Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

Η επόμενη μέρα... περίπου

Και να 'μαστε μία βδομάδα και κάτι μετά το Συμβάν. Έτσι πρέπει να αναφερόμαστε πια. Η Ελληνική κοινωνία χαρακτηρίζεται από Συμβάντα. Δεν μπορούμε αλλιώς να προσδιοριστούμε. Έχουμε τη γεννιά του 40, του εμφυλίου, της Χούντας, του Πολυτεχνείου, της οχταετίας, των €700, των Ίμο, του Αλέξανδρου.


Το Συμβάν λοιπόν που λέτε προκάλεσε ταραχές πρωτοφανείς για τα χρονικά. Ένας δεκαπεντάχρονος πυροβολήθηκε, από εξοστρακισμό καταπώς λένε τα δεδομένα, από αστυνομικό. Το παλικάρι υπέκυψε στα τραύματά του. Αυτός είναι ο "όμορφος" τρόπος για να λες ότι πέθανε. Και το πανηγύρι άρχισε.

Πώς μπορεί ο θάνατος ενός, όσο τραγικός και να είναι να δικαιολογεί αυτό που έγινε; Και δεν μιλάμε για κατοχή, πόλεμο, επανάσταση, ή κάτι τέτοιο. Μιλάμε για μία δημοκρατική χώρα με δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση. Ας μην το ξεχνάμε αυτό. Γιατί η κυβέρνηση την οποία κατηγορούμε τώρα την ψηφίσαμε. Όλοι μας. Οπότε αν υπάρχει κάποιος μαλάκας στην όλη υπόθεση αυτός είναι ο κάθε ένας από εμάς. Βέβαια όσο βολευόμαστε εμείς και τα παιδιά μας επειδή ο "υπουργός μας" μας "έφτιαξε" δεν υπάρχει πρόβλημα. Όταν όμως κάτι πάει στραβά κλοτσάμε.

Αδικαιολόγητος ο θάνατος του νεαρού. Ό,τι και αν έκανε [σσ. Σχεδόν...]. Υπάρχουν βέβαια και όρια, αλλά, εκτός και αν έβγαλε όπλο και πυροβόλησε, δε νομίζω να τα έφτασε ποτέ. Αδικαιολόγητη όμως και η συνέχεια. Λάθος της κυβέρνησης που δεν τους μάζεψε τους ταραξίες. Λάθος της κοινωνίας που δεν κατέβηκε στους δρόμους να σταματήσει τους ταραξίες [σσ. Και εμένα βάζω μέσα. Αδιαφόρησα πλήρως.]. Από τον καναπέ όλοι μπορούμε να κάνουμε κριτική. Λάθος των πανεπιστημιακών που δε μπορούν να διαφυλάξουν τους χώρους υπευθύνης τους εμμένοντας σε αντιλήψεις που ίσχυαν πριν από τριάντα χρόνια.

Ένας νεκρός νεαρός. 300 ανίκανοι. Μία κοινωνία χαμένη στο διάστημα. Κανένας στοίχημα για το ποιόν θα ψηφίσουμε σε ένα χρόνο;

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Κώλ-αση...

Και να 'μαστε να θρηνούμε και θύματα. Στον Αλέξανδρο έκατσε ο λαχνός να είναι το θύμα που περιμέναμε εδώ και χρόνια. Γιατί το περιμέναμε. Γνωρίζαμε ότι θα γίνει. Γνωρίζαμε ότι κάποια στιγμή με τα επεισόδια κάποιος θα χάσει τη ζωή του. Κάποιος θα σηκωθεί το πρωί και δεν θα ξέρει ότι είναι το τελευταίο του. Δεν θα θυμήσει στους γονείς του ότι τους αγαπάει. Δεν θα πάρει τον κολλητό του τηλέφωνο που τσακώθηκαν το προηγούμενο βράδυ. Δεν θα κάνει πολλά.


Ποιός φταίει; Για να κοιταχτούμε όλοι μαζί στον καθρέφτη. Ναι, ναι. Για εμάς λέω. Όλους μας. Ο Επαμεινώνδας [σσ. Ναι. Τον αστυνομικό τον λένε Επαμεινώνδα και όχι γουρούνι, μπάτσο, φονιά, κτλ.] είναι απλά αυτός που θα τιμωρηθεί, αν γίνει και αυτό στην χώρα που ζούμε. Την ευθύνη όμως τη φέρουμε όλοι μας.

Οι πολιτικοί, που από τ0 74' και μετά έχουν κόψει τ' αρχίδια της αστυνομίας [σσ. Και του στρατού, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα.], φταίνε. Δεν μπορούν να ελέγξουν ούτε τα μπούτια τους. Φοβούνται να δώσουν την εντολή "Συλλάβετέ τους". Λόγοι; Πολλοί και διάφοροι. Μπορεί να είναι τα παιδιά τους που κάνουν τις φασαρίες. Μπορεί να είναι οι μίζες που παίρνουν. Μπορεί απλά να είναι θρασύδειλα υποκείμενα.

Η αστυνομία, που δεν μπορεί να εκπαιδεύσει τους υπαλλήλους της να αποστασιοποιούνται από τις μαλακίες του καθενός, φταίει. Φταίει που άφησε έναν υπάλληλό της επί 8 χρόνια στο τμήμα Εξαρχείων. Όπως είπε και η κυρία Κανέλλη "φτιάχνεις βεντέτες σε 8 χρόνια". Ποιός ξέρει τι πέρασε αυτά τα 8 χρόνια ο Επαμεινώνδας. Ποιός ενδιαφέρθηκε για τη ψυχολογία του και τη ψυχική του υγεία. Αδικαιολόγητος για τη πράξη του, αν όντως την έκανε όπως περιγράφεται, αλλά ήταν στα καλά εκείνη τη στιγμή; Έβλεπε τον Αλέξανδρο ή όλους τους τραμπούκους και θρασύδειλους που είχε αντιμετωπίσει 8 χρόνια στα Εξάρχεια;

Τα ΜΜΕ, που κρίνουν και καταδικάζουν τους πάντες και τα πάντα [σσ. Με τους ίδιους να μένουν στο απυρόβλητο φυσικά.], φταίνε. Σύμφωνα με εσάς κύριοι και κυρίες των ΜΜΕ [σσ. Μεγάλοι Μαλάκες Είμαστε.] πρέπει να κρεμάσουμε τον Επαμεινώνδα. Σύμφωνα με εσάς ξύπνησε ο αστυνομικός το πρωί και είπε θα σκοτώσω απόψε. Και το μήνυμά σας; "Βγείτε έξω!" "Δικαιολογημένα τα όσα κάνουν οι διαδηλωτές!" Και αμέσως μετά: "Η αστυνομία απλά παρακολουθεί." Αν έβγαινε όμως η αστυνομία και τους μάζευε κακήν κακώς θα λέγατε βιαιότητες και μαλακίες από το όργανο του φασισμού.

Οι διαδηλωτές, που έσπασαν, έκλεψαν, κι έκαψαν ό,τι βρήκαν μπροστά τους με δικαιολογία τον Αλέξανδρο, φταίνε. 34 χρόνια έχουν περάσει από το Πολυτεχνείο και το μόνο που αποκόμησαν ήταν να τα κάψουν όλα. Έχουν το θράσος να συγκρίνουν τον εαυτό τους [σσ. Και αρκετοί πολιτικοί επίσης. Ονόματα δεν λέμε κ. Αλαβάνε...] με τους πρωταγωνιστές του Πολυτεχνείου. Δυστυχώς τα ιδανικά δεν εκομοιώνονται με το πλιάτσικο και τον εμπρισμό περιουσίας αθώων. Το Κωλονάκι γιατί δεν το κάψατε ρε μουνιά; Την Εκάλη και την Κηφισιά γιατί τις αφήσατε; Εκεί δεν ζουν οι προύχοντες; Εκεί δεν ζουν οι πολιτικοί που λέτε ότι μισήτε; Τα μαγαζιά στην Ερμού και το Μοναστηράκι σας μάραναν; Το περίπτερο που κάψατε σας χάλαγε; Ο ηλικιωμένος στη πολυκατοικία δίπλα στο Πολυτεχνείο μήπως;

Οι καθηγητές των πανεπιστημίων, που μετά από 2.5 εικοσιτετράωρα οδομαχιών και εμπρησμών φοβούνται να πουν στην αστυνομία να βγάλει έξω από τους πανεπιστημιακούς χώρους τους ταραξίες, φταίνε. Τι στο διάολο ρε καραγκιόζη αρχι-δια-πρύτανη της Νομικής Σχολής να το κάνω που μου λες ότι "τα συγγράματα της σχολής καίγονται" όταν δεν έχεις το θάρρος να τα προστατεύσεις; Ζήτα από τα ΜΑΤ να βγάλουν έξω τους ταραξίες και να δεις για πότε σταματάνε όλα. Αλλά όχι! Ποτέ δεν θα μπει ξανά όργανο της τάξης μέσα στο πανεπιστήμιο. Είναι καλύτερα να κατηγορούμε την αστυνομία που κάθεται και παρακολουθεί.

Οι μαθητές, που κάθε μα κάθε φορά αφήνουν τους ταραξίες στις τάξεις τους να σπέρνουν τον πανικό, φταίνε. "5-10 άτομα κάνουν κατάληψη. Δεν φταίμε εμείς." "Καμιά 50αριά μαθητές άρχισαν τα επισόδεια. Δεν φταίμε εμείς." "Άλλη ομάδα συνομήλικών μας επιτέθηκε στο περιπολικό. Δεν φταίμε εμείς." Ποτέ δεν φταίτε εσείς. Παραμείνετε Emo ρε παιδιά. Δεν υπάρχει πρόβλημα. Και δεν εννοώ το ντύσιμο μόνο και τη συμπεριφορά, αλλά τον τρόπο ζωής. "Ο κόσμος είναι κακός, αλλά δεν φταίω εγώ. Εγώ καθόμουν στη γωνία και τον κοίταζα." Φταις ρε μαλακισμένο. Φταις με την απραξία σου. "Ο κόσμος πάει σκατά γιατί οι ενάρετοι κάθονται και παρακολουθούν, αλλά δεν πράττουν."

Φταίμε και εμείς. Φταίμε που αφήσαμε τα πράγματα να φτάσουν εκεί που έφτασαν. Που ψηφίζουμε κάθε φορά τους 300 μαλάκες. Με 300 Σπαρτιάτες ο Λεωνίδας έγραψε στις Θερμοπύλες με χρυσά γράμματα. Εμείς με 300 αρχίδια καταστρέψαμε τα πάντα. Το μόνο που έχει απομείνει από εκείνη την εποχή είναι το όνομα της χώρας, ο γεωγραφικός χώρος, και η γλώσσα [σσ. Και αν κρίνω από τα ορθογραφικά μου πάει και αυτή για φούντο...].

Τρία 24-ωρα χρειάστηκαν. Τρία. Ένας νεκρός ανήλικος. Δύο οικογένειες κατεστραμένες [σσ. Ναι. Και του Επαμεινώνδα καταστράφηκε. Και ναι. Άνθρωπος είναι και αυτός.]. Δεκάδες περιουσίες καμμένες ή/και κατεστραμένες. Όνειρα ζωής απλά κάρβουνα. Και γιατί; Για ποιο λόγο;

Στις εκλογές θα ψηφίσουμε κάτι διαφορετικό μήπως; Του χρόνου δεν θα έχουμε επισόδεια; "Εις μνήμην του αδικοχαμένου Αλέξανδρου" θα γράφουν τα πανώ και θα καίνε στο όνομά του. Η αστυνομία, που θα παραμένει ακόμα πιο αμέτοχη δεχόμενη πυρά από παντού, θα αλλάξει μήπως; Ή πιστεύετε ότι οι καθηγητές πανεπιστημίων θα αλλάξουν επιτέλους στάση και θα κλείσουν έξω από το μαντρί τους ταραξίες; Αρχίδια.

Γιατί δεν φεύγω; Γιατί και έξω τα ίδια σκατά είναι. Οι πολιτισμένες χώρες που μας νοιάζει τι θα πουν και που "γίναμε ρεζίλι διεθνώς":
  • Γυμνάσιο Columbine
  • Oclahoma
  • Νεκρός άραβας στο Λονδίνο από πυρά αστυνομικών
  • Επεισόδια στο Παρίσι [σσ. 1 μήνα παρακαλώ, όχι 3 μέρες.]
  • Ρατσιστικές επιθέσεις Νεο-Ναζί στο Βερολίνο
  • κτλ.
Το μόνο που εύχομαι είναι να μπορέσω να μάθω στα παιδιά μου να προσέχουν. Μέχρι τότε νομίζω ότι καιρός είναι να αγοράσω ένα Σφυρί. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα γίνει η επόμενη διαδήλωση/"επανάσταση".

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

"Θα προτιμούσα να πεθάνω..."

"... παρά να έμενα ανάπηρη μετά το τροχαίο."

Δεν το είπα εγώ, αν και δε νομίζω ότι δεν θα το έλεγα, αλλά η Δέσποινα Βανδή. Και εγέννετο χάος.

Έπεσαν όλοι να την φάνε. Ανάπηροι, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, παπάρες και κάθε καρυδιάς καρύδι. Και τι είπε η κοπέλα; Ότι προτιμάει να πεθάνει [σσ. Κατά γενική ομολογία κωλοκατάσταση γιατί έχουμε μάθει να φοβόμαστε το θάνατο.] από το να μείνει τετραπληγική. Γούστο της και καπέλο της. Και εγώ μαζί της. Φοβάμαι να χάσω την υγεία μου γενικότερα. Φοβάμαι να χάσω κάποιο άκρο. Φοβάμαι να χάσω την ακοή μου. Φοβάμαι να μείνω παράλυτος. Φοβάμαι να μην είμαι ολόκληρος. Το φοβάμαι γαμώ το μου! Πώς να το κάνουμε!

Και έπεσαν όλοι να πουν ότι πρέπει να ζητήσει συγγνώμη η Βανδή. Ρε δε πάτε να γαμηθείτε όλοι σας με τις μικροπρέπειές σας; Γιατί να ζητήσει συγγνώμη ρε; Επειδή δεν σου άρεσε; Ή μήπως επειδή είσαι ανάπηρος εσύ; Και; Τι θέλεις να κάνουμε; Μήπως εσύ κ. ανάπηρε πρέπει να ζητάς συγγνώμη για κάθε μέρα που περνάει και έχεις φαγητό να φας επειδή υπάρχουν παιδιά στην Κένυα / Ουγκάντα /κτλ. που πεινάνε; Φυσικά και όχι. Θα προτιμούσα να πεθάνω από το να ζω σε τέτοιες συνθήκες και όποιος διαφωνεί μπράβο του. Είσαι καλύτερος από εμένα στις αντοχές (ψυχικές και σωματικές). Θα πρέπει να σου ζητήσω συγγνώμη; ΌΧΙ!

Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να φοβάται ό,τι θέλει. Πολλές φορές φοβόμαστε και πράγματα που δεν θέλουμε, αλλά αυτό είναι απλά ανθρώπινη φύση. Αλλά όχι. Πρέπει να πείτε τις μαλακίες σας. Και σε ποιόν; Σε μία γυναίκα που τουλάχιστον από όσο ξέρω έχει δώσει μέχρι και συναυλίες για ιδρύματα όπως το Χαμόγελο του Παιδιού. Έχει δώσει λεφτά σε ιδρύματα για αναπήρους. Φιλανθρωπίες. Και την κράζετε; Πάτε καλά στον εγκέφαλο;

Πιστεύω ότι σαν τραγουδίστρια η Βανδή θα μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα, αλλά δική της ζωή είναι και μαγκιά της. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα συμφωνήσω μαζί σας. Πάτε να κάνετε θέμα γιατί σχεδόν κανένας δήμος δεν έχει προβλέψει για τους ανάπηρους δημότες του και μη [σσ. Και εκεί που προβλέπει να τραβάει γερά πρόστιμα στου ασυνείδητους παραβάτες (βλέπε παρκάρισμα πάνω σε διάβαση για αναπηρικά καροτσάκια).] και μετά ελάτε να μου πείτε για τα πιστεύω του καθενός. Άντε σπιτάκια σας να κάνετε τους μάγκες εκεί που πρέπει.

Ψιτ. Και που είσαστε. Προτιμώ ανάπηρος παρά Εβραίος στο Ολοκαύτωμα. Για πείτε μου. Ποιός παρεξηγείτε από αυτό περισσότερο;