Ελευθερία του Λόγου

Δυστυχώς το σημερινό post είναι απάντηση προς το δεύτερο (!) και τρίτο (!) comment που δέχτηκε το blog μου. Η ιστορία έχει ως εξής:

"Πάνω στης Τροίας τα βουνά, που 'ναι σαν κωλ..."... Χμμ... Όχι... Συγγνώμη... Αυτό είναι από άλλη ιστορία...

Εχθές, μετά από το post/απάντηση για τον "Έρωτα στα Χρόνια της Χολέρας" ανέβηκε ένα σχόλιο που ήταν ανορθόγραφο [σσ. Στο μυαλό σας φέρτε την ορθογραφία ταμπέλας που κυκλοφορεί σε chain-mails.] (μάλλον επίτηδες), υβριστικό σε βαθμό κακουργήματος [σσ. Είπαμε να κατεβάζουμε καντήλια, αλλά η ύβρης δεν είναι θεμιτή.] και ανώνυμο [σσ. Το ψευδώνυμο Joey Knish που φτιάχτηκε μόνο και μόνο για την ανάρτηση του σχολίου δεν μας καλύπτει...].

Το σχόλιο το διέγραψα για έναν συγκεκριμένο λόγο που θα αναλύσω πιο κάτω. Η συνέχεια σκάει μύτη με δεύτερο σχόλιο του ιδίου. Για την ακρίβεια αυτό δεν ήταν σχόλιο, αλλά έκθεση ιδεών. Ένα καταπληκτικό κολάζ απόψεων αρχαίων Ελλήνων, Ελληνικής νομοθεσίας και θέσεις συγγραφέων και λοιπά πεφωτισμένων ατόμων περί Ελευθερίας Λόγου. 5 γαμημένες σελίδες Α4!!! Μα 5 σελίδες; Έτοιμες τις είχες ρε φίλε;

Και εκεί είναι που πρέπει να βάλουμε τα πράγματα σε μία τάξη. Αγαπητέ Joey Knish διάβασε να μάθεις!

1. Η Ελευθερία (σου) του Λόγου σταματάει λες και συνάντησε τοίχο, 200m πάχος από ενισχυμένο σκυρόδεμα, όταν πάει να μπει στην Ελευθερία μου.
2. Η Ελευθερία (σου) του Λόγου δεν ισχύει παντού. Αν για παράδειγμα βρίσκεσαι στη Κίνα δεν έχεις αυτό το δικαίωμα [σσ. Παραδείγματος χάριν: Πλατεία Τιάνανμεν.]. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για μένα οπότε και δεν θα μπορούσα να σου επιτρέψω να λες ότι θέλεις στο χώρο μου.
3. Που μας φέρνει στο πλέον σημαντικό. Ποιός μαλάκας σου είπε ότι έχεις Ελευθερία Λόγου στο blog τρίτου; Σε μία εφημερίδα σε αφήνουν νομίζεις να γράφεις ότι θέλεις;
4. Έχεις βγει στη Πλατεία Συντάγματος, μιας και διατυμπανίζεις το Σύνταγμα, να βρίσεις κάποιο μέλος της Κυβέρνησης; Πιστεύεις ότι δεν θα σε μπουζουριάσουν;
5. Η Ελευθερία του Λόγου ισχύει όταν είσαι και επώνυμος. Τα ανώνυμα στέλνονται κατευθείαν στις Πυραμίδες [σσ. Γείωση με Κάιρο, γιατί μάλλον παπαγαλάκι είσαι και δε ξέρεις τι σημαίνει...].

Οπότε, για να καταλάβεις κ. Joey Knish, για ποιον ακριβώς λόγο δεν εμφανίζονται τα σχόλιά σου:

Θεωρώ ότι είσαι ένας θρασύδειλος ευνούχος και είμαι της άποψης ότι δεν έχεις δικαίωμα λόγου στο blog μου γιατί:

• Είσαι ανώνυμος και δε δίνεις δικαίωμα στον άλλο να σου απαντήσει.
• Το blog διατηρεί το δικαίωμα να απορρίψει σχόλια που δεν του αρέσουν.
• Η Ελευθερία (σου) του Λόγου δεν ισχύει εδώ.
  
• Γιατί έτσι γουστάρω ρε παλικάρι! Δε με λένε ΕΣΑΜ για το τίποτα!

Όταν αποφασίσεις να βγεις επώνυμα το ξανασυζητάμε, οκ;

"Επόμενος παρακαλώ! Τι θέλετε εσείς; Περι υβριστικού περιεχομένου στο blog; Ναι. Μισό λεπτό να σας ανακατευθύνουμε προς Κάιρο"...

"Ο Έρωτας στα Χρόνια της Χολέρας" - ΠΛηρωμένη απάντηση...

Και ναι... Υπήρχε περίπτωση να μη μου απαντήσουν; Ευτυχώς που μου το έστειλαν κείμενο και όχι σε μορφή πλάστη!

---

Τι ακριβώς σχολιάζεις στο συγκεκριμένο postάκι??... τις διαφορετικές προτιμήσεις που έχουν οι - διαφορετικές - γυναίκες?? Σας δυσκολεύει το γεγονός ότι δεν θέλουμε όλες ακριβώς τα ίδια, ώστε να ξέρετε κι εσείς πώς να πορευτείτε?? Θα ήταν λίγο κουραστικό όμως... να θέλαμε όλες τα ίδια... τότε θα το είχατε πάρει χαμπάρι και ο κόσμος θα ήταν - υποθετικά - γεμάτος από τέλειους άντρες...

Εκεί να δεις ανταγωνισμός...

Ενώ με τους άντρες τα πράγματα είναι πιο απλά...

• "Θέλω μια γυναίκα που να έχει άποψη" (συγκεκριμένα, θέλω μια γυναίκα που να έχει την άποψή μου)
• "Δεν με ενδιαφέρει πόσες εμπειρίες είχε πριν από εμένα" (αρκεί ο αριθμός να είναι μικρότερος του 5 - και αυτό επειδή είμαι πολύ προοδευτικός)
• "Αντιμετωπίζω τη γυναίκα που είναι δίπλα μου ως ίση" (δεν είναι ότι δεν θέλω να βοηθάω, απλά δεν ξέρω να μαγειρεύω, να πλένω, να σιδερώνω... ενώ αυτή είχε 20 στα οικοκυρικά...)
• "Μου αρέσουν οι γυναίκες που παίρνουν πρωτοβουλίες και κάνουν το πρώτο βήμα" (αλλά έχω τρελό απωθημένο με τη Λίτσα που δεν μου έκατσε στην τρίτη λυκείου)
• "Δεν θέλω να είναι καταπιεστική και ζηλιάρα" (μου δημιουργεί επιπλέον τύψεις όταν της τα φοράω)
• "Θέλω δίπλα μου μία έξυπνη γυναίκα" (χα χα χα!)
• "Οι γυναίκες είναι υπολογίστριες και κυνηγάνε μόνο λεφτάδες με ακριβά αυτοκίνητα" (μισό να παρκάρω το ΤΤ)

PS. Από το "παίζω με τα μάτια" μέχρι το "ρίχνω σούπα" υπάρχει ένα στάδιο που λέγεται "πρώτη συζήτηση" και ναι, είναι σημαντικό στάδιο...

---

Τι να πω;;!! Έχω φρίξει ο άθρωπας!! Ευτυχώς που δεν είμαι ο φίλος της!!! [ΕΣΑΜ. Moira... ΑΣΕ ΚΑΤΩ ΤΟ ΤΗΓΑΝΙ!!!]

INTERLUDE: To His Coy Mistress

To His Coy Mistress

Had we but world enough, and time,
This coyness, Lady, were no crime
We would sit down and think which way
To walk and pass our long love's day.
Thou by the Indian Ganges' side
Shouldst rubies find: I by the tide
Of Humber would complain. I would
Love you ten years before the Flood,
And you should, if you please, refuse
Till the conversion of the Jews.
My vegetable love should grow
Vaster than empires, and more slow;
An hundred years should go to praise
Thine eyes and on thy forehead gaze;
Two hundred to adore each breast,
But thirty thousand to the rest;
An age at least to every part,
And the last age should show your heart.
For, Lady, you deserve this state,
Nor would I love at lower rate.

But at my back I always hear
Time's wingèd chariot hurrying near;
And yonder all before us lie
Deserts of vast eternity.
Thy beauty shall no more be found,
Nor, in thy marble vault, shall sound
My echoing song: then worms shall try
That long preserved virginity,
And your quaint honour turn to dust,
And into ashes all my lust:
The grave's a fine and private place,
But none, I think, do there embrace.

Now therefore, while the youthful hue
Sits on thy skin like morning dew,
And while thy willing soul transpires
At every pore with instant fires,
Now let us sport us while we may,
And now, like amorous birds of prey,
Rather at once our time devour
Than languish in his slow-chapt power.
Let us roll all our strength and all
Our sweetness up into one ball,
And tear our pleasures with rough strife
Thorough the iron gates of life:
Thus, though we cannot make our sun
Stand still, yet we will make him run.

Για κάποιον/α που ξέρει...

Ευρωβίζιτα 2008

Πάπαλα και ο διαγωνισμός Eurovision 2K8!

Και τι καταλάβαμε; Ακόμα ένας τρόπος για να συνειδητοποιήσουμε τα εξής:

• Το ανατολικό μπλοκ όχι μόνο καλά κρατεί, αλλά, ανεξαρτήτως επέκτασης Ε.Ε., αντιπυραυλικής ασπίδας, επέκτασης ΝΑΤΟ [σσ. Πούντο;][ΕΣΑΜ. Νάτο... 1-0], κτλ., ισχυροποιείται καθημερινά. Ο Πούτιν έχει αρχίσει να αναδιοργανώνει τη Ρωσία και τα κράτη δορυφόρους της.
• Το Ηνωμένο Βασίλειο θα συνεχίσει να κλαίγεται. Ανακοινώθηκε ότι "δεν είναι πράγματα αυτά" [σσ. Για τα μπλόκα...] και ότι "θα αποχωρίσει από τη Eurovision". Εμ βέβαια. Όταν σάρωναν τα βραβεία ήταν καλά. Όταν ΟΛΟΣ ο αγγλόφωνος κόσμος τους ψήφιζε δεν είχαν πρόβλημα.
• Ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδος είναι FTP [σσ. Φορ Δε Πίνας = Gia Ton Pou***]. Όταν έχεις τον πρωθυπουργό της χώρας (!) [σσ. Της Μπανανίας...], ξέρετε ποιον λέω... το παιδοβούβαλο. Όταν, λέγω, έχεις τον πρωθυπουργό να βγαίνει να ασχοληθεί με το κακομοιράκι αυτό πώς σε χαρακτηρίζει σαν κάτοικο της χώρας; Ρε παλικάρι, μερικές λέξεις μόνο: ασφαλιστικό, υγεία, Μακεδονικό, Γκρίζες ζώνες, G700, παιδεία, κτλ. Σου λένε τίποτα; Με τη Καλομοίρα βρήκες να ασχοληθείς;;!!
• Οι Έλληνες έχουν γούστο ισοδύναμο με αυτό τετραπληγικού πιθήκου σε ναρκωτικά και με εμφανή σημάδια παράνοιας. 12 βαθμούς στην Ισπανία;;;; Μα, 12 ΒΑΘΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ;;; Σας άρεσε τόσο πολύ το "Le Robocop";
• Οι αδερφές παρουσιάστριες είναι ο καινούργιος μαϊντανός στη ΤιΒί. Ώρες ώρες έχω την εντύπωση ότι είμαι ο μοναδικός Έλληνας που τις θεωρεί ηλίθιες; Τα σχόλια τους τα γράφει μπαμπουίνος σε οίστρο ή τα βγάζουν μόνες τους;
• Η Ελλάδα έλαβε βαθύτατο χτύπημα μετά την αποτυχία της πιτσιρίκας [σσ. Που ακόμα να μάθει Ελληνικά...]. Εμ βέβαια. Το μόνο που μας απασχολεί είναι που δεν μας ψήφισαν.

Τελικά σαν λαός είμαστε για τα μπάζα. Τα Ημισκούμπρια πέτυχαν το στόχο με το "Της Ελλάδος τα παιδιά". Είμαστε άξιοι της τύχης μας.

Τέρμα η γκρίνια για σήμερα. Ας δούμε και τίποτα ποιοτικό:

Κύκνειο Άσμα...

Πριν από μερικές μέρες παίχτηκε η τελευταία σκηνή στο δραματικό, πρώην project μου. Τα σημάδια ήταν από καιρό εμφανή, αλλά κανείς δεν ήθελε να τα δει. Πολύ έπαρση από τα υψηλόβαθμα στελέχη προκάλεσαν τη καταστροφή και εν τέλει τη πτώση από τη κορφή του βουνού στον Τάρταρο (μαζί με εκείνο το κοπρόσκυλο τον Κέρβερο).

Η παρακάτω συζήτηση έχει γίνει πραγματικά. Σας μεταφέρω εδώ το ζουμί της υπόθεσης:

Χαλίφης - Το project έχει ήδη μπει στη τρίτη φάση. Έχουμε δουλέψει στην ανάλυση, δημιουργία test cases, δημιουργία περιβάλλοντος εργασίας για δοκιμές, ντοκιουμεντέσιον, και ένα μεγάλο μέρος της ανάπτυξης. Το κόστος μέχρι στιγμή ανέρχεται στα €2.000.000. Πότε θα μπορέσετε να τα πληρώσετε;

Αντιπρόσωπος Πελάτη 1 κοιτάζει σα χαμένος Αντιπρόσωπο Πελάτη 2. Και οι δύο μαζί κοιτάνε τον διευθυντή τους (Αντιπρόσωπος Πελάτη 0) σα χαβούζες σε συνέδρειο για καινούργια αρώματα.

ΑΠ0 - Ποιός σας είπε ότι θέλουμε ή πρέπει να ξεκινήσει η φάση 3;
Χαλίφης - Μα... Ήταν στο σχέδιο...
ΑΠ0 - Στο συμβόλαιο λέει μόνο για ρητή εντολή από εμάς. Τότε και μόνο ξεκινάτε. Το πρότζεκτ έχει παγώσει επ' αόριστον. Καλή σας ημέρα.
Χαλίφης - Και τα λεφτά;;;
ΑΠ2 - Δεν αγοράσαμε τίποτα για να πληρώσουμε
Χαλίφης [με φάτσα λαγού που βλέπει γύρω του καθαρισμένα κρεμμυδάκια]...

Αυτά που λέτε. Αυτός είναι ο λόγος που σταμάτησε και κόπηκε με τέτοια ταχύτητα το project. Τι νομίζατε; Ότι ο πελάτης είναι κακός [σσ. Συνήθως είναι, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση όχι...] και δε πληρώνει; Ότι ο πελάτης "δεν μπορεί να αποφασίσει τι θέλει" που μας τσαμπουνάγανε τόσο καιρό;

Μ.Α.Λ.Α.Κ.Ι.Ε.Σ!!! [σσ. Μην Ακούς Λιγμένους Ανόητους Καράβλαχους Ικανοποιημένους Εν Σκατά.]

Καταλάβατε τώρα γιατί ο Ειρηνοποιός την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια μεσ' στη νύχτα; Καταλάβατε γιατί κάνατε 3 μήνες training; Καταλάβατε γιατί ο ΕΣΑΜ περνούσε 25 ώρες τη μέρα στο FaceBook κάνοντας ΟΛΑ [σσ. Μα όλα...] τα κουίζ και τεστ; Καταλάβατε γιατί ο Ιζνογκούντ την έκανε για άλλες παραλίες χωρίς να ματώσει ρουθούνι;

Σας αφήνω με το ρητό που μονολογούσαν διάφοροι senior managers στην ταφή του project:

Στον πούτσο μου λουλούδια και γύρω γύρω μέλισσες.

Άντε και στα δικά σας...

Keep Right……

Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι???

Ξεκινάς πρωί πρωί για τη δουλειά… μόνο που για σένα ποτέ δεν είναι αρκετά πρωί κι έτσι τρέχεις πανικόβλητος να κερδίσεις έστω κι εκείνο το ένα λεπτό κατά το οποίο μπορεί να φας τον διευθυντή/αφεντικό/εργοδότη στη στροφή….. Με το που βγαίνεις από την είσοδο της πολυκατοικίας, κάνεις μερικά χαλαρά βηματάκια και συνειδητοποιείς ότι έχεις ξεχάσει την ομπρέλα (βρέχει)/δεν έχεις πάρει μπουφάν (κάνει κρύο)/θα κουβαλάς τζάμπα το μπουφάν (κάνει ζέστη)/ έχεις ξεχάσει τα γυαλιά ηλίου (κάνει ήλιο) κ.ο.κ.

Πίσω στο σπίτι, φυσικά το ασανσέρ είναι κατειλημμένο (και οι άλλοι πρωί δουλεύουν) ανεβαίνεις τρεις ορόφους (και ο ημιόροφος κερασμένος), παίρνεις/αφήνεις ομπρέλα, μπουφάν, γυαλιά, ξεφεύγεις από τον σκύλο που νομίζει ότι πέρασε η ώρα και επέστρεψες και χοροπηδάει περιχαρέστατος….

Ξανά κάτω…. Γρήγορα βηματάκια, να κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο, μικρά κυκλάκια ανά δέκα μέτρα, έλλειψη πεζοδρομίου, φανάρια μονίμως κόκκινα για τους πεζούς, πατήστε το κουμπί και περιμένετε, πατάς το κουμπί αλλά δεν περιμένεις, φρένα στριγγλίζουν, γιαγιάδες τσιρίζουν, νομοταγείς οδηγοί βρίζουν, δεν ακούς τίποτα – τα iPod τελικά έχουν λόγο ύπαρξης – φτάνεις κακήν κακώς στον σταθμό του μετρό, έχεις αφήσει πίσω σου συντρίμμια….

Κατεβαίνεις τα σκαλιά – μποινγκ μποινγκ – χαλαρά, δεν κοιτάς το ρολόι – δεν είναι ώρα τώρα για να αγχωνόμαστε - πας στο μηχάνημα να βγάλεις εισιτήριο, δεν έχεις ψιλά, δεν πειράζει παίρνει και χαρτονόμισμα, ούτε χαρτονόμισμα έχεις τελοσπάντων ανοίγεις τσάντα, γυρνάς τσέπες, ταληράκι ταληράκι θα το βγάλεις το εισιτήριο… τι? Το μηχάνημα δεν δέχεται τάληρο, πας στο ταμείο, περιμένεις στην ουρά, η σχέση σου με τον χρόνο περνάει σε άλλη διάσταση….

Αποκτάς το μαγικό χαρτάκι και τρέχεις (τρέχουμε τώρα!) να το χτυπήσεις, όλα καλά (περίεργο) κατευθύνεσαι – με μια υποψία πανικού – προς τις αποβάθρες… ακούς ένα τρένο να πλησιάζει, τρέχεις πιο γρήγορα… φτάνεις στις κυλιόμενες σκάλες…. Please keep right, και πράγματι όλοι keep right, απίστευτη αρμονία, μόνο ένας (αχ, αυτός ο ένας) αραχτός, με κορμί που μιλάει («λέω να τεντωθώ κιόλας, αν δεν σας πειράζει») στέκεται αριστερά…. Καλά ρε φίλε, δεν σου κάνει εντύπωση που όλοι στέκονται δεξιά?? Κοίτα λίγο πίσω σου….

Παγιδευμένος, περιμένεις υπομονετικά (??) ακούγοντας τον συρμό να πλησιάζει όλο και πιο πολύ, ρίχνεις κλεφτές ματιές, κανένας δεν μετακινείται, ο αριστερός τύπος με τον κορμί που μιλάει δεν σου αφήνει το περιθώριο να χρησιμοποιήσεις και τα πόδια σου για να κατέβεις τις σκάλες, ο συρμός σταματάει – ο χρόνος δυστυχώς όχι – ο αριστερός τύπος κλπ ξυπνάει απότομα, κατεβαίνει με εξωφρενικά αργές κινήσεις τα υπόλοιπα σκαλιά και με ένα σάλτο μπαίνει στο τρένο τελευταία στιγμή…. Θα ορκιζόμουν ότι διέκρινα μια ειρωνία στο βλέμμα του καθώς απομακρυνόταν…. Αιγάλεω 5 minutes … Ενώ αν ο αριστερός κλπ κλπ δεν αγνοούσε το keep right τώρα θα ήμασταν και οι δύο ταξιδιώτες στο ίδιο βαγόνι….

Του εύχομαι με τον ίδιο τρόπο να αγνοήσει και το mind the gap.

By moira

"Ο Έρωτας στα Χρόνια της Χολέρας"

Ναι μαντάμ. Στα χρόνια της χολέρας. Δεν κατάλαβα. Μη μου πείτε ότι πάμε καλά εκεί έξω, έτσι δεν είναι; Να το πάρουμε από την άλλη. Πότε ήταν η τελευταία φορά που βγήκατε έξω και γνωρίσατε κάποιον που να σας ενδιαφέρει; Προσοχή! Η ερώτηση είναι παγίδα! Δεν εννοούμε τους δεκάδες με τους οποίους παίζεται ματιές και μετά ρίχνετε σούπα για να τονώσετε τον εγωισμό σας!

Το ξέρω. Βγάζω το άχτι μου, αλλά μία πρόσφατη συζήτηση με μία φίλη με έφτασε εκτός ορίων. 'Η μάλλον, με έκανε να φτάσω στο γνωστό συμπέρασμα ότι "οι γυναίκες δεν ξέρουν τι θέλουν" [σσ. Ισχύει και έχει την ίδια ακριβώς διαχρονική αξία με το "όλοι οι άντρες είναι γουρούνια".].

Ας τα πάμε από την αρχή. Παρακαλώ οι κυρίες να πάρουν έναν καθρέπτη και κοιτώντας τον να απαντήσουν ειλικρινά τις παρακάτω ερωτήσεις/γεγονότα [σσ. Ένα ναι ή ένα όχι είναι αρκετό. Απαντήσεις με περισσότερες από μία λέξεις των τριών γραμμάτων πιάνονται αυτομάτως ως "λάθος απάντηση".].

1. Θέλω να με κοιτάζουν ΟΛΟΙ όπου πάω.
2. Γουστάρω να με αγνοεί και να μην με κοιτάζει ένας άντρας γιατί δείχνει ότι έχει πυγμή [σσ. Τι απαντήσατε πριν;].
3. Θέλω ο γκόμενος που θα με φλερτάρει να έχει αμάξι των €100.000+.
4. Γουστάρω να κυκλοφορώ με πειραγμένη μπίχλα [σσ. Μπίχλα = Αυτοκίνητο/Μηχανάκι που αγοράστηκε πέμπτο χέρι, του έχεις ενσωματώσει κινητήρα αεροσκάφους και αναπτήρα και φυσικά έχει βάλει εργοστασιακά ηχεία για να ακούς Έφη Θώδη.].
5. Τον άντρα θέλω να τον κάνω ό,τι θέλω, ένα άβουλο όντο.
6. Γουστάρω ο άντρας να έχει άποψη και πυγμή [σσ. Χμμ... Το ξαναείπαμε αυτό;].
7. Θέλω τον άντρα πολύ γυμνασμένο και δυνατό.
8. Η κοιλίτσα είναι πολύ γοητευτική.
9. Θέλω να μου φέρετε ο άντρας σαν να είμαι βασίλισσα.
10. Γουστάρω να μου κατεβάζει καντήλια όταν έχω άδικο.
11. Θέλω να νιώθω το δέρμα του και μου αρέσουν πολύ τα λαδωμένα, ξυρισμένα κορμιά που τονίζουν το σώμα.
12. Ο άντρας είναι άντρας μόνο όταν έχει τρίχα.
13. Θέλω να με προσελκήσει κάποιος σε ένα μπαρ και να είναι έρωτας με τη πρώτη κουβέντα.
14. Απαξιώ να μιλήσω στον οποιονδήποτε με πλησιάζει σε έξοδο γιατί τους θεωρώ λιγούρια [σσ. Και με το δίκιο της η κοπέλα!].
15. Θέλω να γνωρίσω κάποιον μέσω παρέας για να είναι τσεκαρισμένος.
16. Οι άντρες μέσα στη παρέα δημιουργούν προβλήματα. Θέλω οι φιλενάδες μου να μην έχουν σχέση μαζί του.
17. Θέλω ο άντρας να έχει πολλές εμπειρίες και να με κάνει να νιώθω γυναίκα.
18. Όταν ο άντρας έχει πολλές εμπειρίες [σσ. Περισσότερες από εσάς;] τότε σημαίνει ότι είναι γυναικάς και λιγούρι.
19. Τα κακά παιδιά είναι τα καλύτερα!
20. Μόνο με καλό παιδί νιώθεις ασφάλεια.

Πώς τα πήγατε; Έχουμε πέσει κάπου έξω; Μη μου πείτε ότι είμαι υπερβολικός. Αφού το ξέρετε ότι έτσι είναι. Και μετά αναρωτιέστε γιατί οι άντρες έχουν αρχίσει [σσ. Βασικά δεν έχουν απλά αρχίσει, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα...] να γίνονται gay. Εμ πως να μην γίνουν οι άνθρωποι! Αφού δεν τους γουστάρουν οι γυναίκες [σσ. Βέβαια, θα πρέπει να τονίσουμε ότι και αρκετοί gay έχουν ξεφύγει.]!

Κάποια στιγμή στη προηγούμενή μου δουλεία πείραζα για το χαβαλέ μία από τις συναδέλφους. Αμέσως οι κατίνες οι υπόλοιπες να πέσουν να με φάνε. "Γουρούνι", "Σκατοχαρακτήρα", "Πώς μιλάς έτσι", "Όλοι ίδιοι είστε", κτλ. Άλλα τα είπαν χαριτωμένα και άλλα τα εννοούσαν πέρα για πέρα. Η μόνη απάντηση που έδωσα και (παραδόξως!) το βούλωσαν ήταν:

Όταν σας πειράζουμε είμαστε γουρούνια. Όταν δεν σας πειράζουμε είμαστε αδερφές. Μέχρι να πεθάνω: Όινκ, όινκ!

Για περαιτέρω λεπτομέρειες εδώ...

Σας αφήνω. Με παίρνει τηλέφωνο ο έρωτας και μάλλον κρατάει πλάστη γιατί εξέφρασα άποψη για το χρώμα του σαπουνιού στο μπάνιο. Αφού δεν πάει το εκρού με τις σατινέ τις πετσετούλες μου!!