Παραίτηση εδώ και τώρα!

Για την δική μου παραίτηση μιλάω και όχι του υπουργού Γεωργίας της Ιαπωνίας, αλλά μη ξαφνιάζεστε. Για ένα παλιό γεγονός μιλάω. Κάτι που έχει γίνει εδώ και κάτι μήνες. Απλός ένας καλός φίλος παραιτήθηκε πρόσφατα και θυμήθηκα τα δικά μου.

Η δουλειά ήταν καλή. Το αντικείμενο πολύ ενδιαφέρον. Οι άμεσοι συνεργάτες μου απίστευτοι. Τα λεφτά σχετικά καλά. Το γραφείο τρία τετράγωνα από το σπίτι. Τι πήγε στραβά; Χμμ, για να σκεφτώ. Ποιός θα μπορούσε να είναι ο πραγματικός λόγος άραγε; Λέτε να φταίνε οι φούδρες ελπίδες που με τάιζαν; Τα ψέματα; Τα παιχνίδια; Οι μαλακίες πρώην και νυν manager (παντού υπάρχει ένας manager που θα σε πρήξει); Όλα και τίποτα.

Επίσημος λόγος παραίτησης ήταν ότι περνούσα δύσκολη φάση στη ζωή μου. Ότι ήμουν πολύ κουρασμένος. Ότι ήθελα να ηρεμήσω. Η αλήθεια είναι ήμουν δειλός για να πω τι πραγματικά σκεφτόμουν. Ή μήπως δεν είχα όρεξη για καυγάδες και νεύρα; Τώρα που το ξανασκέφτομαι δε με ένοιαζε ούτε η μία, αλλά ούτε και η άλλη εκδοχή. Απλά ήθελα να φύγω από εκεί. Ίσως αυτό να ήταν.

Ποιοί ήταν οι λόγοι; Βασικός ήταν ότι ο πωλητής (το αφεντικό μου δηλαδή) μου είπε ψέματα κατά τη διάρκεια της πώλησης. Ερχόμενος στην εταιρία μου είχε βεβαιώσει αύξηση (καλή στα hints) μέσα σε ένα χρόνο. Ο χρόνος υπηρεσίας έκλεινε το Σεπτέμβρη και μέχρι το Δεκέμβρη που παραιτήθηκα δεν είχα δει δεκάρα τσακιστεί. Μόνο υποσχέσεις (στην καλύτερη) και υπεκφυγές (στη χειρότερη). Μπορείς να εμπιστευτείς ένα τέτοιο άτομο; Εγώ πάντως όχι.

Ένας δεύτερος λόγος ήταν η κατάσταση (Ψυχρό Πόλεμο θα την έλεγαν μερικοί) που επικρατούσε στην εταιρία μεταξύ προγραμματιστών και εξουσίας. Με μία φράση ήθελαν "και τη πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο". Δε παίζει κάτι τέτοιο παίδες. Θέλετε δουλειά; Ανταμείψτε το κόσμο. Δε δουλεύουν όλοι για να ψωμολυσσάνε. Μερικοί δουλεύουμε σε εσάς επειδή το επιλέξαμε. Επειδή νομίζαμε ότι θα κάναμε τη διαφορά μέσα στην εταιρία. Αλλά, αν δε πληρώνεις κύριε δε παίζει μπάλα. Τουλάχιστον όχι με εμένα. Η κλασική συζήτηση;

[Manager] - "Κάνε αυτό [δουλοπάροικε]!"
[Analyst] - "Τσου [ποταπό αντίγραφο τσίχλας]."
[Manager] - "Είσαι υπάλληλος και υποχρεωμένος να το κάνεις [παραμορφωμένη σκουληκαντέρα που το παίζεις αναλυτής]."
[Analyst] - "1. Δεν είναι στο job description. 2. Υπάρχει άτομο για αυτή τη δουλειά. 3. Δε με πληρώνεις αρκετά. Κατάλαβες [καραγκιοζοπαίχτη τρίτης κατηγορίας];"

Τρίτος και βασικότερος, είναι ότι έχασα κάθε όρεξη για δουλειά εκεί μέσα. Ενώ οι άμεσοι συνεργάτες μου ήταν και εξακολουθούν να είναι άψογοι επαγγελματίες και πάνω από όλα άνθρωποι, δεν μου ήταν αρκετό για να παραμείνω εκεί μέσα; Βγάλαμε εφαρμογή, το πνευματικό μου παιδί, στη παραγωγή. Όλα δούλευαν άψογα. Η βάση μια χαρά. Η εφαρμογή; Τα ίδια. Κάτι μικροπροβλήματα με ηχογραφημένα μηνύματα και διορθώσεις (fine-tuning το
λέμε...) έπρεπε να γίνουν, αλλά η εφαρμογή πετούσε! Είχαμε επιτυχημένες πωλήσεις! Το μόνο που αισθάνθηκα ήταν ότι έφυγε και αυτό το βάρος και θα ασχοληθώ με κάτι άλλο. Χίλιες δύο διορθώσεις περνούσαν από το μυαλό. Δε με ενδιέφεραν καθόλου. Ήταν σα να βλέπω τις σκέψεις μίας αρκούδας που ετοιμάζεται για χειμερία νάρκη. Δε με ενδιέφερε τίποτα όσον αφορά το έργο μου! Απίστευτο; Το σκέφτομαι τώρα και αγανακτώ, αλλά σε αυτή τη κατάσταση με είχαν φέρει.

Θα μπορούσα να συνεχίσω με πολλά, αλλά δε νομίζω να έχει νόημα. Ο καθένας βρίσκει λόγους και δικαιολογίες για να φύγει από μία δουλειά. Κάποια στιγμή βρίσκει και το κουράγιο να το κάνει.

Αυτά μου θύμησε ο κολλητός μου. Το κουράγιο το βρήκα. Είμαι σε πολύ καλύτερη δουλειά τώρα. Πληρώνομαι καλύτερα. Ίδια ωράρια. Καλύτερες προοπτικές. Τι άλλαξε στη βάση; Με πληρώνουν καλύτερα για να ακούω τις ίδιες μαλακίες. Αυτό ίσως είναι η δουλειά στις μέρες μας: Να πληρώνεσαι όσο καλύτερα μπορείς για να ακούς τις ίδιες μαλακίες. Κάπου στο ενδιάμεσο μπορεί να αισθανθείτε υπερήφανοι για κάτι που κάποτε καταφέρατε.

Σας φιλώ στοργικά. Την κάνω για μία βδομάδα διακοπές. Μπορεί να γράψω. Μπορεί να σκεφτώ. Μακάρι να περάσω καλά χωρίς τηλεφωνήματα από τη δουλειά!