Σάββατο 12 Απριλίου 2008

Δε Ντρεντ Τιμ 4 - Νόου Χόουπ

Δε κατάλαβα. Τι δηλαδή; Εδώ ο Ράμπο και ο Ρόκυ βγάλανε στα 60+ τους καινούργιο επισόδειο, εγώ δεν θα έβγαζα; Στο πηγάδι κατούρησα [σσ. Τστστς... Απαράδεκτη γλώσσα...];

Για όποιον δε γνωρίζει εδώ και τεσσερις μήνες είμαι σε καινούργιο πρότζεκτ (για το πως βρέθηκα εδώ αργότερα...) και έχω πια καινούργιους συναδέλφους! Κατά παράδοση λοιπόν μία παρουσίαση αυτών για να μπορούμε να τους ξεχωρίζουμε.


Άιρονμαν: Ο πιο νέος μάναχερ από τους νέους μάναχερ. Καλό παιδί με πολλές γνώσεις στην υψηλή ραπτική κώδικα. Ενίοτε μας εκπλήσσει με τις απύθμενες γνώσεις του σε κώδικα και με το γεγονός ότι ασχολείτο τον ελεύθερό του χρόνο με ΝτοτΝετ! Ευτυχώς που ανά δεύτερη ημέρα έχει αναλαμπές και μας ζητάει τα ανήκουστα [σσ. Σήμερα ζήτησε Κύβους, αλλά "Μην το κουράσετε πολύ. 14 ριπορτάκια είναι με 10 μεταβλητές το καθένα. Είναι 12... ε... Μέχρι τις 5 τα θέλω..."] και το σύμπαν έρχεται στα φυσιολογικά του. Τέλος, δε παίζει γκολφ, αλλά κάνει ράφτινγκ [σσ. Το ατύχημα στο Λούσιου ήταν για να τον ξεκάνουμε, αλλά "κακό σκυλί...".].

Αγρότης: Ο αιώνιος κονσάλταντ. Στα τρία επίπεδα κονσάλτινγκ [σσ. C-1, C-2, C-3 για τους απαίδευτους.] ο Αγρότης είναι C-14 και συνεχίζει. Ντιούρασελ. Ό,τι και να κάνει δε θα πάρει ποτέ προαγωγή, αλλά παρόλα αυτά συνεχίζει να προσπαθεί. Όποτε έχει νεύρα κοπανάει τα πάντα γύρω του. Πιστεύεται ότι είναι αντιστάθμιση του ύψους [σσ. Ένα μέτρο και ένα Milko... Μικρό...].

Ηλέκτρα: Αυτό το κορίτσι συνεχώς στη πρίζα. Είναι δύο πιθαμές και σα σιδερώστρα, αλλά συνεχώς μέσ' στα νεύρα. Ούτε πλάκα δεν μπορούμε να της κάνουμε. Μία φορά της πιάσαμε τη μύτη και έληξε η απεργία του πελάτη [σσ. Ως διαμαρτυρία για τα καντήλια που ακούστηκαν.]. Καλός άνθρωπος κατά τα άλλα. Ιδιαίτερα όταν κάτι πάει να βγει από τη πεπατημένη [σσ. Που έκανε αμήν για να την μάθει...]. Και συνεργάσιμη. Σαν τριαξονικό που ακουμπάει απαλά στον πισινό ένα Stupid.

Σάμμερ: Η θεούσα της παρέας. Το καντηλάκι πριν το άνοιγμα του laptop είναι πια ιεροτελεστία που γνωρίζουν καλά όλοι οι γύρω. Πριν το πρωινό τρίπτυχο καφές/τσιγάρο/θεία κοινωνία δεν της μιλάμε. Ανυπέρβλητο ευχολόγιο και κατάρες [σσ. Με τη βούλα του απελθόντος αρχιεπισκόπου.] περιμένουν τον αδαή που θα ξεστομίσει ύβριστική έκφραση [σσ. Πιπέρι θα σου βάλω!], ενώ το κινητό είναι πάντα σε περίοπτη θέση ρίψης για τις βαριές περιπτώσεις.

Ψάρακλας: Ο νέος της παρέας. Αμούστακο παλικάρι κατευθείαν από κολλέγιο και στρατό. Ακόμα ετοιμάζει φάκελο και πιστεύει ότι η 7η βραδυνή είναι πολύ αργά για να βρίσκεσαι στη δουλειά. Φανατικός της Ιάβας, συμμερίζεται τις απόψεις του Ψιλομύτη Μεμάστερ περί Lisp.

Δισκόμπαλλος: Η έκπληξη της άνοιξης! Το παλικάρι έχει χιούμορ! Ή τουλάχιστον ψιλοκαταλαβαίνει από χιούμορ [σσ. Αγαπητέ ΕΣΑΜ, το χιούμορ σαν έννοια δεν περιορίζεται στα κρύα αστεία σου.] [ΕΣΑΜ. ΕΣΑΜ!!]. Κολλάει παντού και πάντα και υποψιαζόμαστε ότι είναι ο χαμένος κρίκος μεταξύ Θεού και ανθρώπου. Η υπομονή του είναι παροιμιώδης [σσ. Όπως και η ορθογραφία σου ώρες ώρες...]. Μελανό του σημείο; Προσκυνάει στους θεούς της Ντίσκο... Τι να πει κανείς;

Δίδυμος: Στη πραγματικότητα δεν είναι ένα, αλλά δύο άτομα. Εναλλάσονται, για να μη κουράζονται, χρεώνουν τα διπλά (ο καθένας) και οι υπόλοιποι θα καταλήξουμε με σύνδρομο διπλής προσωπικότητας. Τη μία μέρα βλέπεις έναν πράο μικρο-αναλυτή να κάνει τη δουλίτσα του και να μη βγάζει άχνα και την επομένη μπορεί να ακούσεις σκηνικά βγαλμένα από ταινία του μέγα καραφλού της Ελληνικής βιντεοθήκης. Προβληματισμό, τέλος, προκαλεί το γεγονός ότι καμιά φορά κάνουν κοινή εμφάνιση οπότε και πέφτει κατακόρυφα η κατανάλωση αλκοόλ [σσ. Εν ώρα εργασίας...].

Λαμόγιο: Ο αρσιβαρίστας της ομάδας. Ντοπαρισμένος μέχρι τα μπούνια. Θα τραβήξει ένα αστείο από τα μαλλιά μέχρι να θέλεις να τον πλακώσεις στις φάπες [σσ. Ποιόν μου θυμίζει;...]. Καμία επαφή με τη δουλειά, συνεχώς αποφεύγει τις υποχρεώσεις γιατί "έχει να κάνει ντοκιουμεντέσιον" [σσ. Μα ποιόν μου θυμίζει;!...]. Χαρακτηριστικό του γνώρισμα το πάντα ψιλοφτιαγμένο, ψιλοκαρφάκι, γλυμμένο μαλλάκι του και η καθωσπρέπει γραβάτα [σσ. Με αυτοσχέδια, καλλιτεχνικά σχεδιάκια από την τελευταία αλ πέστο που έφαγε.].

Μπάρμπας: Δεν είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία, αλλά σίγουρα ο σοβαρότερος. Αυτό βέβαια είναι μέχρι να γυρίσετε την πλάτη, καθώς εκεί περίπου θα ξεκινήσει και το σόου. Η μόνη πιθανότητα να βγάλετε σοβαρή κουβέντα από αυτόν είναι για την δουλειά ΤΟΥ [ΕΣΑΜ. Σανεμένα και τον Ούμπερλορντ ένα πράγμα...]. Χαρακτηριστικό δε ότι θα τον ακούσεις συχνά να μην αναφέρει "ξέρω 'γω" ως αποτυχημένη απόπειρα μίμησης του Σεφ.


Γενικά η ομάδα πάει καλά. Έχουν όμως αρχίσει να διαφαίνονται τάσεις ρίξεις καθώς η μαγεία του ΕΣΑΜ διαποτίζει [σσ. Κατούρα και λίγο ρε παιδί...] τα πάντα. Άντε να δούμε πόσο θ' αντέξουν.

"Νέος! Πιάσε ένα κιλό κώδικα σε Ιάβα με έξτρα ΙΦηδες..."

Δεν υπάρχουν σχόλια: