. Και μιλάμε για απόλυτη πλειοψηφία και όχι για το 20% του 47% που σας ψήφισε.] σας πει όχι, σημαίνει ότι κάτι κάνετε λάθος και θα πρέπει να αλλάξει ο νόμος. Είτε σας αρέσει είτε όχι. Και κινδυνεύετε να σας λιντσάρουν κιόλας.

Και έχεις μετά και τους μαλάκες τους "τρομοκράτες". Μα καλά, πόσο ΜΑΛΑΚΕΣ είστε ρε ζώα; Γιατί χτυπάτε αστυνομικούς; Επειδή κάνουν τη δουλειά τους; Γιατί δεν χτυπάτε κανένα μεγαλο-επιχειρηματία; Κανένα πρώην στέλεχος της Siemens; Κανένα πολιτικό πρόσωπο; Και με σωστή προκύρηξη φυσικά:

Ο <συμπληρώστε όνομα> πολιτικός/επιχειρηματίας (α) ΕΚΛΕΨΕ, (β) ΑΠΕΚΡΥΨΕ, (γ) ΔΩΡΟΔΟΚΗΘΗΚΕ, (δ) ... . Για αυτό το λόγο και τον "παρκάραμε".

Έτσι απλά. Ούτε τσιριμονίες, ούτε υπεκφυγές, ούτε παράπλευρα θύματα, ούτε και μαλακο-φιλοσοφίες περασμένων εποχών. Ο κύριος/α παρανόμησε χυδαία κατά του λαού. Τέρμα. Ακραίο. Ναι. Και λοιπόν; Δεν έχουμε φτάσει στα όρια; Αυτό δεν συζητάτε καθημερινά όπου και να είστε; Ούτε δάκρυ δεν θα ρίξω ρε! Πριν ένα μήνα έδωσα €1 στην γιαγιά μπροστά μου στο ταμείο του supermarket για να πάρει το πακέτο μακαρόνια που χρειαζόταν για να ζήσει. Εκεί έχετε φτάσει τον λαό που σας ψηφίζει. Και θα κλάψω για κάποιον από εσάς; Θα βεβηλώσω και το σώμα σας βρε [σσ. Φυσικά και δεν θα το κάνω. Μπορεί να κολλήσω τίποτα βλεδυρό, όπως ατιμία, ψευτιά, ρατσισμό, απανθρωπιά, κτλ.]!

Πάντως, προσωπικά, πιστεύω ότι δεν θα γίνει τίποτα. Είμαστε μαλάκες. Τελεία. Μάλλον θα πρέπει να ξεκινήσουμε από το σπίτι την επανάσταση. Να μάθουν τα παιδιά να διεκδικούν το δίκιο τους. Θα σας φτιάξω εγώ. Γενίτσαρους σας ετοιμάζω λαμόγια! Άντε και στα 1000!

Τρίτη 21 Ιουλίου 2009

Χούζ γιορ ντάντυ;

Έγινα μπαμπάς! Ή μάλλον καλύτερα να πω χαζομπαμπάς. Το νιώθω στο αίμα μου. Τα επίπεδα χαζομεράσης και ηλιθιόζης ανεβαίνουν επικίνδυνα μέρα με τη μέρα. Και ειδικά σήμερα. Οι μπέμπηδες σαράντησαν!




Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Θα πρέπει να κοιτάνε τα νώτα τους οι μάναχερς τώρα γιατί λογικό δεν είναι τα παιδιά να πάρουν κάτι από τον μπαμπά τους; Λίγο ΕΣΑΜ δεν θα γίνουν; Και μάλιστα, επειδή το σύνολο είναι πάντα περισσότερο από το άθροισμα των μερών [σσ. Παρακαλούνται οι μαθηματικοί να μην χτυπάνε το κεφάλι τους στο τοίχο.], το πιθανότερο είναι να έχουμε εκθετική αύξηση "γραψίματος στα επόμενα χρόνια. Γιατί φυσικά κάτι θα πάρουν και οι φίλοι τους...

Αλλά, άλλο να σας τα λέω και άλλο να τα βλέπετε. Εγώ πάντως έχω χάσει τη μπάλα.Το φόκους μου είναι καθαρά και αμετάκλητα εστιαζμένο στα δύο πιθηκάκια που, ευελπιστώ, θα με πουν μπαμπά μέσα στον επόμενο χρόνο. Και στη Moira φυσικά. Μη βρεθούμε με κανένα τηγάνι στο κεφάλι ξαφνικά!

Και στα δικά σας!

Tempor, Moira, Μπουρμπουλήθρας και Φυσαλίδας.