Προαγωγή!

Εχθές πήρα προαγωγή στη δουλειά. Όλοι "Συγχαρητήρια!", "Και εις ανώτερα!", και τέτοια. Όλοι συνεχίζουν "Πώς σου φαίνεται;", "Τι θα κάνεις τώρα;" και το κλασσικό "Τι άλλαξε;".

Δηλαδή τι να άλλαξε; Οι υποχρεώσεις; Τα πρόσωπα που βλέπω στη δουλειά; Οι μαλακίες που θα ακούσω τι μέρα (οι οποίες και αυξάνονται λογαριθμικά όσο προχωράει η βδομάδα); Τίποτα δεν άλλαξε! Περισσότερα λεφτά στη τσέπη στο τέλος του μήνα που αυτομάτως σημαίνουν και περισσότερα έξοδα κατά τη διάρκεια του μήνα। Λες και θα μου έχει μείνει φράγκο μετά τις 20... Οι ώρες; Μία από τα ίδια για να μη πω και χειρότερα। Δούλευα 8-ωρο; Θα δουλεύω 10-ωρο. Δούλευα ήδη 10-ωρο; Για κάτσε τώρα 12-13 ώρες. "ΕΣΑΜ, παιδί μου, πήρες προαγωγή τώρα. Σε πληρώνουμε καλά τώρα! Πρέπει να μας αποδείξεις τι αξίζεις."!

Γιατί ρε; Από το 98' που δουλεύω τι κάνω; Γιατί με προσέλαβες με τόσα; Κάτι δεν είδες; Κάτι δε κατάλαβες από το βιογραφικό μου; Από τις 2, 3, 10 συνεντεύξεις που πέρασα; Από τη δουλειά μου και τις αντιδράσεις μου καθημερινά; Τι άλλο θέλεις; Νομίζεις ότι δουλεύω για τη ψυχή της μάνας μου (sorry μαμά... η έκφραση...); Όσο πληρώνεις θα δουλεύω. Αν με πρήξεις πολύ ή αν δε πληρώνεις όσο νομίζω εγώ τότε θα χωρίσουν οι δρόμοι μας. Είναι τόσο απλό!

Είναι άραγε; Δεν έχω γνωρίσει κάποιον που να μη παραπονιέται για το μισθό του και για τα αφεντικά του. Είμαι και εγώ σε αυτή τη κατηγορία. Έχω γνωρίσει όμως άτομα που παίρνουν το καπελάκι τους και φεύγουν. Μάγκες. Οι τελευταίοι της εποχής μας. "Αφεντικό, αν νομίζεις ότι κρεμόμαστε από τα αρχίδια σου, κόψ' τα να πέσουμε!" Αυτό είναι. Δουλεύω για να ζήσω. Δε ζω για να δουλεύω. Με έχεις και σε έχω ανάγκη. Αν πιέσεις θα νιώσεις και εσύ πίεση.

Αλλά που αυτά. Όχι ότι ποτέ ο προλετάριος είχε αυτή τη πολυτέλεια. Υποτακτικός πάντα. Μόνο τα μέσα άλλαξαν. Σε άλλη εποχή θα όργωνε σε χωράφι άλλου και θα έπαιρνε ένα ποταπό μερίδιο. Ένα μερίδιο πείνας; Για πείτε μου. Τώρα εσείς τι παίρνετε σε σχέση με αυτά που κερδίζει ο εργοδότης σας; Είναι μερίδιο πείνας τουλάχιστον; Ένας consultant της Oracle Γκρίς παίρνει την ώρα €20 μικτά. Την ίδια στιγμή η εταιρία του τον χρεώνει €150! Όποιος έχει απολυτήριο Δημοτικού να κάνει την αφαίρεση και να έρθει να μου πει ότι δε μιλάμε για στιγνή εκμετάλευση με το νόμο και τη συγκατάθεσή μας.

Αυτά που λέτε. Προήχθη! Ζήτω μου! Να ζήσω να το θυμάμαι. Λέτε κάποια στιγμή να το συνειδητοποιήσουμε γενικότερα και να γίνει επανάσταση; Στατιστικώς είναι απίθανο... 10,000 χρόνια ο Homo Sapiens Sapiens (εσείς, εγώ και οι προγόνοι μας δηλαδή) ζει με κάποιον πάνω από το κεφάλι του. Τώρα θα αλλάξουμε;

Ίσως όμως να μπορέσει ο καθένας να κάνει τη δική του μικρή επανάσταση για ένα δικό του καλύτερο αύριο. Ίσως να καταφέρει να πάρει €100 παραπάνω στα καθαρά του. Να μπορέσει να διεκδικήσει και να αποκτήσει μία ριμάδα ομαδική ασφάλιση (για να μη μπούμε καν στο θέμα τον δημοσίων ταμείων κοινωνικής ασφάλισης). Να καταφέρει επιτέλους να πάει σπίτι του στη προβλεπόμενη ώρα, να δει τη γυναικά, σύντροφο, οικογένεια, κατοικίδιό του. Και μάλιστα χωρίς να χτυπήσει το ριμάδι το κινητό/σταθερό γιατί "κάτι χάλασε στην εφαρμογή και η κα. Κατίνα Δεκλείνωποτέτοτηλέφωνο δε μπορεί να δει το εικονίδιο πάνω αριστερά και είναι κατεπείγον να φτιαχτεί τώρα..."!

Ζητάω πολλά. Το γνωρίζω. Ο δικός μου τρόπος αντιμετώπισης; Κυνισμός, αγγλικό χιούμορ και το εκάστοτε ξέστρατο καντήλι. Στόχος; Ο manager μου. Το αφεντικό μου. Ο καραγκιόζης πωλητής που θα είχε καλύτερη ανταπόκριση (και πιθανότητες κατανόησης της τρανταχτής έλλειψης εγκεφάλου που τον χαρακτηρίζει) αν προσπαθούσε να πουλήσει άμμο σε Βεδουίνο. Τολμηρό; Ίσως. Μη-επικοινωνιακό; Πιθανότατα. Αποτελεσματικό; Απόλυτα! Καταφέρνω να κάνω τη δουλειά μου. Η "εφαρμογή" ΤαΚανωΟλαΚαιΣυμφέρω δουλεύει. Και πάνω από όλα; Δεν απολύομαι!

Προαγωγή λοιπόν κύριοι. Γιατί το αφεντικό δεν θέλει τον Γερμανό του, αλλά τον τρελό του.

Διοίκηση - Ταπεινός Αναλυτής: 0-1


Σημείωση συντάκτη: Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις της πραγματικότητας μπορεί να είναι συμπτωματική ή ηθελημένη. Και στις δύο περιπτώσεις το κρίμα στο λαιμό σας. Εμάς ποσώς μας ενδιαφέρει.

Σημείωση συντάκτη 2: Τα ορθογραφικά λάθη είναι από προβλήματα οράσεως που έχετε και όχι επειδή στο σχολείο ασχολούμασταν περισσότερο με το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο και αν η μικρή Μαρία μας κοιτάει ή όχι.