Κομιούνιτη Εβέντ 1!

Μεσημεριάτικα, λες και δεν έχουμε κάτι καλύτερο να κάνουμε, αποφάνθηκαν "Δε Πάουερς δατ Μπι" να κάνουν ένα μικρό community event. Κλείσαμε λοιπόν ένα ωραίο ξενοδοχείο με μία μικρή, όμορφη παραγκοαιθουσούλα για τις παρουσιάσεις στα Β.Π. Μαζευτήκαμε λοιπόν όλοι με τις γραβατούλες μας, τα κουστούμια μας και τα ταγιέρ μας [σσ. Εθεάθη ο Φατάλιτυ με συνολάκι εξ Αμερικής...] για να ακούσουμε για μία ακόμα φορά το πόσο καλή είναι η εταιρία στην οποία δουλεύουμε.

"Κι ήταν όλοι τους εκεί, η Σοφία κι ο Σταμάτης, Στάθης, Πάνος και Καιτούλα κι ο Χαλίφης της Βαγδάτης!" Βγαίνει λοιπόν ο Ντε Μπιγκ Μποσς και μας ξεκινάει την ιστορία για το πόσο καλά πάει η εταιρία.

• Κέρδη +22% από πέρσι παγκοσμίως!
• 25% αύξηση των σκλάβων... εεε... του εργατικού δυναμικού της εταιρίας στην Ελλάδα!
• Διπλασιασμός εσόδων στην Ελλάδα σε όλους σχεδόν τους τομείς!

Γίπι!! Χειροκροτήματα! Πανζουρλισμός! Καμένα φωτοβολταϊκά! Ντουντούκες και κάψιμο της κερκίδας! Μέχρι και ο Ρεχάγκελ νόμιζε ότι κερδίσαμε το Euro 2008 πριν της ώρας του! Να κάνω λιγουλάκι τον δικηγόρο του Διαβόλου; Έτσι. Λιγάκι. Για το καλό του χειμώνα που την κάνει προς τα 'δω με γοργά βηματάκια. Για την (γ)Ελλάδα ρε γαμώτο!

Τέτοια κέρδη που διαφημίζονται από παντού έγιναν πάνω στις πλάτες μας, σωστά; Εμείς δε καθόμασταν ατελείωτες ώρες για τη δουλειά; Τα Σαββατοκύριακά μας χάθηκαν για μαλακίες μήπως; Το ότι δε μας βλέπει η οικογένειά μας για βδομάδες; Η/ο γκόμενα/ος; Όλα για το καλό της εταιρίας. Πάνω από όλα η εταιρία. Είμαστε Αναλυτές/Σύμβουλοι και Μάναχερς.

Μα καλά. Μόνο εγώ έχω πρόβλημα με αυτό ή μόνο εγώ είμαι ο γκρινιάρης; Γιατί κανείς άλλος δε παραπονιέται ρε παλουκάρια; Μα, να έχω τον Χαλίφη να έρχεται και να μου λέει πως είναι φυσιολογικό να μην παίρνουμε αύξηση τη πρώτη φορά (με συγχωρείτε, αλλά €30 για αύξηση δεν είναι καν τα έξοδα για το καζανάκι του σπιτιού); Έχουμε λολαθεί όλοι μαζί;

Δε πειράζει. Κάνουμε Κομιούνιτη Εβέντ! Εγώ πάντως έβγαλα τα έξοδα. Καμιά τριανταριά καναπεδάκια, δύο τρία ποτάκια κρασί και μία ξεγυρισμένη χειρονομία (που έλαβα) νομίζω πως μας έφερε στα ίσα μας. Να μη σας πω ότι πρέπει να τους επιστρέψω και μερικά δίφραγκα για τα ρέστα.

Άντε και του χρόνου! Θυμίστ μου να μείνω καμιά βδομάδα νυστικός πριν το εβέντ...

Περάστε για συνέντευξη!

Ο Αίλουρος πριν από μερικές εβδομάδες μας την έκανε για τα ξένα. Συνέντευξη ταχύρυθμη και εκτάκτου ανάγκης (δε περίμενε καν να δει την αύξησή του...). Αυτό μου θύμισε μία γαμάτη εμπειρία πριν από μερικά χρόνια. Ήταν η συνέντευξη που πρέπει να περάσουμε όλοι για να δούμε τα καλά που μας προσφέρει ο κάθε καλός εργοδότης. Όχι τίποτε άλλο, αλλά πρέπει να καταλάβουμε γιατί πρέπει να κατεβάζουμε το κεφάλι και να δεχόμαστε τα πάντα.

---

Είναι Αύγουστος του 2005 και είμαι σε φάση ανεύρεσης εργασίας. Λίγες μέρες πριν τελειώσει και το φανταριλίκι ήμουν σε πολύ καλά κέφια. Ενώ είχα ήδη "περάσει" τις εξετάσεις για μία άλλη εταιρία ήθελα να δω τι παίζει με την Χάλια Α.Ε. από όπου με είχαν καλέσει. "Δε χάνω και τίποτα" είπα στον εαυτό μου. Ε, έκανα λάθος!

Μετά από μία ωρίτσα για να βρω που ακριβώς βρίσκεται το μέρος (κάπου στη Παιανία πάνω από τη Λαυρίου) παρκάρω επιτέλους και πηγαίνω προς την είσοδο της (ο Θεός να την κάνει) εταιρία. Εκεί το πρώτο σοκ. Το κτίριο [σσ. Ο κόσμος το λέει οικοδομή...] ήταν ένα κατασκεύασμα από μπετόν με μόνο σοβάτισμα στους τοίχους [σσ. Ανοίγουμε Μπαμπινιώτη και βλέπουμε τη λέξη "εργοστάσιο".]. "Γαμάτα!"

Μπαίνοντας μέσα μία μεγάλη αίθουσα είναι το πρώτο πράγμα που αντιλαμβάνομαι. Ένα συνοθύλευμα από μηχανήματα παραγωγής γύρω γύρω και μία πόρτα στο βάθος με φασαρία από, κατά πάσα πιθανότητα, ανθρώπινα όντα. Γραμματεία, υποδοχή και τα τοιαύτα φυσικά είναι μόνο της φαντασίας σας. Τι νομίζατε δηλαδή; Ότι όλα είναι φρουφρού κι αρώματα;

Μη βλέποντας ψυχή προχωράω προς τα ενδότερα. Μπαίνω λοιπόν στο κέντρο επιχειρήσεων. Όποια εικόνα και να έχετε για μικρές Ελληνικές εταιρίες μπορείτε να την φέρετε στο νου σας και θα είναι ελειπής... Φάτσα κάρτα η κλασσική χοντρή γραμματέας ετών 45. Σταρχιδισμός μέχρι αηδίας ρέει από τα μπατζάκια της. Μία ιδέα περιποίησης χάνει τη μάχη μπροστά στο χάος που τη διακατέχει.

Στο αριστερό μου χέρι η δε-θα-μπορούσε-να-λείπει 19 χρονών γραμματέας, που πιθανόν να είναι και ανηψιά του αφεντικού ή του ιπποπόταμου... εεε... της γραμματέας. Ομορφούλα με μια στάλα ομορφιάς που προσπαθεί να ξεφύγει από τα καθιερωμένα. Ένα Cosmopolitan στο γραφείο της και μερικά περιοδικά μόδας στη συρταριέρα συμπληρώνουν την εικόνα της. Ο υπολογιστής μπροστά της φαίνεται να είχε ανοιχτεί τελευταία φορά όταν κυβερνούσε ο Ανδρέας.

Στο βάθος, με μία κανάτα φραπόγαλο ο τελευταίος των Μοϊκανών κάνει τον [σσ. Συγγνώμη για όσους τον έχουν συνάδελφο στο επάγγελμα...] administrator. Φθαρμένο τζιν, λεκιασμένο με καφέ πουκάμισο της γενιάς του Πολυτεχνείου, σπορτέξ με λυμμένο το ένα κορδόνι. Η προσοχή του στρέφεται προς στιγμήν προς τον παρείσακτο και ξανά μανά προς την 19-χρονη που ζαχαρώνει [σσ. Μεταξύ μας και μη διαρρεύσει, ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πιθανότητές του; Προσωπικά νομίζω ότι είναι πιθανότερο να έρθει από εδώ ο Ερτογάν, να μας πει ότι έκαναν μαλακίες τις τελευταίες δεκαετίες και παραδίδονται άνευ όρων.].

Μετά από ένα δεκάλεπτο πάνω κάτω χωρίς κάθισμα ή λίγο νεράκι (μιλάμε για Αύγουστο μήνα με θερμοκρασίες που πλησιάζουν τους 40) βγαίνει από το άντρο του ο κυβερνήτης αυτής της μικρής Μπανανίας. Ευτραφούλης, στα όρια του παχύδερμου 50άρης, με τουπέ καρδιναλίου που μόλις κέρδισε τη πρώτη του π*πα. Λιωμένο παντελόνι κοτλέ με ίχνη καμπάνας και ένα καρό πουκάμισο, που πρέπει να είχε δει καλύτερες μέρες στα γυρίσματα της Ομάδας Α, έκαναν τα όνειρά μου πραγματικότητα και το μόνο που ήθελα ήταν να είχα μαζί μου μία κάμερα για τις μετέπειτα εποχές.

Η "συνέντευξη" ξεκινάει με μία πλήρη ανάλυση της εταιρίας. Μετά από ένα τέταρτο, κατά το οποίο ορκίζομαι ότι πρέπει να χασμουρήθηκα μια δυο φορές, μπήκαμε στο βιογραφικό μου. Και έκανες (προσοχή στον ενικό) το ένα και έκανες το άλλο και το δείνα και και και... Περιμένω υπομονετικά το κερασάκι, αλλά τελικά ήταν κουκούτσι.

ΕΣΑΜ - Για τι ακριβώς με θέλετε;
Μάστερ οφ δε Γιούνιβερς - Θέλουμε έναν προγραμματιστή για hardware barcode programming.
ΕΣΑΜ - ...Μάλιστα... Φυσικά είδατε ότι δεν έχω καθόλου εμπειρία σε κάτι τέτοιο.
ΜοδΓ - Ναι, αλλά πιστεύουμε (κοιτάζω δεξιά αριστερά να δω το πλυθησμό, αλλά μάλλον έχω μειωπία) ότι είσαστε ο κατάλληλος.
ΕΣΑΜ - ...
ΜοδΓ - Έχετε και πολλή εμπειρία που θα σας βοηθήσει.
ΕΣΑΜ - Ναι... Γιατί όχι. Να δοκιμάσουμε και κάτι καινούργιο. Και τι προσφέρετε;
ΜοδΓ - Προσφέρουμε 500 ευρώ καθαρά χωρίς όμως το ΙΚΑ.
ΕΣΑΜ - Ναι... Ξέρετε έψαχνα για λίγα παραπάνω.
ΜοδΓ - Πείτε μου! Μπορούμε να το διαπραγματευτούμε!
ΕΣΑΜ - Τα τριπλά καθαρά, με το ΙΚΑ πληρωμένο και ασφάλιση, ομαδική ή ατομική.
ΜοδΓ - (με εξακριβωμένο το εγκεφαλικό και θέση στο Τζάνειο) !!! Συγγνώμη!!!;;; Ζητάτε πάρα πολλά!
ΕΣΑΜ - Με έχετε εδώ σχεδόν μία ώρα χωρίς νερό. Με έχετε φωνάξει για μια δουλειά που θα έπρεπε να πάρετε έναν απόφοιτο Τεχνικού Λυκείου [σσ. Με το συμπάθειο παιδιά, αλλά μόνο εκεί μαθαίνουν για hardware barcodes.] και μου προσφέρετε λιγότερα από όσα παίρνει Φιλλιπινέζος καμαριέρος στο Hotel California [σσ. Για την ιστορία το ξενοδοχέιο δεν αναφέρθηκε... Ο Φιλλιπινέζος όμως ναι....].
ΜοδΓ - Χρειαζόμαστε την εμπειρία σας, αλλά με τέτοια εξωφρενικά που ζητάτε θα πρέπει να ψάξετε αλλού.
ΕΣΑΜ - Καλή σας μέρα. Έχω ήδη βρει κάτι με αυτά που ζήτησα. Κρατήστε το βιογραφικό μου αν αλλάξετε ποτέ γνώμη (πιο σίγουρο να παίξω το 2 σε αγώνα Ρεάλ Μαδρίτης - Εθνικός Αστέρας).

Φεύγοντας έφυγα ανανεωμένος. Η ανατριχίλα που είχα ότι θα γίνω σαν τον τελειωμένο "administrator" έφυγε. Είχα κάνει το βήμα για να ξεφύγω. Έχασα βέβαια την 19-χρονη, αλλά ούτως ή άλλως τότε ήμουν ερωτευμένος με την αρραβωνιαστικιά μου. Ο ήλιος έλαμπε ακόμα. Το μόνο που έλειπε ήταν να καλέσω αεροπορικό χτύπημα με ναπάλμ για να εξαφανιστεί αυτή η ποντικοπαγίδα.

Για όποιον ενδιαφέρεται προτείνω να χτυπήσει το κεφάλι του στο τοίχο. Αν συνεχίσει να έχει αυτή την επιθυμία να επαναλάβει μέχρι να του περάσει. Παρόλα αυτά και ενώ δε το συνηθίζω να δίνω ονόματα, η εταιρία αυτή δυστυχώς υπάρχει. Σας αφήνω. Πάω να ζωγραφίσω barcodes. Πληρώνει καλά στο χέρι...

Γιατί κανείς σας δε θα βρει ΠΟΤΕ admin...

Το παρακάτω κείμενο το είχα διαβάσει για πρώτη φορά το Γενάρη του 99'. Με ελάχιστες αλλαγές (θα καταλάβετε ποιές) ισχύει και σήμερα. Διατηρώ την αρχική ορθογραφία και ζητώ συγγνώμη, αλλά δε θυμάμαι την αρχική πηγή του.

---

Στο κείμενο αυτό προσπαθήσαμε να μαζέψουμε κάποιες σκόρπιες σκέψεις και εικόνες που η σύνθεσή τους οδηγεί τελικά στην δημιουργία της μεγάλης εικόνας που ονομάζουμε "Γιατί κανείς σας δεν θα βρει ΠΟΤΕ admin ότι και να κάνετε".

Το κείμενο αυτό γράφετε με σκοπό να αποστέλλεται ως reference περιοδικά στις εταιρίες ώστε να πάψουν να μας ενοχλούν συνεχώς (σχεδόν στα όρια του spam) για δουλειές που σιχαινόμαστε, που σιχαίνονται και που θεωρούν πως μας κάνουν χάρη που μας τις προσφέρουν και πως είμαστε τρελοί που δεν τις αποδεχόμαστε και πως είναι πάρα πολύ προβληματισμένοι με την Ελληνική αγορά και την έλλειψη στελεχών.

Να οι λόγοι για τους οποίους, κύριοι, δεν θα βρείτε ΠΟΤΕ admin.:

• Γιατί δεν πληρώνετε αρκετά. Διότι 400 χιλ. κύριοι δεν είναι λεφτά. Αυτό το ποσό είναι για γραμματείς με 5 χρόνια προϋπηρεσία, για ξεπεσμένο υδραυλικό για πλασιέ της AMWAY, για πωλητή SUBARU απόφοιτο Λυκείου, στην επαρχία.
• Γιατί δεν παρέχετε αρκετά. Αρκούν μικρά τερτίπια για να κατακτηθεί η συνωμοταξία των admins. Και τελικά φτηνότερα θα σας έρθει.
• Δικαίωμα να προσέρχονται μέχρι τις 10, τζάμπα callback internet, leased line ή ISDN πληρωμένη από την εταιρία, δικαίωμα να έχει τα Linuxάκια του, δικαίωμα να ντύνεται όπως γουστάρει, δικαίωμα να είναι άπλυτος. Συνδρομή σε περιοδικά (LJ, SYSadmin), βιβλία O'Reilly, Linux CDs.
• Γιατί ανησυχείτε όταν τους βλέπετε να κάθονται. Αυτό πληρώνετε. Να κάθονται να είναι ήρεμοι, να ενημερώνονται. Αν κάθεται, κάθεστε και εσείς. Καλό. Αν τρέχει πανικόβλητος κάτι πάει λάθος. Δεν κάνει utilization του χρόνου του. Κάνει ναυαγοσωστική. Κακό. Ο admin δεν είναι πυροσβέστης.
• Γιατί δεν γουστάρουν σε τελική ανάλυση να δουλεύουν. Αν το καταλάβετε και το αποδεχτείτε και δεν κάνετε το παν να τους θυμίζετε πως κερδίζετε λεφτά από αυτό που κάνουν, τότε θα το κάνουν all day long χωρίς παράπονο.
• Γιατί το τηλέφωνό τους ΔΕΝ είναι για support. Είναι απόρρητο. ΜΟΝΟ ο θεός μπορεί να καλεί στο τηλέφωνο του admin στην εταιρία. Αν το τηλέφωνο αυτό διαρρεύσει θα πρέπει να αλλάζει αμέσως το νούμερο. Οποιος το έδωσε πρέπει να βρεθεί, να ακρωτηριαστεί, και τέλος να απολυθεί αυτοστιγμής.
• Γιατί ΔΕΝ είναι ίδιος με οποιοδήποτε άλλο επαγγελματία πληροφορικής. Αντε επειδή κάποιοι που πατάνε τα κουμπάκια τους, ή κάνουν τις σελιδούλες τους ή διαβάζουν το RAM, δουλεύουν εκεί, θα τρώει ζωτικό χώρο από τον admin; Δεν καταλαβαίνετε ότι ο admin είναι μοναχικό ζώο; Οτι θα πιάσει κοριούς από τους ανθρώπους που τον υποχρεώνετε να συνωστίζεται μαζί;
• Γιατί όλοι σας θέλετε κάτι από τη ζωή τους τώρα που όλοι οι βλάχοι μάθατε το Ιντερνέτ και το e-κομερζ και το σεκιουρτι ενώ αυτός όχι.
• Γιατί αυτός είναι ο τομέας του και γιατί μόνο και μόνο που τα έχει φέρει έτσι η ζωή να πρέπει να πληρωθεί από σας για κάτι που ήταν πάντα δικό του είναι έτσι και αλλοιώς υποτιμητικό για αυτόν.
• Γιατί δεν είσαστε ίσοι. Αυτός ξέρει κάτι, διαβάζει και μαθαίνει καθημερινά σε αντίθεση με όλους τους άλλους που τα ξύνουν και στέλνουν ο ένας στον άλλον ανέκδοτα και τσόντες (πως κόλλησαν το 60% των χρηστών Internet παγκοσμίως ILOVEYOU σε μια μέρα.
• Γιατί κάθε ένας που έχει φύγει (παραίτηση απόλυση) έχει δώσει (ΝΑΙ ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΟ) σε όλους τους φίλους του όλα τα passwords που έχετε, όλα που δεν ξέρετε ότι έχετε, όλες τις τρύπες που έφτιαξε ο ίδιος πριν φύγει. ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΛΕΩ. ΜΑ ΟΛΟΙ!!!! (εκτος απο αυτον που εχετε τωρα) Και ο κάθε φίλος σε άλλους φίλους. Και κάθε νέος admin που θα έρθει είναι φίλος. ΝΑΙ ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ. Και θα τις κρατήσει (άσχετο τώρα τι πιστεύετε εσείς) και θα φτιάξει και νέες τρύπες για πάρτυ του. Και τώρα που μιλάμε τα μισά μηχανήματα σας είναι Quake Servers, τα άλλα μισά IRC Servers, όλα τα Workstations είναι ανοιχτά και κάνουν SETI@home και καμμιά 20αρια χρήστες ανά H/Y κυκλοφορούν στους δίσκους σας. Το πρωί αν είναι καλοί, σας παραδίδουν τα μηχανήματα πίσω και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
• Γιατί όταν ένας admin φύγει, όλοι ξέρουν γιατί έφυγε (πραγματικά). Το μέρος μπαίνει σε καραντίνα και χαρακτηρίζεται ως δουλειά transit για αρπαχτές και περασάδα αλλά όχι για μονιμότητα. Οποιος και να έρθει (αν) θα μείνει μέχρι να βρει καλύτερα κάπου αλλού (6 μήνες approx).
• Γιατί έχουν άμεση πρόσβαση στα μισθοδωτικά αρχεία και ξέρουν. Και μετά πρέπει να υποστούν το σοβαροφανές σας βαρύγδουπο ύφος όταν τους λέτε πως ο μισθός τους είναι από τους μεγαλύτερους στην εταιρία και δεν υπάρχουν περιθώρια αύξησης.
• Γιατί ΚΑΘΕ mail που στέλνετε το διαβάζουν (ειδικά αν ανυσηχήσατε με αυτό τότε τα δικά σας mails ΣΙΓΟΥΡΑ τα διαβάζει ο admin σας). Και ξέρετε κάτι; Υπάρχει ένα ειδικό, πολύ κρυφό site που το ξέρουν ΟΛΟΙ οι admins που γίνονται post τα κρυφά σας mail για να τα διαβάζουν μεταξύ τους να γελάνε.
• Γιατί κάθε email σας για interview το διαβάζουν και το λένε σε φίλους τους που θέλουν την ίδια θέση με σας καθώς και το στέλνουν στον από πάνω σας ανώνυμα.
• Γιατί ξέρουν ακριβώς πότε το παίζετε, σε ποιά τσοντοsites είσαστε συνδρομητές, πόσα Mb κώλους και βυζιά κατεβάσατε και δε πα να διαβάζετε τον οικονομικό ταχυδρόμο καθημερινά στην γραφειάρα σας, ξεφτιλιστήκατε.
• Γιατί έχουν τον αριθμό της πιστωτικής σας κάρτας και την έχουν ψιλοφεσώσει με μικροέξοδα (ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ) ετήσια, όχι όμως αρκετά για να ενοχληθείτε αλλά αρκετά για να μην σας βγαίνει κάτι στο balance της. Αλλά παρόμοια αντικείμενα με αυτά που παραγγέλνετε και εσείς από το internet με μικρότερη όμως αξία.
• Γιατί ξέρουν ότι αντίθετα από σας, την δουλειά τους μπορούν να την κάνουν και από το σπίτι τους, με σώβρακο και φραπέ. Αντίθετα με σας που η δουλειά σας είναι να είσαστε μακριά από το σπίτι σας με σακάκι και καπουτσίνο (και μόνο αυτό) η δουλειά του admin είναι σημαντική και γιαυτό σημασία έχει το αποτέλεσμα όχι το που έγινε.
• Γιατί είσαστε γελοίοι και όταν βγάζετε αγγελία για admin δεν κρατιέστε και αναφέρετε όλες τις λέξεις που μάθατε πριν 3 μήνες από το Byte: ODBC, J++, DAO, Web Development, Security, CISCO, VB4.0, Περιβάλλον Microsoft, DataMining, Data Warehouse, BPR, Πλατφόρμα JBuilder, PowerBuilder, FrontPage extensions. Αφήστε μας να σας εξηγήσουμε πόσο μα πόσο γελοίοι είστε:

  "Ζητείται οδηγός φόρμουλας 1, με προϋπηρεσία που να ξέρει τα πετάλια, το καπώ, εμπειρία σε μπαλώματα εσωτερικής ταπετσαρίας καθισμάτων επιθυμητή, να γνωρίζει κόρνα, φλας, να έχει δουλέψει σε άλλη παραπλήσια εταιρία του χώρου διανομής πίτσας με δίκυκλο. Μισθός ανάλογος των προσώντων, περιθώρια εξέλιξης. Πληροφορίες κος Κατσίμπαρδος. Κατρουμάνος και Χατζηπορδάρας ΕΠΕ - Μεταφορές Μετακομίσεις".

  Τόσο!
• Γιατί στα interviews για πρόσληψη μιλάμε με άτομα σαν και εσάς, με κάτι Κύπριες διευθύντριες προσωπικού, με καραφλούς διεθυντές οικονομικών, με άπειρους καλοχτενισμένους νεαρούς απροσδιορίστου επαγγέλματος και χαμηλού μισθού, για αέρα κοπανιστό. "Θα μας κάνετε internet; Είχαμε και πριν πάντως ένα account στην HOL. Και το ξαδερφάκι του οικονομικού διευθυντή μας είχε φτιάξει και μια σελίδα που θα θέλαμε να επεκτείνουμε."
• Γιατί έχετε άποψη. Γιατί βρήκατε πάλι κάτι στο Web που λέει πως η ασφάλεια του συστήματος ξεκινάει από το τάδε "CNN -άρθρο ΧΥΖ", πως ο Χ τεχνικός διευθυντής της Yahoo! δήλωσε, πως θα βγει το καινούργιο productivity tool της Microsoft με δικτυακή εγκατάσταση και νοιώθετε πως μπορείτε να του το στέλνετε email λες και δεν το ξέρει, λες και τον νοιάζει, λες και τα διαβάζει.
• Γιατί εκεί που κοιτάει την οθόνη του και γελάει με κάποιο mail μιας λίστας ή IRC chat τον διακόπτετε για να του πείτε ένα σωρό αδιάφορα πράγματα για το Word σας και πως ένα κείμενο το σώσατε σαν HTML αλλά δεν βλέπετε από το Netscape σας το Α κεφαλαίο τονούμενο αλλά ένα τετραγωνάκι και μήπως φταίει για αυτό εκείνα τα Lainux web servers που έστησε "γιατί παλιά νομίζω πως δεν υπήρχε αυτό το πρόβλημα".
• Γιατί αν βρει μια λύση που σας γλυτώνει 5 εκ. μη βάζοντας NT αλλά Linux, ή άνοντας οικονομία μέσω καλύτερου σχεδιασμού, δεν του δίνετε επιτόπου τα 2.5 ως μπόνους και κίνητρο να μείνει και να κόψει το λαιμό του να σας γλυτώσει και άλλα στο μέλλον. Λες και 2.5 εκ. δώρο αυτό το μήνα σας κάνανε πολλοί. Αλλά όχι. Θέτε και τα 5. Είναι υποχρέωση του να σας χαρίσει 5 εκ. επειδή του είπατε να μην καπνίζει στο computer room και "είναι πολιτική της εταιρείας".Πάρτε τότε 3!!!!

Δια ταύτα:
ΞΕΒΡΑΚΩΘΕΙΤΕ, ΤΑΠΕΙΝΩΘΕΙΤΕ, ΓΟΝΑΤΙΣΤΕ, ΠΛΗΡΩΣΤΕ, ΠΛΥΘΗΤΕ και ισως να ερθουμε. Αλλοιώς πάρτε Internet από τον Γερμανό, PC από τον Γερμανό, κινητό από τον Γερμανό, μπαταρίες από τον Γερμανό, support από τον Γερμανό και παρατήστε μας ησύχους στο δικό μας (και μην στέλνετε συνέχεια emails για δουλειά και μην τηλεφωνάτε κάθε δύο μέρες όλοι μαζί. ΔΕΝ ΑΔΕΙΑΖΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕΝ ΛΟΓΙΚΕΥΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ!)

Αν διαβάζετε αυτό το κείμενο και νομίζετε πως πρέπει να πείτε στον admin σας να το διαβάσει και αυτός ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ. Το πιο πιθανό είναι να το έχει διαβάσει μήνες ή χρόνια πριν από σήμερα που το ανακαλύψατε εσείς και σπάσατε πλάκα. Λυπηθείτε τον.

Πού είναι η εγκατάσταση;

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή του ανθρώπου που ανακαλύπτει τη σημασία της ηλιθιότητας. Το σύμπαν τα φέρνει έτσι τα πράγματα που σε κάνει να πέφτεις στα γόνατα και να ευχαριστείς τους γονείς σου που δεν έχασαν κάποιο στοίχημα με το Θεό. Εμφανίζονται μπροστά σου καταστάσεις απείρου κάλλους και (μη)έμπνευσης και το μόνο που μπορείς να κάνεις για να τις αντιμετωπίσεις είναι στοϊκότητα και υπομονή.

Μία τέτοια κατάσταση παρουσιάστηκε εχθές το μεσημέρι. Έπρεπε να το περιμένω. Τα σημεία ήταν εκεί από τέλη Ιουλίου. Ο άνθρωπος [σσ. Ζητούμε ταπεινά συγγνώμη από την ανθρωπότητα για την εξομοίωση του συγκεκριμένου υποκειμένου με άνθρωπο...] πρέπει να έχει IQ τζατζικιού. Ο Forest Gump μπροστά του είναι τέρας νοημοσύνης. Τι όμως ακριβώς έχει γίνει και καταλήγω σε αυτό το συμπέρασμα;

Είναι πολύ απλό. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει [σσ. Λέμε τώρα...] κάνει από μέσα Μάη μερικές δεκάδες εγκαταστάσεις στο περιβάλλον δοκιμών χρήστη (a.k.a. UAT) με υποβοήθηση Wonderboy [σσ. Εδώ το παλικάρι παίρνει κάποιο credit γιατί με Wonderboy παρά πόδας όλα είναι πιθανά.] Μετά από αυτό είχε και προϋπηρεσία εγκαταστάσεων στη παραγωγή από τέλη Ιουλίου με παρέα τον ΕΣΑΜ [σσ. Περισσότερη προϋπηρεσία για στρατόπεδα συγκεντρώσεως ή αποτοξόνωσης/χαλάρωσης απέκτησε...]. Επί 5 σχεδόν μήνες λοιπόν αυτός το (υπο)δείγμα νοητικού γίγαντα είχε πόσες ευκαιρίες να μάθει κάτι. Μία μαϊμού θα μπορούσε στα τυφλά να έχει καταφέρει κάτι, αλλά όχι αυτός. Είναι υπεράνω μαθήσεως.

Ερχόμαστε λοιπόν στη πρώτη σόλο εγκατάσταση με κυριολεκτικά το "Birdie nam nam" στο χέρι και ο Α.Η. [σσ. Αληθινά Ηλίθιος] να ανοίγει για πρώτη φορά το μικρό βιβλιαράκι της εγκατάστασης. Τα υπόλοιπα είναι θέμα λογοκρισίας από την Ιερά Εξέταση. Ο πανικός προσωποποιημένος. Για κάθε γραμμή οδηγίας 5 λεπτά επεξηγήσεων. Για κάθε 5 λεπτά επεξηγήσεων, 5 λεπτά τηλεφώνου στο αφεντικό που θεωρεί ότι το να διακόπτει ανα 10-λεπτο τη διαδικασία βοηθάει στο ηθικό και στο να τελειώνει γρήγορα η όλη διαδικασία.

Αποτέλεσμα όλου αυτού; Η παραγωγή κάτω για ένα δίωρο. Τα νεύρα του ΕΣΑΜ να έχουν φτάσει στο απροχώρητο [σσ. Θα θέλαμε αυτή τη στιγμή να ευχαριστήσουμε τον Ιζνογκούντ που μας έφτιαχνε το κέφι με τα βαθυστόχαστα σχόλια του που δεν περιείχαν καθόλου εμπεγμό]. Ο A.Η. να ετοιμάζεται να γίνει σπονδή στους κατοχθόνιους θεούς, ενώ η εικόνα της Παναγιάς της Σκληρόκαρδης να έχει πεθάνει στο γέλιο με όλα αυτά.

Ευτυχώς που γίνονται τέτοια σκηνικά και μας φτιάχνει το κέφι. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα τρόποι να νικήσεις αυτή την υπέρμετρη ηλιθιότητα στη δουλειά με επικοδομοιτικό τρόπο [σσ. BattleKnight για τα νεύρα, μία φορά την ημέρα για μία βδομάδα].

Συγγνώμη που κλείνω έτσι, αλλά έχει σεμινάρια δημιουργίας tutorial σε στυλ Φρουτοπίας από τον Ψιψινάκη στον Beta. Πάω να παρακολουθήσω...

[σσ. Η παραγωγή; Τι η παραγωγή; Ποιός τη γαμάει τη παραγωγή; Πάρτε αύριο. Σήμερα έχω ρεπό από τη νόηση...]

INTERLUDE

Θυμάστε το βιβλίο "Οι άντρες είναι απο τον Αρη, οι γυναίκες απο την Αφροδίτη"; Να ενα πρώτης τάξης παράδειγμα, προσφορά ενός άγγλου καθηγητή σε ενα αμερικανικό πανεπιστήμιο.

"Σήμερα θα πειραματιστούμε με μια νέα μορφή διήγησης, τις παράλληλες ιστορίες. Η διαδικασία είναι απλή. Καθένας θα κάνει ζευγάρι με κάποιον άλλο, και ο ενας απο τους δυο θα γράψει την πρώτη παράγραφο μιας σύντομης ιστορίας. Ο άλλος θα διαβάσει την πρώτη παράγραφο και μετά θα προσθέσει μια δεύτερη παράγραφο. Ο πρώτος θα διαβάσει την παράγραφο που πρόσθεσε ο δεύτερος και θα προσθέσει μια τρίτη και έτσι θα γραφτεί η ιστορία. Θυμηθείτε να ξαναδιαβάζετε τι έχει γραφεί κάθε φορά, έτσι ώστε η ιστορία να έχει νόημα. Δεν πρέπει να μιλάτε μεταξύ σας για οποιοδήποτε λόγο, οτι θέλετε να πείτε πρέπει να το δίνετε μέσα απο την ιστορία. Η ιστορία τελειώνει όταν και οι δυο συμφωνήσουν οτι βγήκε ενα συμπέρασμα."

Αυτή η ιστορία παραδόθηκε απο δυο άγγλους μαθητές μου: Ρεβέκα και Γκάρυ. (τα επίθετα κόπηκαν για να προστατευθούν οι ...αθώοι ;-)

---

Η Ιστορία:

(πρώτη παράγραφος, ΡΕΒΕΚΑ)

... Στην αρχή, η Λάουρα δεν μπορούσε να αποφασίσει τι είδους τσάι ήθελε να πιεί. Το χαμομήλι, που συνήθιζε να αποτελεί την πρώτη της επιλογή για παρόμοια τεμπέλικα βράδια μένοντας στο σπίτι, τώρα της θύμιζε πολύ τον Κάρλ, που κάποτε είχε πει, σε παλιότερες, ευτυχισμένες εποχές, οτι του άρεσε πολύ το χαμομήλι. Και ήθελε με κάθε τρόπο τώρα να κρατήσει τις σκέψεις της μακριά απο τον Κάρλ. Η κτητικότητα του της ήταν αποπνικτική, και όταν τον σκεφτόταν, το άσθμα της άρχιζε να αγριεύει. Έτσι, το χαμομήλι ήταν εκτός συζήτησης.

---

(δεύτερη παράγραφος, ΓΚΑΡΥ)

Στο μεταξύ, ο Πρώτος Σμηνίας Κάρλ Χάρις, αρχηγός της επιτιθέμενης μοίρας που εδώ και λίγη ώρα είχε τεθεί σε τροχιά γύρω απο τον Skylon 4, είχε πιο σημαντικά πράματα να σκεφτεί απο τις νευρώσεις μιας ελαφρόμυαλης ασθματικής χαζογκόμενας ονόματι Λάουρα, με την οποία είχε περάσει μια ...βρώμικη νύχτα, περίπου πριν ενα χρόνο. " Π.Σ. Κάρλ Χάρις στον γεωδαιτικό σταθμό 17, πορεία 1-1-9, ταχύτητα συγκλίνουσα σε δίνη 1", μουρμούρισε στο μικρόφωνο της συσκευής κρυπτογραφημένων διαγαλαξιακών επικοινωνιών. "Πορεία πολικών συντεταγμένων επετεύχθη, κανένα σημάδι δραστηριότητας για την ώρ--". Αλλά πριν προλάβει καν να κλείσει το κανάλι επικοινωνίας, μια μπλέ δέσμη σωματιδίων έλαμψε απο το πουθενά, σκίζοντας τη θωράκιση του αστρόπλοιου στον τομέα αποθήκευσης. Το τράνταγμα απο το χτύπημα τον πέταξε απο τη θέση του, στην άλλη μεριά του πιλοτηρίου.

---

(τρίτη παράγραφος, ΡΕΒΕΚΑ)

Χτύπησε το κεφάλι του και πέθανε σχεδόν ακαριαία, αλλά όχι πριν προλάβει να νιώσει ενα τελευταίο οδυνηρό συναίσθημα για την κτηνώδη συμπεριφορά του απέναντι στον ευαίσθητο ψυχισμό της μόνης κοπέλας που ποτέ είχε αισθήματα γι' αυτόν. Σύντομα κατόπιν, η Γή σταμάτησε τις άσκοπες εχθροπραξίες της απέναντι στους φιλήσυχους αγρότες του Skylon 4. "Το Κονγκρέσσο Περνάει Νόμο για την Μόνιμη Απαγόρευση του Πολέμου και των Διαστημικών Ταξειδιών", διάβασε η Λάουρα στην πρωινή της εφημερίδα. Τα νεα, την τάραξαν αλλά και ταυτόχρονα την έκαναν να βαρεθεί. Κοίταξε αφηρημένα απο το παράθυρο, ξαναθυμώμενη τα νιάτα της, τότε που οι μέρες περνούσαν χωρίς άγχη και σκοτούρες, χωρίς εφημερίδες, χωρίς τηλεόραση να την αποσπά απο εκείνο το αθώο αίσθημα του θαυμασμού προς όλα τα όμορφα πράματα γύρω της. "Γιατί πρέπει κανείς να χάσει όλη του την αθωότητα για να γίνει Γυναίκα;", αναρωτήθηκε...

---

(τέταρτη παράγραφος, ΓΚΑΡΥ)

Ούτε που ήξερε οτι της έμεναν μόλις 10 δευτερόλεπτα ακόμα ζωής. Χιλιάδες μίλια πάνω απο την πόλη της, το πολεμικό αστρόπλοιο των Αντριανών εκτόξευε τον πρώτο πύραυλο σχάσης λιθίου... Οι κουτεντέδες ειρηνόφιλοι λαπάδες που είχαν καταθέσει και ψηφίσει στο Κονγκρέσσο την "Μονομερή Συμφωνία Διαστρικού Αφοπλισμού", είχαν αφήσει τη Γή απροστάτευτη απο τις εχθρικές εξωγήινες αυτοκρατορίες που ήταν αποφασισμένες να καταστρέψουν την ανθρώπινη φυλή. Μέσα σε δυο ώρες αφότου η Συμφωνία είχε ψηφιστεί, τα διαστημόπλοια των Αντριανών ήταν ήδη σε πορεία, κατευθυνόμενα προς τη Γή, κουβαλώντας αρκετή ισχύ πυρός για να εξατμίσουν όλο τον πλανήτη. Με κανένα να μπορεί να τους αντιμετωπίσει, είχαν βάλει σε λειτουργία το διαβολικό τους σχέδιο. Ο πύραυλος σχάσης λιθίου διαπέρασε την ατμόσφαιρα χωρίς να συναντήσει κανένα εμπόδιο. Ο Πρόεδρος, μέσα στο απόρρητο υποβρύχιο αρχηγείο του, στον πάτο του κόλπου του Μεξικού, ένιωσε την απίστευτη έκρηξη, η οποία εξάτμισε την άμοιρη, ανόητη Λάουρα καθώς και άλλα 85 εκατομμύρια αμερικανών. Ο Πρόεδρος χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι της αίθουσας συνεδριάσεων. "Δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε αυτό! Θα ασκήσω βέτο στην Συμφωνία Αφοπλισμού! Ας δείξουμε σ'αυτούς τους ανόητους εξωγήινους με ποιούς τα βάλανε. ΕΠΙΘΕΣΗ!!!"

---

(πέμπτη παράγραφος, ΡΕΒΕΚΑ)

Αυτό είναι εξωφρενικό. Αρνούμαι να συνεχίσω αυτή την απόλυτη κοροϊδία της λογοτεχνίας. Ο συν-γραφέας μου, είναι ενας βίαιος, ανώριμος, σωβινιστής, ημι-αγράμματος έφηβος.

---

(ΓΚΑΡΥ)

Ναι; Εσύ είσαι μια εγωκεντρική, κουραστική και νευρωτική, της οποίας οι προσπάθειες να γράψει, είναι το φιλολογικό ισοδύναμο του Βάλιουμ. "Αχχχ... Μήπως να έπινα χαμομήλι;... Η μήπως να πιώ κάποιο άλλο είδος ΓΑΜΗΜΕΝΟΥ ΤΣΑΓΙΟΥ;;; Αχχχ... Είμαι μήπως μια ελαφρόμυαλη χαζογκόμενα που διαβάζει πολλά ρομάντζα;..."

---

(ΡΕΒΕΚΑ)

Μαλάκα.

---

(ΓΚΑΡΥ)

Βλαμμένη.

---

(ΡΕΒΕΚΑ)

Αρχίδι.

---

(ΓΚΑΡΥ)

Σκρόφα.

---

(ΡΕΒΕΚΑ)

Αντε γαμήσου.

---

(ΓΚΑΡΥ)

Βρε φάε σκατά.

---

(ΡΕΒΕΚΑ)

Γαμήσου παλιό-νεάντερταλ.

---

(ΓΚΑΡΥ)

Τράβα να πιείς κανα τσάι, ούφο.

---

(Καθηγητής)

Α+. Πολύ μου άρεσε.

Picasso

Σαββάτο πρωί. Ωραία μέρα. Δροσούλα ακόμα. Ο ήλιος έχει αρχίσει να ανεβαίνει και τα πουλάκια τιτιβίζουν. Τι απίστευτη ηρεμία!

Σιγά μη κράταγε! ΝΤΡΙΝΝΝ!!!! "Γαμώ την καταδίκη μου!". Ποιός θέλει να τον σώσω από πνιγμό πάλι; Αμυδρά ανοίγουν τα μάτια και κοιτάνε προς την οθόνη του κινητού. Mole... "Φτου σου αφιλότιμη...". Τι θέλει πάλι;

Mole - See you at the Mall σε μία ώρα!
ΕΣΑΜ - The Mole in the Mall... Φταίω εγώ μετά... Τα λέμε εκεί!

Ντύσιμο, πλύσιμο, ξύσιμο και έτοιμος. 5' λεπτά αργότερα παρκάρω το τουτού στο άδειο γκαράζ [σσ. Οι (π)ορδές των καταπονημένων καταναλωτών ξεκινάνε μετά τις 14:00 για κάποιο περίεργο λόγο...] και ανεβαίνω σγα σγα να συναντήσω την προσωποποίηση της κατάρας μου. Τον βρίσκω αραχτό με το στριφτό του [σσ. Ο ΦΜ του έχει κολλήσει πολλά άσχημα κουσούρια...] να με περιμένει σαν γκόμενα στο φανάρι.

Mole - Έρχετε μία φίλη/συνάδελφος και πάμε για ψώνια.
ΕΣΑΜ - Υπολογιστή;
Mole - Όχι...
ΕΣΑΜ - Εσώρουχα;
Mole - Όχι...
ΕΣΑΜ - Σιλικονάτη κούκλα γιατί η γκόμενα δε σου κάθεται;
Mole - Σετ ζωγραφικής!
ΕΣΑΜ - (Φάτσα Ινδού φακίρη που ανακάλυψε ότι το ένα καρφί στο κάθισμα είναι μεγαλύτερο) ...!!! ...!!!
Mole - Μη γελάσεις και μη το γράψεις! ΠΟΤΕ!!
ΕΣΑΜ - (Jim Carrey φάτσα από "Ace Ventura 2") Εγώ; Ποτέ δε θα στο έκανα αυτό! [σσ. Τα δάχτυλα τα εσταυρωμένα δεν τα είδε κανείς...]

Αυτά που λέτε. Αγοράσαμε μπλοκ, μολύβια, ξύστρες, χρώμα, άχρωμα, πλαστελίνη, ξυλομπογιές, κουβαδάκι [σσ. Με ασορτί φτυαράκι παρακαλώ...] και lunch box! Σκεφτόμουν να τους αγόραζα και κασετίνα Τρανσφόρμερς, αλλά θα γινόμασταν ρεζίλι γιατί ήταν η τελευταία και την ήθελε ένας 5-χρονος πιτσιρικάς. Ήδη του είχαμε βουτήξει το γλυφιτζούρι. Δεν έλεγε να το τραβήξουμε και άλλο.

Να δούμε τι καλό θα μας ζωγραφίσει για να διακοσμίσουμε λίγο το χώρο. Το πρώτο του έργο σε draft:

Μετακόμιση Α.Ε.

Εχθές ήταν μία ιδιαίτερη μέρα. Εχθές μετακομίσαμε σε καινούργια γραφεία! Ο πελατάκος μας, επειδή μας προσέχει τα μάλα [σσ. Φτου να μη σε ματιάξω...] αποφάσισε ότι χρειαζόμαστε καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ο 6ος όροφος με θέα την μαύρη Πεντέλη και το καταπράσινο δάσος Συγγρού [σσ. Αυτό πώς μας έχει ξεφύγει;] δε μας άρεσε. Ούτε τις τσαχπίνες υπάρξεις του διαδρόμου (είμαστε άνθρωποι με 100% ντεντικέσιον στη δουλειά) θέλαμε γιατί μας αποσπούσαν.

Να 'μαστε λοιπόν στον ισόγειο παράδεισο, ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους χωρίς παραθύρια και σκεπή! Είναι ψιλοτάβανο! Αν κοιτάξεις καλά βλέπεις το Θεό... Άσπροι τοίχοι, ψεύτικα γραφεία, ματ χρώματα και μία υπέροχη φασαρία από τα συνεργεία γύρω μας (γιατί είμαστε ακόμα στα μπετά βεβαίως βεβαίως). Φαντάζομαι ότι η φαντασία σε χρώμα είναι ελαφρώς περιορισμένη. Όταν ο θεός έφτυνε "γούστο" κάποιος ποιητής εδώ μέσα κρατούσε ομπρέλα.

Αυτά που λέτε. Περιορισμένης ευθύνης και βούλησης. Είμαστε πάλι 30 νοματέοι σε ένα χώρο που θυμίζει έντονα γραμμή παραγωγής σε εργοστάσιο. Όσοι έχουν δει τη γνωστή ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν θα καταλάβουν τι εννοώ. Το μόνο που μας λείπει είναι η έντονη μυρωδιά από ρετσίνι και καουτσούκ. Βέβαια, ένας πολύ καλός και ευσυνείδητος υπάλληλος του πελάτη καπνίζει πούρα (και στις απαγορευμένες περιοχές) και μας φέρνει στα ίσα μας.

Παράθυρα πουθενά. Έχουμε μια υποψία για το που βρίσκεται ο ήλιος, αλλά ως εκεί. Ξημέρωσε; Βράδιασε; Βρέχει; Χιονίζει; Πολυτέλειες... Δε μας χρειάζονται αυτά. Εμείς είμαστε κομμάντο. Οι τελευταίοι πραγματικοί ναύτες υποβρυχίου. Δε μας χρειάζονται τέτοια αστεία πράγματα όπως ηλιαχτίδα ή πράσινο. Σηκωνόμαστε πριν την ανατολή. Ξυπνάμε τα κοκκόρια. Ερχόμαστε για δουλειά με το δίλιτρο σέικερ του φραπέ (και ένα εσπρεσσάκι στις γιορτές) και δουλεύουμε αμείλικτα. Φτύνουμε κείμενα, κώδικα και αρχιτεκτονική από τον πισινό μας, ενώ κρατάμε ένα χαμόγελο πορσελάνι στον πελάτη.

Οι γραβάτες μας σχηματίζουν ουράνιο τόξο καθώς τρέχουμε και λύνουμε το ένα πρόβλημα μετά το άλλο. Το κινητό έχει ενσωματωθεί στο DNA μας [σσ. Μας απαγάγουν με το κιλό οι εταιρίες κατασκευής κινητών για να ερευνήσουν τη μετάλλαξη.]. Ακόμα και στον ύπνο μας μπορούμε δώσουμε απάντηση σε οιοδήποτε θέμα μας τεθεί. Διακοπές; Χα. Ας γελάσω! Εμείς δε χρειαζόμαστε διακοπές. Θα ξεκουραστούμε όταν πεθάνουμε και αφού έχουμε κάνει knowledge transfer στο επόμενο μοντέλο. Και βέβαια δε πεθαίνουμε μέχρι να πει ο πελάτης ότι κάνει δεκτά τα πάντα και είναι ευχαριστημένος. Μη με κάνετε να επαναλαμβάνω τα προφανή. Έχω πιεσμένο πρόγραμμα. Για τέτοιες ερωτήσεις το βιβλιαράκι "Δε πεθαίνω κουφάλα νεκροθάφτη. Η ιστορία ενός Consultant" θα σας καλύψει πλήρως.

Μεταφέραμε λοιπόν τα πάντα μόνοι μας. Μέχρι και τις καρέκλες. Κόψαμε τα γραφεία στα μέτρα μας και κάναμε και μία ανάλυση για την καλύτερη διασπορά φωτεινής ενέργειας στο χώρο εντός και εκτός κτιρίου. Μέχρι και η Βεφαγκόθ έβγαλε τα (πλαστικά) πηρούνια και έφτιαξε τα καλώδια δυκτίου και τα πριζάκια. Σιγά μην εμπιστευτούμε τον πελάτη! Ακόμα και ανιχνευτές σήματος τηλεφώνου φέραμε για να δούμε που έχουμε καλύτερη λήψη να αφήσουμε εκεί τα ώτα μας!

Πολλή κούραση. Με την λίμπρα. Ευτυχώς που τα έχω κόψει αυτά και έρχομαι στη δουλειά κατά της 10+. Με κουράζει βέβαια η διαδρομή γιατί τώρα είναι 500 μέτρα παραπάνω από το σπίτι, αλλά τη να κάνω. Μετά την αύξηση χαλάλι τους. Εδώ με πληρώνουν. Θα παραπονεθώ εγώ;

Τα λέμε αργότερα. Πάω να καθαρίσω κανένα παρμπρίζ στο φανάρι να διπλασιάσω την αύξησή μου...

Αλάτι στη πληγή... Αρφ!

Το καλοκαίρι πέρασε πολύ γρήγορα. Συνταρακτικά γεγονότα δεν είχαμε. Ε, λίγες φωτιές, κάτι εκλογές (δε μετράνε και πολύ γιατί ήταν το Σεπτέμβρη), μία προαγωγή μούφα, μια αύξηση για δημόσιο υπάλληλο της Ουγκάντα και μία χυλόπιτα 5 αστέρων, σούπερ λουξ. Κατά τ' άλλα τίποτα ενδιαφέρον.

Βασικά σήμερα βαριέμαι περισσότερο του φυσιολογικού. Με είχε πλακώσει το μαξιλάρι από αργά το βράδυ και μόνο μετά από εκτενή συζήτηση με τον Κρίκετ κατάφερα να πειστώ να σηκωθώ και να έρθω για δουλειά. Χμ... Καλά, όχι για δουλειά. Βρίσκομαι εδώ για να δικαιολογήσω την αύξησή μου. Μου έχει κάτσει στον οισοφάγο και δε κατεβαίνει με τίποτα. Μέχρι και γυρισμένος ανάποδα ήπια νερό, αλλά τίποτα. Μάλλον χρειάζομαι βελονισμό ή ακόμα καλύτερα Ρ-20 να με στρώσει.

Ζωσμένος λοιπόν με όλα αυτά άνοιξα το πρωί το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο και μου 'ρθε η πρώτη βιδιά. Ο αγαπητός Γενικός Διευθυντής (CEO για τους αδαής) είχε αποστείλει σε όλους τα νέα της εταιρίας. Το σημαντικότερο από αυτά είναι οι παγκόσμιοι ρυθμοί αύξησης που σε όλους τους τομείς (και το δικό μας) είναι διψήφιοι (10% και άνω...).

Και συνεχίζουμε με τη δεύτερη είδηση που μαθαίνω. Ο τομέας στον οποίο ανήκω εδώ στο Ελλαδιστάν έχει από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης, κερδών και "πρεστίζ". Η δεύτερη βιδιά ήταν αναπόφευκτη. Η διάγνωση (με συντριπτική πλειοψηφία) είναι μία: Οξεία Ταπειροκρανίωση με τάσεις φυγής.

Για πες μου κύριε εργοδότα. Πώς θα με κρατήσεις εμένα να δουλεύω για σένα όταν μαθαίνω τέτοια πράγματα; Πώς είναι δυνατόν να μου λες ότι έχεις τέτοιους ρυθμούς ανάπτυξης και εμένα να μου δίνεις (μετά από προαγωγή) αύξηση €30 επί των μεικτών; Τρίαείναι τα πιθανά σενάρια:

1. Θέλεις να με διώξεις. (5% πιθανότητα)
   
2. Πιστεύεις ότι σε έχω τόση ανάγκη που θα ανεχτώ τέτοιες μαλακίες. (10% πιθανότητα)
   
3. Θέλεις να δείξεις μεγάλα κέρδη στο οικονομικό έτος. (80% πιθανότητα)
4. Ουδείς γνωρίζει... (5% πιθανότητα)
   

Το πρώτο σενάριο δε πιστεύω ότι ισχύει γιατί μου έδωσες και μπόνους. Μπόνους-παπαριά, αλλά μπόνους. Γιατί να ξοδέψεις έξτρα λεφτά αν θέλεις να με διώξεις; Γιατί να μου δώσεις και τα €30 εδώ που τα λέμε αν θέλεις να με διώξεις. Εκτός και αν είσαι χαζός και δεν έχεις ιδέα από οικονομικά μοντέλα και το τι σημαίνει κέρδος και τι ζημιά.

Το δεύτερο σενάριο το θεωρώ πιο απτό από το πρώτο. Εδώ σημαίνει ότι είτε δε δίνεις σημασία στο τι συμβαίνει γύρω σου, είτε ότι είσαι αναποφάσιστος. Από τη μία δε μπορεί να μην έχεις καταλάβει ότι δε με λένε ΕΣΑΜ για το τίποτα. Δεν έχω πρόβλημα ούτε τη γνώμη μου να πω ούτε να σου κατεβάσω καντήλια αν νομίζω (δε χρειάζεται να είμαι σίγουρος... πρόσεξέ το αυτό...) ότι κάνεις μαλακία. Από την άλλη το να διαδίδεις ότι χρειάζομαι μπεϊμπισίττερ λόγω συμπεριφοράς και παρόλ' αυτά να κάνεις ότι περνάει από το χέρι σου για να τσαντίσεις και να με βγάλεις εκτός εαυτού... Ε... Αυτό σημαίνει ότι τα θέλει ο κώλος σου και δεν έχεις ιδέα τι θέλεις γενικότερα.

Το τρίτο σενάριο φαντάζει το πιο πιθανό. Πολύ απλά δε σε νοιάζει τίποτα γιατί θέλεις να δείξεις καλά οικονομικά νούμερα ο κόσμος να χαλάσει. Δεν έχω να σου πω κάτι πάνω σε αυτό. Αν νομίζεις ότι σε συμφέρει χαλάλι σου. Όπως λέει και η παροιμία: "ουδείς αναντικατάστατος". Κατ' εσέ οιοδήποτε δεν του αρέσει μπορεί να την κάνει με ελαφριά πηδηματάκια. Το μόνο σου πρόβλημα είναι ότι η παροιμία δε καλύπτει μία πολύ σοβαρή παράμετρο: ο καθένας μπορεί να αντικατασταθεί, αλλά υπάρχει πάντα κάποιο κόστος. Το κόστος αυτό μπορεί να είναι απαγορευτικό, κάτι το οποίο καθιστά αναντικατάστατο κάποιον. Σκέψου το λίγο...

Το τέταρτο δεν είναι σενάριο φυσικά. Μπορεί να συμβαίνουν χίλια δυο πράγματα τα οποία όμως έχουν πολύ υψηλές πιθανότητες να κρέμονται κάτω από ένα από τα τρία πρώτα ή συνδιασμό αυτών.

Όπως και να έχει το πράγμα εγώ βρίσκομαι στο 50-50 για μεταγγραφή. Η απόδοσή μου έχει πέσει στο μηδέν (και πιο κάτω) και πραγματικά δεν έχω όρεξη να έρχομαι πια στο γραφείο. Πολύ μου λένε ότι είναι φυσιολογικές τέτοιες αντιμετωπίσεις από εταιρίες και ότι υπερβάλλω. Μα πάτε καλά; Λοβοτομημένοι είστε; Αν δε διεκδικήσετε εσείς τα δικαιώματά σας έχετε την εντύπωση ότι θα έρθει κάποιος να σας τα δώσει; Για κουνήστε λίγο το κεφάλι. Έπηξαν; Κύριε, δε μου αρέσει αυτό που μου έδωσες. Δεν έχεις στοιχεία να το υποστηρίξεις. Αν δεν έχεις καλύτερη προσφορά φιλάκια και τα λέμε.

Σύμφωνα με το ποσοστό αύξησης που μου έδωσες, σε περίπτωση που την κάνω πρέπει να σου δώσω prior notice 2.4 ώρες. 2 ώρες και 24 λεπτά. Πιστεύετε ότι δεν είναι επαγγελματικό αυτό, έτσι δεν είναι; Μπορεί. Όσο επαγγελματικό είναι το να δίνεις προαγωγή σε τίτλους και αρχίδια σε λεφτά. Όσο με σκέφτεσαι σε σκέφτομαι. Όσο με γράφεις εγώ θα σε γράφω περισσότερο. Δικαίωμά μου είναι. Δε δουλεύω για τη ψυχή της μάνας μου και δεν σε έχω ανάγκη. Όταν το καταλάβεις έλα να τα πούμε.

Τα λέμε γιατί μου έφερε η μαμά το γάλα μου στα κάγκελα. Με την αύξηση δε μπορώ να αγοράσω μόνος μου...